Schmidt, Johann Andreas; Hamm, Hermann Daniel [Drucker]; Münchmeyer, Tobias Diedrich [Resp.]: Historia Sæcvli Secvndi Fabvlis Variorvm Macvlata (Helmstadii: Typis Hermanni Danielis Hammii, Acad. Typogr., 1719) [VD18 10376097]

) 40 (
siarum magis adversa , sed nihilo melioribus sundamentis
innixa , pari selicitate agnoscere > & candore prositeri in-
cipiant.

Λη J. Papias fuerit epifiopus
Pergamerifis ecclefia in Phrygia.


TjRegredimur ad Papiam Hierapolitanae ecdesiae episeo-
Jl pum, quem, & Pergamensem ecclesiam administrasse,
quidam leviisimaconjesturadu&i,inepte fabulantur. Nam
quandoS.Johannes in apocalypsi sua(a) sermonem ad ange-
lum ecdesiae Pergamensium dirigit,seribens: Hec dicit·, qui
habet romph<eam utraque parte acutam: scio ubi habitas, ubi se-
desesssatatue: & tenes nomen meum, & nonnegasi/sidem meam9
& reliqua, nulli dubitant, quin Papias fuerit ille Pergame-
norum angelus vel epifcopus. Vnum solummodo ex illis
producere, non injucundum fore existimamus. Est vero
ille Antiochus Brondus, seriptor Sardus, quem nobis sistit
Halloixius. (b) Verba ipsius Brondi,prout ab Halloixio exhi-
bentur, huc referre non pigebit In hac re dubia (inquit
in commentario ad hoc caput ) audeo $$ ego ajserere , anti-
siitem isium Pergamensem suijse Papiam. Quoniam , Beda,
Usuardus, Ado, Eusebius, (c) D. Hieronymus de script.eccles.
Nicepborus (d) alii grauisiimi adsiipulatores intrepide assir-
mant
(ai cap.II.v.14· ifc) l.c in notationibus ad-yiwmS.Papixp.isg.
(c) ' (<i) Lj c.jg,