DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.16402#0195
m EPISTOL. HERMOLAI
eis philosophia cognitio, quam praecipue sibi arra*
gdnt. Non enim pcrfpiciunt, eloquentiam peculia*
rem uim ac uirtutem esse,utilitatis alicuius causa da*
tam hominibus, deinde non rette defintmt, quod
&iaktticis,qualesse ejse profitentur isii,turpisimu
esi. Nam eloquentia non eR (utifti somniant) ac*
cersitus cultus, scd eR facultas proprie ac dilucide
explicandi animorum scnft ac cogitationes, qua in
re etiam dignitati <cx ueritati seruiendum cft,ut apta
er retta dicantur, er ut amplisicentur res magna
er cleuentur ea qu<e abijei prode R. [A] Itaq; ut pi»
Horis sinis cR,uereac proprie imitari corpora,quod
qu im dissicile sit conscqui, non eR obscurtm expe*
rienti: Ncq; ars tantum, sed etiam magna colorum
uarietas atq; distinttio ad id requiritur: ItaRhe*
toris siue ita uocari mauis, eloquentia: sinis eR ipsas
animi cogitationes, quasi pingere er reprafentare
proprio er pcrssicuo fermnis genere, qua in re
cum elaborabit, magna ei uarietate quasi colorum >
uerbonm,sententiarum er sigurarim deniq; etiam
arte quadam opus erit, ut ego quidem slatuo, multo
7naiori,quam consummati er perfetti pittoris ars
ejse potcR ulla. Tota igitur nobis de desinitione con*
trouerfia eR, quid sit,eloquentia, aut certe de sine,
quem ad usim hominibus eloquentia conccssasit.
Hac de re ut omittam ea, qua sunt apud Rhetores,
communem sensim confulito, aut certe Pbilosopbo*
rm prmcipcstPUtonem er Aristotdem, quorum
alter
eis philosophia cognitio, quam praecipue sibi arra*
gdnt. Non enim pcrfpiciunt, eloquentiam peculia*
rem uim ac uirtutem esse,utilitatis alicuius causa da*
tam hominibus, deinde non rette defintmt, quod
&iaktticis,qualesse ejse profitentur isii,turpisimu
esi. Nam eloquentia non eR (utifti somniant) ac*
cersitus cultus, scd eR facultas proprie ac dilucide
explicandi animorum scnft ac cogitationes, qua in
re etiam dignitati <cx ueritati seruiendum cft,ut apta
er retta dicantur, er ut amplisicentur res magna
er cleuentur ea qu<e abijei prode R. [A] Itaq; ut pi»
Horis sinis cR,uereac proprie imitari corpora,quod
qu im dissicile sit conscqui, non eR obscurtm expe*
rienti: Ncq; ars tantum, sed etiam magna colorum
uarietas atq; distinttio ad id requiritur: ItaRhe*
toris siue ita uocari mauis, eloquentia: sinis eR ipsas
animi cogitationes, quasi pingere er reprafentare
proprio er pcrssicuo fermnis genere, qua in re
cum elaborabit, magna ei uarietate quasi colorum >
uerbonm,sententiarum er sigurarim deniq; etiam
arte quadam opus erit, ut ego quidem slatuo, multo
7naiori,quam consummati er perfetti pittoris ars
ejse potcR ulla. Tota igitur nobis de desinitione con*
trouerfia eR, quid sit,eloquentia, aut certe de sine,
quem ad usim hominibus eloquentia conccssasit.
Hac de re ut omittam ea, qua sunt apud Rhetores,
communem sensim confulito, aut certe Pbilosopbo*
rm prmcipcstPUtonem er Aristotdem, quorum
alter