DOI article:
Quaranta, Bernardo: Dichiarazione di alcuni luoghi di Strabone dove si parla dell'Averno, del Lucrino, di Miseno, Cuma, Baja e della Grotta Napolitana al presente chiamata di Pozzuoli: memoria; letta alla R. Accademia Ercolanese
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14102#0091
( 83 )
et his in locis intra montem effossa spelunca , sicut al-
tera Cumas tendens facta , in qua via pbvìis curribus
pervia multis panditur stadiis, e superna autem moritis
parte, excisis multifariam fenestris, lumen in profundi-
tatem infunditur. Itein Seneca Epist. LVII. Cam Baiis
deberem Neapolim repelere , facile credidi tempesiatem
esse ne iterum navem experirer. Sed tantum luti tota
via fuit, ut possem videri nihilominus navigasse. Tolum
^dthletarum faium miài ilio die perpetieudum fuit. ^4. ce-
romate nos hajjhe excepit in crypta Neapolitana. Nildl
ilio carcere longius, nihil illis faucibus obscurius, quae
nobis praestant, non ut per tenebras videamus , sed ut
ipsas. Ceterum etiam si locus haberet lucem , pulvis au-
ferret : in aperto quoque res gravis et molesta , quod illic,
ubi in se volutatur, et cum sine ullo spiramento sii in-
clusus, in ipsos, a quibus excitatus est, recidit. Hoc opus
alii ipsis antiquissimis Graecis adscribunt, qui huiusmodi
specus de more effodere consuevissent. Alii Basso, alii Lu-
cullo, Villanus Virgilio, qui tantae admirationis fuit ( ut
inquit Pontanus ), ut tuin clariora veteris magnifìcentiai;
tuonuineuta, tuin naturae ipsius dona quaedam ad ipsum
Virgiliuni referantur. Petrarcha vero de eadeni agens in Iti—
ner. Syr. inter Falernum et mare, inquit, mons est sa-
xeus, kominummanibus confossus, quem vulgus insulsum
a Virgilio magicis carminibus factum pittai : ita claro-
rum fama hominum , non veris contenta laudibus, saepe
etiam fabulis viam facit. De quo cum me olini Robertus
regno clarus, sed praeclarus ingenio ac litteris , quid sen-
tirem, multis adstantibus, percunctatus essel, humanitate
et his in locis intra montem effossa spelunca , sicut al-
tera Cumas tendens facta , in qua via pbvìis curribus
pervia multis panditur stadiis, e superna autem moritis
parte, excisis multifariam fenestris, lumen in profundi-
tatem infunditur. Itein Seneca Epist. LVII. Cam Baiis
deberem Neapolim repelere , facile credidi tempesiatem
esse ne iterum navem experirer. Sed tantum luti tota
via fuit, ut possem videri nihilominus navigasse. Tolum
^dthletarum faium miài ilio die perpetieudum fuit. ^4. ce-
romate nos hajjhe excepit in crypta Neapolitana. Nildl
ilio carcere longius, nihil illis faucibus obscurius, quae
nobis praestant, non ut per tenebras videamus , sed ut
ipsas. Ceterum etiam si locus haberet lucem , pulvis au-
ferret : in aperto quoque res gravis et molesta , quod illic,
ubi in se volutatur, et cum sine ullo spiramento sii in-
clusus, in ipsos, a quibus excitatus est, recidit. Hoc opus
alii ipsis antiquissimis Graecis adscribunt, qui huiusmodi
specus de more effodere consuevissent. Alii Basso, alii Lu-
cullo, Villanus Virgilio, qui tantae admirationis fuit ( ut
inquit Pontanus ), ut tuin clariora veteris magnifìcentiai;
tuonuineuta, tuin naturae ipsius dona quaedam ad ipsum
Virgiliuni referantur. Petrarcha vero de eadeni agens in Iti—
ner. Syr. inter Falernum et mare, inquit, mons est sa-
xeus, kominummanibus confossus, quem vulgus insulsum
a Virgilio magicis carminibus factum pittai : ita claro-
rum fama hominum , non veris contenta laudibus, saepe
etiam fabulis viam facit. De quo cum me olini Robertus
regno clarus, sed praeclarus ingenio ac litteris , quid sen-
tirem, multis adstantibus, percunctatus essel, humanitate