198

W. MOLfi: SZTUKA ROSYJSKA DO R. 1914

rzeźby, przedstawiające cały świat mitologii antycznej i alegorii barokowych, nie-
wiele miały do powiedzenia społeczeństwu rosyjskiemu. Była to przede wszystkim
sztuka dworu i arystokracji, która chciała mieć u siebie to, co posiadała i czym ota-
czała się w swoich pałacach i zamkach arystokracja na Zachodzie. Znaczenie owych
rzeźbiarzy dla sztuki rosyjskiej polega właściwie tyłko na tym, że tworzyli oni
wzory dła artystów rodzimych, tak jak tworzyłi je inni artyści, którzy w Rosji

nigdy nie byli, ale którzy pra-
cowałi na zamówienie dla niej,
albo też ci, których dzieła były
kupowane i sprowadzane do
zbiorów rosyjskich, jak np. Pa-
jou i Houdon. W ten sposób
powstały owe bogate zbiory
rzeźby i dekoracje pałacowe,
stanowiące wraz z ozdobiony-
mi przez nie wnętrzami archi-
tektonicznymi jedyne w swoim
rodzaju zespoły artystyczne,
w których zawsze i wszędzie
przejawia się swoisty charak-
ter atmosfery rosyjskiej.

Szczególnie ważną rolę
odegrał jako nauczyciel rzeź-
by w Akademii Sztuk Pięknych
Mikołaj Gillet, który w ciągu
dwudziestu lat wychował całe
pokolenie artystów rosyjskich.
Wychował ich zresztą także
sam Paryż, dokąd po ukończe-
niu studiów w Petersburgu jeź-
dzili jako stypendyści, by pra-
cować u wybitnych ówczes-

154. Fiedot Szubin: Portret Golicyna. nych artyStÓW francuskich. Je-

dnak znaczenie jednego z przy-
byłych rzeźbiarzy francuskich wykracza poza ramy działalności wszystkich po-
zostałych, aczkolwiek był on w Rosji twórcą jednego tylko dzieła: pomnika Pio-
tra I. Przez nierozłącznie związany z atmosferą Petersburga pomnik Jeźdzca Mie-
dzianego, którego motyw ciągle przewija się przez nowe dzieje Rosji, pomnik tak
bardzo charakterystyczny i wybitny zarówno przez swoją koncepcję, jak i wyko-
nanie, Stefan Falconet (1716—1791), nie przestając być wybitnym rzeźbiarzem
francuskim (autor słynnego Milona z Krotony, a przede wszystkim także niemniej
słynnej .'elikatnej Baigneuse, otoczonej jakby powietrzem „sfumato“, z r. 1757,
oraz modeli dla sewrskiej porcelany), wszedł takźe do dziejów sztuki rosyjskiej