Melanchthon, Philipp; Pico della Mirandola, Giovanni; Barbarus, Hermolaus <Iunior>: Elementorvm Rhetorices Libri Dvo (Wittenberg, 1572) [VD16 ZV 10781]

l<sz EPISTOLA SENECm
discurritur.Relinque diuitias, aut periculum posii*
dentium3aut onus. Relinque corporis atq* animi uo•
luptatcs9moUiunt er eneruant. Relinque ambitum ,
tumida res uentofa, mliim habet termi*
nwnytdm soUicitaejlyn,e quem ante se uideat9quam nc
se poss aliim9laborat 'muidiayO' quidem duplicivi
des autem quam mi ser sit,si is cui muidctur,&’ inui*
det. intueris illas potentium domos. lUa tmultuofa
rixa salutantiim Irnma multum habent contumelia*
rtm ut intresiplus cum mtraueris. Proteri ijlos gra*
dm diuitim, er magno aggeslu sujsensa ucstibula,
No» m prorupto tantum ijlic jlabisjed in lubrico9
Huc potius te ad Capientia dirige, tranquillisiimfy
res ersimulamplif mas pete. Qnxcunq; uidentur
eminere in rebus humanis, quamuis pusiUasinty er
comparatione humili moram extentyper disficiles ta
men er arduos tramites adeuntur. Confragosa m sa*
sligiu dignitatis uia e&. At (i conscendere hunc uera
ticem libet,cui se fortuna submisit,omma qui*
dem sub tc,qu£ pro excelsisimis ha*
bentur,asficies. Sed tamen ue*
nks ad sirnma per pia*
nrn. Vale.

ALIA