DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49687#0771
TAC
7^7
<Si
M
*
iR
s A
Aii
*
l&in
«iit
limit
Vfi,
TOjlEJ
iisw
Ipp
M«
Mfb
h4
iibs
■ai
irf»
srf
#
,r
I j
is
ita primus solet sua sponte dicere : idque J caleris ei con- ce„^ sensi
ceditur. Si quando taceant omnes» tuncfortito coguntur tentus.
dicere. Cic.
STRACVSANI AERIS TEM-
PERIES.
Vrbem fyracufas elegerat> cujus hic /zw, atque hxc Loci awm»
natura loci esse coelique dicitur, ut nullus unquam dies m^dat ssimi
tam magna turbulentaque tempefiate fuerit , quin
aliquo tempore ejus dtei Solem homines viderent. G-
ctro.
STRENES.
Hae eloquentia» qux tefludinu instar est, permulcent na»
ligantes» lepore dicendi pelliciunt, orationis catena col-
ligatos detinent. Nigr.
STRI.
Sit pijcis in cultu ac Deorum opinione aptid Syros, ho- Syrorttmke*
mines nec tanta ingenii acie praeditos, nec tantis doctrina ligio.
rumprasidtis instru&os, ut haec inepta ridicula^ esse, pos- Syrorum cat‘
sintagnoscere. Cic. cit*s>
T.
TACENDI.
SILENTIVM.
TfErba, quae dolantia poetae appellant, ea verba, detra-
e dispinnis t intra murum candentium dent tum preme-
re. Apulejus.
Qui commissbrum Ebi firmijsimws cussos, ut dici de illo
possit,,(ergata centum cla^ibua; quique ante extrema per-
fert, op&mproditorfecretorum fit. Scrib.
Qui hoc habet, ut in ait issimo cordis abdatcommissa*
aon nisi cum corde ipfo prodenda. Eruendum proinde
illi cor alto pedori defossum, si eruenda commissa sunt,
uni concredita cordi f non labrisy non lingua, non sronti,
non oculis. Partem primam prudentis animi arbitratur,
concredita tacendaque premere, partem piimam/^r«z
yenii» concredita tacendaque prodere. Idem*
Difficili efl tacere» cum doieas, inquit Romanus O«
rator : difficild ( ne dicam omnino nefas ) cum res Loqui*
proclivis ad perniciem aliud suadet, cum caufa com-
munis legitima desenfa silemium interpellat. Mah
[«Uhu,
CORNE-
7^7
<Si
M
*
iR
s A
Aii
*
l&in
«iit
limit
Vfi,
TOjlEJ
iisw
Ipp
M«
Mfb
h4
iibs
■ai
irf»
srf
#
,r
I j
is
ita primus solet sua sponte dicere : idque J caleris ei con- ce„^ sensi
ceditur. Si quando taceant omnes» tuncfortito coguntur tentus.
dicere. Cic.
STRACVSANI AERIS TEM-
PERIES.
Vrbem fyracufas elegerat> cujus hic /zw, atque hxc Loci awm»
natura loci esse coelique dicitur, ut nullus unquam dies m^dat ssimi
tam magna turbulentaque tempefiate fuerit , quin
aliquo tempore ejus dtei Solem homines viderent. G-
ctro.
STRENES.
Hae eloquentia» qux tefludinu instar est, permulcent na»
ligantes» lepore dicendi pelliciunt, orationis catena col-
ligatos detinent. Nigr.
STRI.
Sit pijcis in cultu ac Deorum opinione aptid Syros, ho- Syrorttmke*
mines nec tanta ingenii acie praeditos, nec tantis doctrina ligio.
rumprasidtis instru&os, ut haec inepta ridicula^ esse, pos- Syrorum cat‘
sintagnoscere. Cic. cit*s>
T.
TACENDI.
SILENTIVM.
TfErba, quae dolantia poetae appellant, ea verba, detra-
e dispinnis t intra murum candentium dent tum preme-
re. Apulejus.
Qui commissbrum Ebi firmijsimws cussos, ut dici de illo
possit,,(ergata centum cla^ibua; quique ante extrema per-
fert, op&mproditorfecretorum fit. Scrib.
Qui hoc habet, ut in ait issimo cordis abdatcommissa*
aon nisi cum corde ipfo prodenda. Eruendum proinde
illi cor alto pedori defossum, si eruenda commissa sunt,
uni concredita cordi f non labrisy non lingua, non sronti,
non oculis. Partem primam prudentis animi arbitratur,
concredita tacendaque premere, partem piimam/^r«z
yenii» concredita tacendaque prodere. Idem*
Difficili efl tacere» cum doieas, inquit Romanus O«
rator : difficild ( ne dicam omnino nefas ) cum res Loqui*
proclivis ad perniciem aliud suadet, cum caufa com-
munis legitima desenfa silemium interpellat. Mah
[«Uhu,
CORNE-