DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.26330#0033
De Aphxresi seu Di minutione syllabica.
Diminutio elt syllabte unias vel plurium de fine {al-
tem decra&io, qua ad eres perveniatur, e quibus cor-
reptio veiprodudio accentuintelligitur, Dico,salcem;
Quia interdum etiam aliquid de initio vocis detrahitur.
Fit igitur in quatuor minimum syllabatam vocibus.
Quantitas igitur syllabarum antepenuitimarum imroi-.,
nutione co-aoscitur, sivoxpluriumsyllabarumssexio-
ne minuituc: ut ad cognitionem antepenultimae in le-
geramus, delimatus, vel divitias, minuo ssexione nu-
merum syllabarum, ut: siat, legeram, dessino, diviti:
fioseceritis, seceris, petiturus petitu,videretur viderer.
Hic interdum utimur relolutione,hoc est, vocis com-
positaeadsimplicemredudione: ut/einintolerabilibus
corripitur : quiadetradlaprimaIn,&:rribusposterio-
ribus bi libus rei lera.
Delimo ) Vitio ersus Juvenalis. Satyr.4,
Et Domini gladiis jam destinata: sed olim.
De accentu.
Si vox sit polysyllaba , accentus in penultima syllaba
eandem longam facit, ut '.Romanus, amare docere.
Schol.
Accentus) id est 5 depressio vel elevatio syllaba:.
Polysyll.) Tantum penultima in polysyllabisdidio-
nibus potest cognosci accentu.
Excipiuntur nonnunquam voces Encliricx:ut omnia-
que,Regula enim derogat accentui, cum dico: Omnia-
que, penultima quidem sustinet accentum, sed tamen
brevis est, quia neutra pluralia in a brevia sitnt: sicitaq;
pro, & ita :sed tamenmedia brevi. Excipi etiam solent»
ab hoc documento passa apocopen, ut: A4ercuri(pro
Mercurie) Vtrgtli {pro Virgtlie) vel contradionem,
nt\Tsguri {pro Tugurii) id est,vulgo pronuntiatur Vir.
gili.
Diminutio elt syllabte unias vel plurium de fine {al-
tem decra&io, qua ad eres perveniatur, e quibus cor-
reptio veiprodudio accentuintelligitur, Dico,salcem;
Quia interdum etiam aliquid de initio vocis detrahitur.
Fit igitur in quatuor minimum syllabatam vocibus.
Quantitas igitur syllabarum antepenuitimarum imroi-.,
nutione co-aoscitur, sivoxpluriumsyllabarumssexio-
ne minuituc: ut ad cognitionem antepenultimae in le-
geramus, delimatus, vel divitias, minuo ssexione nu-
merum syllabarum, ut: siat, legeram, dessino, diviti:
fioseceritis, seceris, petiturus petitu,videretur viderer.
Hic interdum utimur relolutione,hoc est, vocis com-
positaeadsimplicemredudione: ut/einintolerabilibus
corripitur : quiadetradlaprimaIn,&:rribusposterio-
ribus bi libus rei lera.
Delimo ) Vitio ersus Juvenalis. Satyr.4,
Et Domini gladiis jam destinata: sed olim.
De accentu.
Si vox sit polysyllaba , accentus in penultima syllaba
eandem longam facit, ut '.Romanus, amare docere.
Schol.
Accentus) id est 5 depressio vel elevatio syllaba:.
Polysyll.) Tantum penultima in polysyllabisdidio-
nibus potest cognosci accentu.
Excipiuntur nonnunquam voces Encliricx:ut omnia-
que,Regula enim derogat accentui, cum dico: Omnia-
que, penultima quidem sustinet accentum, sed tamen
brevis est, quia neutra pluralia in a brevia sitnt: sicitaq;
pro, & ita :sed tamenmedia brevi. Excipi etiam solent»
ab hoc documento passa apocopen, ut: A4ercuri(pro
Mercurie) Vtrgtli {pro Virgtlie) vel contradionem,
nt\Tsguri {pro Tugurii) id est,vulgo pronuntiatur Vir.
gili.