DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30767#0290
guae
noRrae . Verum longe minus
quam credimus, ex Graecis accepi-
nius* pauca e Judaeis* & quae pau-
ca ex Galiia Narbonensi re6ia ad nos
venere, iu Scriptorum potius, quam
Populi usu servantur . Itaque mea
lententia esl, soiertius quam ha6fe-
nus facfum sit, invehigandas e#e Se-
ptentrionalium Populorum, immo &
ipsorum Arabum Linguas, ut com-
plurium vocum nostrarum fbntes de-
tegamus. Nimirum isti Populi ,
aut quod iedem diu in Itaiia tenue-
yint, aut quod commercio & mer-
caturd sese majoribus nostris saepe
conjunxerint, ncn exiguam suarum
vocum manum in Linguam nohram
intuiere. Pudeat fortashs aiiquos pe-
tere e Barbaris gentibus ejuimodi
subiidium, ncn secus atque nonnul-
los pudet suae gentis exordia agno-
scere a popuiis Boreaiibus: quaii de-
cus tantummodo iit e Trojanis, Grae-
cis, ac Romanis sanguinem suum
duxisfe: quae vetus insania eit. Sed
tios uitra aequum deiicatuii inanibus
phantasmatis pascimur, & veritate
megle6fa, aut etiam contemta. um-
hras iiiius interdum imprudenti iiu-
dio ccnse6famur. Nobis contra agen-
dum eit, ut non quod piacet, ipien-
didiusque videtur, sed quod verum
est aisequamur. Qtiamquam & magno
in honore olim Arabes fuere; Ger-
manica vero natio non nunc soium ,
sed & antiquiisimis temporibus no-
hiiiisima fuit. Addo ctiam, quam-
vis ex abje6fisRmis popuiis eduxisfet
Lingua nosira varias voces, quid hoc
quaeio ejus gloriae obesset? Ex quo
vocabuia liia ad nos immigraHent,
nosiraque evaiiisent, cum nobili Lin-
gua commixta nobiiitatem accepisse
dicenda fbrent. Piato quoque in Cra-
tyio suos G^aecos jamdiu monitos
voiuit, a-
yMFDii 57,
A rJgo /p/cr Gr^eccy non
Antiquiisi-
mum nempe est inter se Linguarum
B
D
commercium * migrationes vero vo-
cum, non secus ac popuiorum, dum
intenti simus, faciie deprehendemus.
Ergo operoiius inquirendum, qui-
bus ex fontibus Vuigaris noifrae Lin-
guae voces manarint. Nonnulias pro-
fe6fo nobis contribuerunt Hebraei &
Graeci: quam in rem quia multi,
& iatius etiam, atque conRdentius
quam par esset, inquisierunt , pro-
pterea miisum hoc facio. Nuiius au-
tem ambigendi iocus esf, quin prae-
cipue Itaiicarum vocum masfa edu-
6fa fuerit e Latinorum Lingua ; ac
proinde nosiram Linguam Latinae A-
liam non solum jure posfumus . sed
opus esf appeilare. Retinuimus innu-
meras voces, phrases, & di6Honis
ordinem in pleris^ue, ita ut vel po-
pulus indo6fus in humiii sermone La-
tino & verba & sensus quandoque
iuteliigat. Animadverte tamen. etfi
Vocabularium Florentinum tot voces
coilegerit ex Latio ad nos profe6tas,
multas tamen esfe , quae neque ver-
baPopuIi ItalTi, neque Eirusci di-
cenda sunt. Nimirum do6fi viri pro
suo arbitrio, aut pro ne esfitate ex-
piicandi suam do6frinam subtilesque
cogitationes, aut ad Eloquentiae pom-
pam , nova verba , novasque phrases
procuderunt atque procudunt, aut po-
tius ea ex notiore Latinorum Lin-
gua, finitimisve etism ex Linguis
mutuati sunt. Hisce vero additamen-
tis raro aut nuriquam utitur Popu-
lus reliquus* immo ne illa quidem
ut partem prcpriae Linguae agno-
scit. Ad haec facile nequaquam sia-
tuas, Linguam aiicujus gentis prae-
cellere alteri copiti ac uberfate vo-
cum. Extoilunt nonnuili hac de caus-