DOI article:
Quirini-Popławski, Rafał: Jeszcze jeden głos na temat sygnatury na fasadzie kościoła OO. Cystersów w Wąchoku
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.19072#0094
nia figuralne48. Dodatkowo, Wiktor Bazielich uznał za dzieło jego warsztatu
„kapliczkę z Chrystusem Ubiczowanym poza murem klasztornym"49.
Janowi de Simon przypisywane są też prace przy dwóch domach w Krako-
wie: kamienicy „Dziekańskiej" przy ul. Kanoniczej 21 z dekoracją sgraffitową
na fasadzie (il. 8; wraz z warsztatem Santi Gucciego) oraz kamienicy przy ul.
Grodzkiej (przed r. 1620), należącej do chirurga Flaminiusza Ruskiego (praw-
dopodobnie - dom „Pod Słoniem")30.
Należy zwrócić w tym miejscu uwagę na fakt, że także kościół i klasztor wą-
chocki przeszły w drugiej połowie XVI i XVII w. szereg zmian i przekształceń.
Najprawdopodobniej jeszcze w w. XVI objęły one znaczące prace prowadzone
przy kościele: dobudowę kaplicy bł. Wincentego Kadłubka do północnej nawy
bocznej, przebudowę fasady (między innymi rozebranie domku portalowego
i budowę kruchty) oraz zamurowanie wejścia do północnej nawy bocznej
od strony zachodniej. Zbudowano też mniejszy czworobok klasztorny z tzw.
domem opata oraz przekształcono większość skrzydeł pierwotnego założenia
klasztornego51. Ks. Wiśniewski przypisuje największe zasługi przy remoncie
klasztoru opatowi Andrzejowi Karwickiemu (1559-1587), h. Łabędź32. Z za-
kończeniem pewnego ich etapu wiązana jest tablica upamiętniająca biskupa
Gedkę umieszczona zapewne wtedy wewnątrz kościelnej kruchty. Dziś tablica
ta znajduje się na fasadzie zachodniej świątyni (il. 9)53. Istotne znaczenie ma
48 S. Załęski, Święta Kinga i jej klasztor starosądecki. (Szkic historyczny), „Przegląd Lwow-
ski" 12. 1882, t. 23, s. 627; K. Buczkowski, O sgraffitach znajdujących się w budynku klasztoru
BI. Kingi (klarysek) w Starym Sączu, odrestaurowanych w 1932 r, „Sprawozdania z Czynności
i Posiedzeń Polskiej Akademii Umiejętności" 38. 1933, nr 4, s. 7; tenże, O zabytkach sgrajjita
w Polsce, „Przegląd Powszechny" 50, 1933, t. 199. s. 155-161; W. Bazielich, Życie obyczajowe
i kulturalne Starego Sącza w XVII wieku, „Rocznik Sądecki" 1. 1939. s. 64-65, 68 (treść trzech
zachowanych umów przytoczona - tamże, s. 87); H. Barycz, Stary Sącz poprzez stulecia, „Ma-
łopolskie Studia Historyczne" 1, 1958, z. 3/4, s. 77-78 (autorem dekoracji sgraffitowej na murze
klasztornym był malarz Wawrzyniec Cieszyński); F. Kiryk, Dzieje miasta w okresie staropolskim.
w: Historia Starego Sącza od czasów najdawniejszych do 1939 roku. red. H. Barycz, Kraków
1979, s. 100-101; Z. Beiersdorf. M. Kornecki, B. Krasnowolski. Sztuka Starego Sącza, w: tamże,
s. 3 11- -3 12; Mikocka-Rachubowa (przyp. 41), s. 524.
49 Bazielich (przyp. 48), s. 64-65.
50 Mikocka-Rachubowa (przyp. 47), s. 28-32; Mikocka-Rachubowa (przyp. 41), s. 524.
51 Dobosz, Wetesko (przyp. 14). s. 335. Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 3: Województwo
kieleckie, red. J. Łoziński. B. Wolff. z. 2: Powiat iłżecki, oprać. O. Puciata, Z. Swiechowski,
Warszawa 1957, s. 27, 31, Białoskórska 1960 (przyp. 11), s. 17 oraz Borkowska (przyp. 17),
s. 110, datują te zmiany raczej na w. XVII.
52 J. Wiśniewski, Dekanat iłżecki, Radom 1909-1911, s. 358; Borkowska (przyp. 17),
s. 88-89.
