DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30676#0584
552 DE INGENIORUM MODERATIONE
mum audias, pag. 476, Animadv. perpendentem haec Auguslini ver-
ba Confess. Lib. 11. Cap. 2. O Domìne perfice me, revela mibì,
scilicet Scripturarum secreta atque obscura. Orationem hanc quidem
religiosam, 8c dignam Episcopo agnoscit Phereponus, sed cum ea
conjungendum suifìe ait lludìum Linguarum, quibus conscripta erat
Scriptura, & comparanda cetera praesidia, quibus demum adhibitis,
Scrìptura inteligi poteif. Sed quum ea Augujììnus neglexerit , illa
dumtaxat in Scriptura intellexit, quae potuit bomo Linguarum (D 3 Cri-
ticae imperitus intelltgere. In ceteris cctpoQarii, & Platonismum nob 'ts
pro DoHrina Apoftolorum propinat^ aut argutias inanes magna verbo-
rum pompa nobis obtrudit. Quam verborum acrimoniam ut aliquo
pa£ìo emolliat, subdit: Quae non eo dico^ quod eloquentiam, & acu-
men in rebus praefertim Ivletapbysicis, Auguftino detrabam, quod
meritas laudes minus iibenter tribuam ; fed quìa video multos ejus au-
Horitate abuti, ew illo contemnere, quibus nulla ratione con-
scrri poteft. En ergo bona tandein 'verba impetravimus a Censore,
inodelfo in speciem , sed fortassis acerbitate nulli secundo. Quae
enim contemtus signa atque di£leria congesserit ìn Auguflinum, spe-
cimina superius addufìa satis nos docent. Sed quota quaeso efl laus
ifla, quae Pherepono fìbi de sua maiedicentia timenti extorta eiTe,
aut tandem excidiiTe videtur ? Aiiquid efl, eloquentiam & acumen
in Augustino agnoscere, poflquam ejus eloquentiam & acumen to-
ties irrifìsti. Aliquid efl, eurn iaudibus dignum fateri, quem ubicum-
que posiis vituperandum tibi flatuisti. Sed ( uti nemo cordatus non
fateatur ) Gensoris honesti atque germani erar, non minori cura at-
que fìnceritate has edisserere iaudes , quae vere Augustino conve-
niant, quam maculas in ipso, ut sibi videtur, detegere, & grandi
etiam ore incusare. Ita fafìum fuisset, ut non odio viri sanòTisiimi,
sed amore veritatis videri muitis posset contra eumdem militare Phe-
reponus. Saitem in ejus Censura aequitatem, ac modestiam tam sae-
pe desiderare non cogeremur. Omnium autem Eruditorum conses-
sum heic appello, & peto, an non eae sint virtutes tum inteile-
òfuaies, tum moraies in Libris Augussini, ut Auòlorem exhibeant
omnium amore ac veneratione dignissìmum? Erraverit quidem ; non-
nulia ignoraverit; magnis quoque viris ea calamitas famiiiaris de-
prehenditur. In aliis excusemus, quod nobis condonatum vellemus.
Et quanquam nefas minime sit, immo potius fìt commendandum,
magnorum etiam virorum errores ac defeòius diligenter invefligare,
& interdum etiam prodere in communem uuiitatem; ferendi tamen
ii non
mum audias, pag. 476, Animadv. perpendentem haec Auguslini ver-
ba Confess. Lib. 11. Cap. 2. O Domìne perfice me, revela mibì,
scilicet Scripturarum secreta atque obscura. Orationem hanc quidem
religiosam, 8c dignam Episcopo agnoscit Phereponus, sed cum ea
conjungendum suifìe ait lludìum Linguarum, quibus conscripta erat
Scriptura, & comparanda cetera praesidia, quibus demum adhibitis,
Scrìptura inteligi poteif. Sed quum ea Augujììnus neglexerit , illa
dumtaxat in Scriptura intellexit, quae potuit bomo Linguarum (D 3 Cri-
ticae imperitus intelltgere. In ceteris cctpoQarii, & Platonismum nob 'ts
pro DoHrina Apoftolorum propinat^ aut argutias inanes magna verbo-
rum pompa nobis obtrudit. Quam verborum acrimoniam ut aliquo
pa£ìo emolliat, subdit: Quae non eo dico^ quod eloquentiam, & acu-
men in rebus praefertim Ivletapbysicis, Auguftino detrabam, quod
meritas laudes minus iibenter tribuam ; fed quìa video multos ejus au-
Horitate abuti, ew illo contemnere, quibus nulla ratione con-
scrri poteft. En ergo bona tandein 'verba impetravimus a Censore,
inodelfo in speciem , sed fortassis acerbitate nulli secundo. Quae
enim contemtus signa atque di£leria congesserit ìn Auguflinum, spe-
cimina superius addufìa satis nos docent. Sed quota quaeso efl laus
ifla, quae Pherepono fìbi de sua maiedicentia timenti extorta eiTe,
aut tandem excidiiTe videtur ? Aiiquid efl, eloquentiam & acumen
in Augustino agnoscere, poflquam ejus eloquentiam & acumen to-
ties irrifìsti. Aliquid efl, eurn iaudibus dignum fateri, quem ubicum-
que posiis vituperandum tibi flatuisti. Sed ( uti nemo cordatus non
fateatur ) Gensoris honesti atque germani erar, non minori cura at-
que fìnceritate has edisserere iaudes , quae vere Augustino conve-
niant, quam maculas in ipso, ut sibi videtur, detegere, & grandi
etiam ore incusare. Ita fafìum fuisset, ut non odio viri sanòTisiimi,
sed amore veritatis videri muitis posset contra eumdem militare Phe-
reponus. Saitem in ejus Censura aequitatem, ac modestiam tam sae-
pe desiderare non cogeremur. Omnium autem Eruditorum conses-
sum heic appello, & peto, an non eae sint virtutes tum inteile-
òfuaies, tum moraies in Libris Augussini, ut Auòlorem exhibeant
omnium amore ac veneratione dignissìmum? Erraverit quidem ; non-
nulia ignoraverit; magnis quoque viris ea calamitas famiiiaris de-
prehenditur. In aliis excusemus, quod nobis condonatum vellemus.
Et quanquam nefas minime sit, immo potius fìt commendandum,
magnorum etiam virorum errores ac defeòius diligenter invefligare,
& interdum etiam prodere in communem uuiitatem; ferendi tamen
ii non