Muratori, Lodovico Antonio [Hrsg.]: Antiquitates Italicae Medii Aevi, Sive Dissertationes De Moribus, Ritibus, Religione, Regimine, Magistratibus, Legibus ... post declinationem Rom. Imp. ad Annum usque MD: Omnia Illustrantur, Et Confirmantur Ingenti Copia Diplomatum Et Chartarum Veterum, Nunc primùm ex Archivis Italiae depromtarum, Additis Etiam Nummis, Chronicis, Aliisque Monumentis Numquam Antea Editis (Band 4) (Arretii, 1774) [Cicognara, 2496-4]

535 „ ANTIQUIT.

modent , & feritatc ac rtxsticitate de-
posita , mansuete ac civiliter vivere
discant.

Sub Odoacre Herulorutn Rege Ita-
licis Populis infli£!ae fuerunt innu-
merae clades. Et Populus quidem
ille ab extremo Septemtrione , atque
ab Oceani maris, sinusve Baltici li-
toribus evocatus, asperos & crudeles
secum deduxerat animos , & jam

sylvescentem Itaiiae gentem ad rusti-
citatem pertrahere potuiiset, si diu-
tius heic suam sedem fixisset. Veriim
p ucos post annos Theodericus Ostro-
g thorum Rex, sublato e vivis Odoa-
cre, ejusque copiis debellatis, novos
incolas & dominos Italiae dedit,
hoc est Gothorum Regnum apud nos
statuit. Ad Gotbormn nomen nos ,
quamquam adeo ab iliorum tempori-
bus dissiti , exhorrescimus, quasi in
mentem nostram incurrat gens plus
qu&m barbara, & prorsus immanis.
Gerrae, gerrae. Non certe Gothos
cum Romanis aequem: attamen eo-
simulque & Ttaliae Regem

MEDII AEVI

rum

Theodericum quamplurimis Romano-
rum Imperatonbus gloria, fortitudi-
ne, sapientia, & moribus liberalibus
praeferam . Eum, ut Ennodius in
illius Panegyrico auflor est, aliaeque
Historiae testantur, educaverat in gre-
mio civilitatis Graecia, ita ut Iralia
non saevissimum Tyrannum , sed ae-
quissimum Regem acceperit, qui vi-
tiis certe non caruit, sed piuribus
abundavit virtutibus, qui in mansue-
tud ne, magn ficentia , & liberalitate
.praecipuum decus suum collocabat,
si b quo Leges, & Artes, & pristini
Magistratus nequaquam exciderunt ,
immo uberius quitm antea ssoruiste
deprehenduntur. Neque ipsa gens Go-
thica ab inhospita aliqua regione
atque horrido caelo tunc primum
praecisa, sed inter Populos humanio-

A

53*

B

D

res versata, avitam asperitatem jam-
diu dedidicerat . Nec dtsuerv.nt, Jor-
dane teste de Reb. Getic. Cap. 5. qui
eos fapientiam erudirent. Unde & paene
omnibus Barbaris Gothi Japientiores fem-
per exsliterunt, Graecijque paene const-
miles, ut resert Dio. Proinde nii mi-
rum, si, ut Anonymus Valesianus
Au£tor est, adeo Theodericus non.
Italicam tantummodo, sed & vicinas
oblePavit gentes, ut se iUi sub soedus
davent, si i eum Regem sperantes. Ne-
gotiantes vero de diversis pvovinciis ad
ipsum concunebant. Tantae enim discipli-
nae suit, ut si. quis voluit in agvo suo
argentum vel aurum dimittere, ac si in-
tra muros Civitatis ejset, ita exisiima-
vetuv. Et hoc pev totam Ttaliam augurium
kabebat, ut nulli Ctvitati portas sace-
vct, nec in Civitate povtae claudebantur ?
quis qv.od opus habtbat, saciebat, qud
hora vellet , ac si in die . Plura de
illo Ennodius habet, plura Cassiods-
rius, quae ego missa facio. Sed po-
tissimum legenda Gothorum ipsorum
oratio ad Belisarium Lib. 2. Cap. 6.
Procopii de Belio Gothico . - Quare
ne tunc quidem Italia censenda est
ex antiquae dignitatis statu, quam-
quam longe antea imminuro , in in-
felicissimum squallorem, ac postre-
mam barbariem desscxisse. Non pulsi,
non caesi a Gothis Iraliae Populi.
Quod solum passi sunt, Procopio te-
ste ac Ennodio, agrorum partem eis
ereptam suis Gothis Theodericus assi-
gnavit: idemque jam antea fecerat
Odoacer* & olim Romanos quoque,
Livio in primis , & Siculo Flacco
testibus, praestitisse novimus .

Si quid igitur video, quod mores
Italicorum revera nimium a veteri
statu dejecit atque immutavit, Lan-
gobarborum fuit in Iraliam irruptio,
atque heic longe lateque eorum do-
minatio conftabilita» Nam quo tem-

pore