DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30676#0163
ÌN RELlGiON. NEGOTIO. LIB. L 131
matum persuasio, quorum uni renuntiasse, totam Fidem prodidisTe
est. Suos etiam Martyres habere interdum Disciplinae cuftodia po-
test, iisque Ghristi elogium conveniat : Beati qui perfecutionem pa-
tiuntur propter jujìit'tam ; sed hos justa potius, quam necessaria caus-
sa, illos justa aeque 8c necessaria ad perferendam mortem impellit.
Diximus, Ecciesiam tolerare potuisse, ut Imaginum usus pro^
scriberetur, si de sola Disciplina controversia fuisset. Idque accurate
animadvertendum est, quo possimus, quum necessitas postuìabit, 8c
prudentia suadebit, animostus consulere dissidiis 8c scissuris Ghristia-
nae piebis. Tantopere enim amanda est pax & unitas inter mem-
bra Ecclesiae, ut pro ea servanda, sive restituenda, fas sit ipsus
Disciplinae leges interdum abrumpere, 8c Rituutn quorumdam abro-
gationem concedere. Qiiamobrem st nostrorum temporum Novato*
res in Dogmata Cathoiicae Ecclesiae consentire tandem velint, 8c
ad Matrem redire, extra cujus sinum spes omnis aeternae salutis su-
blata est: nihil fortasse obstabit quominus concordia statuatur. Mui-
tum ilii spondere sibi debent indulgentiam ab Ecclesia Catholica ia
iis, quae ad Disciplinam pertinent. Dummodo y inquam, in Do6lri-
na consentìatur, 8c retineantur institutà quaedam Disciplinae a Chri-
sto ipso manantia: in reliquis, Ecclefìa veniam faciente, prout suae
prudentiae 8c caritati opportunum 8c neceffarium vidèbitur, tolerabi-
tur Discipiinae diversitas. Regula quidem Fideiy inquit Tertullianus
in Lib. de velandis Virginibus, una omnino ejl, fola immobilis, &
irresormabilis, &c. Hac lege Fidei manente, cetera jam Disciplinae,
& converfationis admittunt novìtatem corretti'onis, operante scilicet^
& proficìente ufque in sinem gratia Dei. Quam in rem vide 8c E-
pistolam I. Leonis IX. Romani Pontificis. Et certe simul ac in Ca-
tholicorum sententiam concessere Graeci recentiores, redintegrata fuit
in Florentino Concilio pristina Occidentalis 8c Orientalis Ecclesiae
unio, neque Graecis Sacerdotibus ( ut alia omittam ) negata est re-
tkendae uxoris sacultas, neque interdi6fa iis populis communio Eu-
charistiae sub utraque specie. Quid etiam non egit Basileensis Syno-
dus , ut Bohemici schismatis pertinaciam vinceret ? Bohemi enixe
poscebant divini Calicis usum. Luce digna sunt, 8c lucem per me
aliquando videbunt 00 , quae Aeneas Silvius in Oratione publice
R 2 habita
(a) Mihi pro certo persuadeo, digitum intendere heic Austorem noflrum ad Aeneae
SylvYt Orationem De Ccmpattatis Bohemorum, ab eo coram Callijìo Papa III. habitam y
quam anno 1713. edidit Tom. III. Anecdot. Latin. pag. 309. Licet enim Opus De In-
genmum Mcderatione anno insequenti 1714. Parisiis primum in lucem prodierit, adeo-
que
matum persuasio, quorum uni renuntiasse, totam Fidem prodidisTe
est. Suos etiam Martyres habere interdum Disciplinae cuftodia po-
test, iisque Ghristi elogium conveniat : Beati qui perfecutionem pa-
tiuntur propter jujìit'tam ; sed hos justa potius, quam necessaria caus-
sa, illos justa aeque 8c necessaria ad perferendam mortem impellit.
Diximus, Ecciesiam tolerare potuisse, ut Imaginum usus pro^
scriberetur, si de sola Disciplina controversia fuisset. Idque accurate
animadvertendum est, quo possimus, quum necessitas postuìabit, 8c
prudentia suadebit, animostus consulere dissidiis 8c scissuris Ghristia-
nae piebis. Tantopere enim amanda est pax & unitas inter mem-
bra Ecclesiae, ut pro ea servanda, sive restituenda, fas sit ipsus
Disciplinae leges interdum abrumpere, 8c Rituutn quorumdam abro-
gationem concedere. Qiiamobrem st nostrorum temporum Novato*
res in Dogmata Cathoiicae Ecclesiae consentire tandem velint, 8c
ad Matrem redire, extra cujus sinum spes omnis aeternae salutis su-
blata est: nihil fortasse obstabit quominus concordia statuatur. Mui-
tum ilii spondere sibi debent indulgentiam ab Ecclesia Catholica ia
iis, quae ad Disciplinam pertinent. Dummodo y inquam, in Do6lri-
na consentìatur, 8c retineantur institutà quaedam Disciplinae a Chri-
sto ipso manantia: in reliquis, Ecclefìa veniam faciente, prout suae
prudentiae 8c caritati opportunum 8c neceffarium vidèbitur, tolerabi-
tur Discipiinae diversitas. Regula quidem Fideiy inquit Tertullianus
in Lib. de velandis Virginibus, una omnino ejl, fola immobilis, &
irresormabilis, &c. Hac lege Fidei manente, cetera jam Disciplinae,
& converfationis admittunt novìtatem corretti'onis, operante scilicet^
& proficìente ufque in sinem gratia Dei. Quam in rem vide 8c E-
pistolam I. Leonis IX. Romani Pontificis. Et certe simul ac in Ca-
tholicorum sententiam concessere Graeci recentiores, redintegrata fuit
in Florentino Concilio pristina Occidentalis 8c Orientalis Ecclesiae
unio, neque Graecis Sacerdotibus ( ut alia omittam ) negata est re-
tkendae uxoris sacultas, neque interdi6fa iis populis communio Eu-
charistiae sub utraque specie. Quid etiam non egit Basileensis Syno-
dus , ut Bohemici schismatis pertinaciam vinceret ? Bohemi enixe
poscebant divini Calicis usum. Luce digna sunt, 8c lucem per me
aliquando videbunt 00 , quae Aeneas Silvius in Oratione publice
R 2 habita
(a) Mihi pro certo persuadeo, digitum intendere heic Austorem noflrum ad Aeneae
SylvYt Orationem De Ccmpattatis Bohemorum, ab eo coram Callijìo Papa III. habitam y
quam anno 1713. edidit Tom. III. Anecdot. Latin. pag. 309. Licet enim Opus De In-
genmum Mcderatione anno insequenti 1714. Parisiis primum in lucem prodierit, adeo-
que