33 Wiśniewski (przyp. 52). s. 352; Białoskórska 1960 (przyp. 11). s. 4; Borkowska (przyp.
17), s. 89.
76
„kapliczkę z Chrystusem Ubiczowanym poza murem klasztornym"49.
Janowi de Simon przypisywane są też prace przy dwóch domach w Krako-
wie: kamienicy „Dziekańskiej" przy ul. Kanoniczej 21 z dekoracją sgraffitową
na fasadzie (il. 8; wraz z warsztatem Santi Gucciego) oraz kamienicy przy ul.
Grodzkiej (przed r. 1620), należącej do chirurga Flaminiusza Ruskiego (praw-
dopodobnie - dom „Pod Słoniem")30.
Należy zwrócić w tym miejscu uwagę na fakt, że także kościół i klasztor wą-
chocki przeszły w drugiej połowie XVI i XVII w. szereg zmian i przekształceń.
Najprawdopodobniej jeszcze w w. XVI objęły one znaczące prace prowadzone
przy kościele: dobudowę kaplicy bł. Wincentego Kadłubka do północnej nawy
bocznej, przebudowę fasady (między innymi rozebranie domku portalowego
i budowę kruchty) oraz zamurowanie wejścia do północnej nawy bocznej
od strony zachodniej. Zbudowano też mniejszy czworobok klasztorny z tzw.
domem opata oraz przekształcono większość skrzydeł pierwotnego założenia
klasztornego51. Ks. Wiśniewski przypisuje największe zasługi przy remoncie
klasztoru opatowi Andrzejowi Karwickiemu (1559-1587), h. Łabędź32. Z za-
kończeniem pewnego ich etapu wiązana jest tablica upamiętniająca biskupa
Gedkę umieszczona zapewne wtedy wewnątrz kościelnej kruchty. Dziś tablica
ta znajduje się na fasadzie zachodniej świątyni (il. 9)53. Istotne znaczenie ma
48 S. Załęski, Święta Kinga i jej klasztor starosądecki. (Szkic historyczny), „Przegląd Lwow-
ski" 12. 1882, t. 23, s. 627; K. Buczkowski, O sgraffitach znajdujących się w budynku klasztoru
BI. Kingi (klarysek) w Starym Sączu, odrestaurowanych w 1932 r, „Sprawozdania z Czynności
i Posiedzeń Polskiej Akademii Umiejętności" 38. 1933, nr 4, s. 7; tenże, O zabytkach sgrajjita
w Polsce, „Przegląd Powszechny" 50, 1933, t. 199. s. 155-161; W. Bazielich, Życie obyczajowe
i kulturalne Starego Sącza w XVII wieku, „Rocznik Sądecki" 1. 1939. s. 64-65, 68 (treść trzech
zachowanych umów przytoczona - tamże, s. 87); H. Barycz, Stary Sącz poprzez stulecia, „Ma-
łopolskie Studia Historyczne" 1, 1958, z. 3/4, s. 77-78 (autorem dekoracji sgraffitowej na murze
klasztornym był malarz Wawrzyniec Cieszyński); F. Kiryk, Dzieje miasta w okresie staropolskim.
w: Historia Starego Sącza od czasów najdawniejszych do 1939 roku. red. H. Barycz, Kraków
1979, s. 100-101; Z. Beiersdorf. M. Kornecki, B. Krasnowolski. Sztuka Starego Sącza, w: tamże,
s. 3 11- -3 12; Mikocka-Rachubowa (przyp. 41), s. 524.
49 Bazielich (przyp. 48), s. 64-65.
50 Mikocka-Rachubowa (przyp. 47), s. 28-32; Mikocka-Rachubowa (przyp. 41), s. 524.
51 Dobosz, Wetesko (przyp. 14). s. 335. Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 3: Województwo
kieleckie, red. J. Łoziński. B. Wolff. z. 2: Powiat iłżecki, oprać. O. Puciata, Z. Swiechowski,
Warszawa 1957, s. 27, 31, Białoskórska 1960 (przyp. 11), s. 17 oraz Borkowska (przyp. 17),
s. 110, datują te zmiany raczej na w. XVII.
52 J. Wiśniewski, Dekanat iłżecki, Radom 1909-1911, s. 358; Borkowska (przyp. 17),
s. 88-89.
33 Wiśniewski (przyp. 52). s. 352; Białoskórska 1960 (przyp. 11). s. 4; Borkowska (przyp.
17), s. 89.
76