DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30676#0598
5ó'ó DE INGENIORUM MODERATIQNE
animo volo sit Augustinus, quando Phereponùs tot reos cum i!Io,
ejusque aetate conjungit. Seculum noltrum iisdem laborat vitiis, ac
Seculum Auguldinianum ; q.uum tamen eruditionis gloria, & me-
thodi in Litterarum studiis eximiae fama commendetur, & Phere-
ponum non unum luci dederit. Itaque tanto exemplo se consoletur
Augustinus. Interim tamen nescio quam muitis Leftoribus persuasu-
rus sit Phereponus, Opuscula ilia Auguitini, quamquam primos il-
ìius soetus, verbis duntaxat, 8c non rebus, abundare, 8c innume-
ris, iisque inanibus argutiis ita scatere, ut nullum Eruditorum plau-
sum polliceri sibi debeant. Equidem non ea dicere auderem absolu-
ta, aut summe commendanda Augustini Oper2; sed quidem talia
affirmare ausim, ut neque Augustinum quod eiucubrarit, ac edi pas-
sus fuerit, neque nos si legerimus, poenitere unquarn possit aut de-
beat. Vel ipse Phereponus iìla pluris aeslimaslet, minusve contem-
sisfet, nisi tunc fuisset oblìtus, quae licentia, quae leges, qui sinis
sit Diaìogorum Scriptori. Alioqui vel in Platonis Libris nimium
habebit Phereponus, quod rideat, atque accuset. Ego vero Censori
huic non succenseo, quod exquisitam accuratamque argumentorum
pertra£tationem in quibusque Libris desideret, sed quod ita ab uno-
quoque exigat optima, ut nihii ferat, omnia ssocci saciat, quae
isfum pulchritudinis apicem forte non attigermt. Eege Opuscula iila
Augustini, 8c tu perpende, num inepta ipsa sint, an eorum Cen-
sor iniquus.
(stuid sordidìtis, quid inemìus àeccris ac turpitudinis plenius ,
meretrtcibus, lenonibus, ceterifque hoc genus pefttbus d 'tci potesì? Au-
ser merctnces de rebus humanis, turbaveris omnia libidinibus.' Verba
sunt Augustini Lib. 2. cap. 4. de Ordine. Optandum esset Augusti-
no, ne talìa unquam esfudisset; adeo quippe absona a ratione vi-
dentur Pherepono, ut pag. 475;. exclamet: Si talia hodie fcrihere-
mus, numquam fat graves poenas dare ptjscmus its, qui ea in Vcte-
ribus mirantur. Et quidni ? quum ft Jiugustini judicium fequamur,
relie faciant Legi jatores & Principes, qui lupanaria esse patiuntur ;
nam praeslat paucas domos pollui , quam cmnes tibidmibus turbari.
Aurìiat pnrro Augustinus, 8c quando bene silere non didicit, discat
jam a Pherepono nostro consona 8c vera loqui. Quanto, inquit il-
le, fattus erat diccre, malas muheres & hbtdtnofos juvenes abuti li-
hertate a Deo accepta, & alia, quae ab Eruditis nunc dici jolent !
Dicat quaeso Phereponus, num rara atque inaudita se narrare nobis
putet, quurn taiia de meretricibus scribit. Equidem non puto; nam
animo volo sit Augustinus, quando Phereponùs tot reos cum i!Io,
ejusque aetate conjungit. Seculum noltrum iisdem laborat vitiis, ac
Seculum Auguldinianum ; q.uum tamen eruditionis gloria, & me-
thodi in Litterarum studiis eximiae fama commendetur, & Phere-
ponum non unum luci dederit. Itaque tanto exemplo se consoletur
Augustinus. Interim tamen nescio quam muitis Leftoribus persuasu-
rus sit Phereponus, Opuscula ilia Auguitini, quamquam primos il-
ìius soetus, verbis duntaxat, 8c non rebus, abundare, 8c innume-
ris, iisque inanibus argutiis ita scatere, ut nullum Eruditorum plau-
sum polliceri sibi debeant. Equidem non ea dicere auderem absolu-
ta, aut summe commendanda Augustini Oper2; sed quidem talia
affirmare ausim, ut neque Augustinum quod eiucubrarit, ac edi pas-
sus fuerit, neque nos si legerimus, poenitere unquarn possit aut de-
beat. Vel ipse Phereponus iìla pluris aeslimaslet, minusve contem-
sisfet, nisi tunc fuisset oblìtus, quae licentia, quae leges, qui sinis
sit Diaìogorum Scriptori. Alioqui vel in Platonis Libris nimium
habebit Phereponus, quod rideat, atque accuset. Ego vero Censori
huic non succenseo, quod exquisitam accuratamque argumentorum
pertra£tationem in quibusque Libris desideret, sed quod ita ab uno-
quoque exigat optima, ut nihii ferat, omnia ssocci saciat, quae
isfum pulchritudinis apicem forte non attigermt. Eege Opuscula iila
Augustini, 8c tu perpende, num inepta ipsa sint, an eorum Cen-
sor iniquus.
(stuid sordidìtis, quid inemìus àeccris ac turpitudinis plenius ,
meretrtcibus, lenonibus, ceterifque hoc genus pefttbus d 'tci potesì? Au-
ser merctnces de rebus humanis, turbaveris omnia libidinibus.' Verba
sunt Augustini Lib. 2. cap. 4. de Ordine. Optandum esset Augusti-
no, ne talìa unquam esfudisset; adeo quippe absona a ratione vi-
dentur Pherepono, ut pag. 475;. exclamet: Si talia hodie fcrihere-
mus, numquam fat graves poenas dare ptjscmus its, qui ea in Vcte-
ribus mirantur. Et quidni ? quum ft Jiugustini judicium fequamur,
relie faciant Legi jatores & Principes, qui lupanaria esse patiuntur ;
nam praeslat paucas domos pollui , quam cmnes tibidmibus turbari.
Aurìiat pnrro Augustinus, 8c quando bene silere non didicit, discat
jam a Pherepono nostro consona 8c vera loqui. Quanto, inquit il-
le, fattus erat diccre, malas muheres & hbtdtnofos juvenes abuti li-
hertate a Deo accepta, & alia, quae ab Eruditis nunc dici jolent !
Dicat quaeso Phereponus, num rara atque inaudita se narrare nobis
putet, quurn taiia de meretricibus scribit. Equidem non puto; nam