Melanchthon, Philipp; Pico della Mirandola, Giovanni; Barbarus, Hermolaus <Iunior>: Elementorvm Rhetorices Libri Dvo (Wittenberg, 1572) [VD16 ZV 10781]

s£4 EPIST. HERMOLAI
docendi uim monjlret, altera doceat,quo ucrbomn
genere res exponend $ jint* Qyfis autem non uidet
hec mter[enatura conimffti cjsdQuefo enim,si de
religionibus docendi fmt homines,si in iudicijs, rei
obsicur# er intricat# indici dcmonjlrand<e,num h#c
fieri, primum sine uia docendi, deinde sine magna
copiay uarictate, ac liminibus orationis existmas {
£D] Erras,si doceri pojsi homines credis hoc gene*
re disputandi, quo ijli Barbari in scholis utuntur,
quod non [olunt populus,[ed ne ipsi quidem initiati,
ut ita dicam,mtcy[e[e intcUigunt.Etenm non [olim
genus uerborum nomn/i esi er ignotum populo,[ei
ita co[u[a fimt omnia,ut uelut in labyrintho tteq; in*
itia nccfc exitus rerum deprehendi posiint. Et [ubin*
dc singunt noua ac prodigiosit jomnia er uerborum
portenta,quibus cum res mthe[uhsint,mteUigi nihil
potest.Ealsim enim eft,ut Philojophi dicunt, ana*
rdAvnsop. Itaq; [emper cum mter [e rixantur, ui*
dere licet ipfisimam imaginem illius iudicij, dc quo
esi proucrbimn: «JW*laxpco S"dcrm(po^ wfiviTO*
Et quoniam quaedam pittur#,atq; eloquenti£ simili*
tudo e&: ut enim pittura imitatur corpora,ita ora*
tio pingit ac reddit animi[ententias, libenter, ab illa
arte mutuamur exempla. Qu#[o te ntm ciusmodi
pitturam probare posiis, m qua form#consufcac
monfirosia nihil certi signisicant aut csiendunt sie*
ffintorii [E] Talem tabulam quis pofjet #quo animo
ajfiicere i Smilmm autem cst huic pietur# geniti
dicendi