DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26330#0034
gili.Hc tamen penitltima corripitur, quia per apocopen
di«sta in eadem syllaba recinent accentum, in qua luit
in integris: sedfortaise tu malis cum nonnullisevete-
ribus pronunciare Fabrici, FirgtU , Pi-cult, 7W/,
Cdnstlt, quod non improbarim.
Sivox iit polysyllaba,accentus in antepenultima pe.
nultimam brevem denotat, ut; dmimt, legerant.
Accentus autem regulis & praeceptionibus superio-
ribus gubernatur, qux ii non obierventur, vitiosius esse
potest, »t; 'obligat pro obligat, intricat pro intricat,
susfocat pro sussocat, calefucit pro calefacit, assatim pra
assatim, duntaxat pro duntaxat, cnimvero pro enim-
viro, depeculor pro depeculor.
De speciali cognitione quantitatis Vo-.
calium terminantium.
^ tque heee de quantitate priorum, restat sinalium
syllabarum quantitas : qua: esfc vocalium vel te£“
minantium, vel consonas terminantes praecedentium.
Vocales terminantes sunt, vel quantitatis perpetu*»
vel communis.
Perpetua quantitas est,tam longarum,quam brevium.
Longce sunt finales, a.i.ui ut: ama, antea, interca,
quocirca, rogavi, uti, pyladi, corm.
. i vi, & a c c u (a u v i,Musa,(c amitti
'ariastt i ut; o /lenta, Oressa.
Schol.
Cap. VL
Excipiuntur in
In