8js ,4Nysjgj7sy.
, Ew/<2w<2rd , Pbc//er<?ro , &
Lorum iimiHa. Usi fuiHent , &
saepe, si Latinum verbum, & no-
tum , & usitatum ubique rniiset ;
quod ante Ratuendum eR iliis ,
^ui inde natum arbitrantur Cr/^<2-
yy, CyJey Itaque veri mihi vi-
detur HmiHus , a Germa-
mco petendam esse originem Ita-
]ici Cr/^<2re, Gaiiici Crier <^c. I-
dsm enim Germanis signiAcat at-
cue aliis gentibus . Gaiii pro ter-
minatione suae Linguae primo ef-
formarunt icr/or, tum uti
& Angli suum ro Cr^. Itali verb
pro more suo confecerunt primo
ycr/^re, tum igfUye , ^y/^re ( quod
posfremum verbum adhuc in usu
esi, & signihcat ac de-
nique G /^re. Idem de Hispanis
& BJigis excogitandum. Praete-
rea addo , Germanis etiam esse
EirytoM, idesf & Gnthirae
Linguae esse Crc/r<?M, F/?^.* Hi-
ckehum ver6 oninari , inde hau-
Rum fuiise nosirum Cr/7<2re. Ad
ejus senttntiam accederem , nisi
me deterreret discrimen, quod in-
ter P/or<2re & C/<2M2<?re nemo non
videt. Attamen saepe P/or<2Mr//?Ms
contingere soiet , ut ploratibus
intermisceant,
Gvhwo. , uti internretantur
Au6tores Vocabusarii Gruscani .
Erythreus a R/MiZr .* Ferrarius a
C^/n/f/g Etymon hoc deduxere. U-
ti Menagius re6te monuit, M/Uo
er/gsMs.-' wc/y ^M<2ereM</<20 ^MMf .
Qjnm dicimus Pbcc<&/<2 ^r/w<2 , si
signihcaretur MM<2 Feoc^/or
Rc^/o//?, ex Theutonico Cr/ww,
signihcante fortaHis
enatum fuisset I alicum Cr/wo .
Gaiiicum quoque Cr/w<?re perpen-
dendum esl, signihcans roMsors/oMri-
(Jwo^g a MutinenRbus ap-
HFDJJ
8^
A
B
D
peiiantur), quae risum, aut fasfi-
dium creant. Cujus tamen vocis
fbns esse potuit ipsum Germani-
cum Gr/w?n . Nam qui in iram ac
furorem abripiuntur, ejusmodi o-
ris contortionibus obnoxii sunt.
Inde Gr//MC^/^My, JrMO poseHj. Qua-
re videndum superesf, num revera
Itaiicum Cy/zno sjgniRcet
uti vulgo creditur.
Cr/M^o . CorrH^?fH.y , . Ejus
composita Gr/M^<2r<? , ^^gr/n^rro ,
Cr/M^<2 Italicae vocis vim
fortasfe Menagius non esl assequu-
tus , quum a P/M^oro Latino eam-
dem traxit. R/Mgore canum esf, ut
nuper dixi , quotiescumque exer-
tis dentibus in aiiquem fremunt.
Aliud esf Cr/M^o & ^^gr/M^ro ,
quo utimur ad designsndam peiiis
corrugationem, & Rugas. At un-
denam haec staiicae Linguae vox ?
Fortassis e Germania. Saxories o-
lim , uti supra memini ad vocem
D/^r/^MMro , dixere Cr/n/MM, hoe
esl CorrM^<2re /%/?/;:. Num ad cete-
ras Rugas propagata vox fuit ?
Eidem quoque Germanirae Lin-
guae fuit id/r/M^/, signihcans C^/M-
unde Angiicum iTr/n-
%/e. Aiiquam affinitatem inter has
voces & Con^ fort sfe senrias.
An inde processisfe potuerit vox
nostra , aiii deeernant .
GfMCcnz . yM/? <2^///<?re , quo
riaudicantes uruntur , ad inssar
E Tau, seu furculae iigneae confe-
6fum. Senenses aiiique staliae Po-
puii Cro-c/<2 , Crocc/o/<2 appeilant .
Au6Ior esf Menagius, a Crnar, CrM-
c/s, sciiicet prnpter formam , hoc
nomen prodiise. Ncn dissentio,
quamquam Crucis aut nui!a , aut
exigua sit ih^ figura. Addo tamen
infer antiquisfimas German ae vo-
ces occurrere CrMcA^) & G"%^/,
q^uae
, Ew/<2w<2rd , Pbc//er<?ro , &
Lorum iimiHa. Usi fuiHent , &
saepe, si Latinum verbum, & no-
tum , & usitatum ubique rniiset ;
quod ante Ratuendum eR iliis ,
^ui inde natum arbitrantur Cr/^<2-
yy, CyJey Itaque veri mihi vi-
detur HmiHus , a Germa-
mco petendam esse originem Ita-
]ici Cr/^<2re, Gaiiici Crier <^c. I-
dsm enim Germanis signiAcat at-
cue aliis gentibus . Gaiii pro ter-
minatione suae Linguae primo ef-
formarunt icr/or, tum uti
& Angli suum ro Cr^. Itali verb
pro more suo confecerunt primo
ycr/^re, tum igfUye , ^y/^re ( quod
posfremum verbum adhuc in usu
esi, & signihcat ac de-
nique G /^re. Idem de Hispanis
& BJigis excogitandum. Praete-
rea addo , Germanis etiam esse
EirytoM, idesf & Gnthirae
Linguae esse Crc/r<?M, F/?^.* Hi-
ckehum ver6 oninari , inde hau-
Rum fuiise nosirum Cr/7<2re. Ad
ejus senttntiam accederem , nisi
me deterreret discrimen, quod in-
ter P/or<2re & C/<2M2<?re nemo non
videt. Attamen saepe P/or<2Mr//?Ms
contingere soiet , ut ploratibus
intermisceant,
Gvhwo. , uti internretantur
Au6tores Vocabusarii Gruscani .
Erythreus a R/MiZr .* Ferrarius a
C^/n/f/g Etymon hoc deduxere. U-
ti Menagius re6te monuit, M/Uo
er/gsMs.-' wc/y ^M<2ereM</<20 ^MMf .
Qjnm dicimus Pbcc<&/<2 ^r/w<2 , si
signihcaretur MM<2 Feoc^/or
Rc^/o//?, ex Theutonico Cr/ww,
signihcante fortaHis
enatum fuisset I alicum Cr/wo .
Gaiiicum quoque Cr/w<?re perpen-
dendum esl, signihcans roMsors/oMri-
(Jwo^g a MutinenRbus ap-
HFDJJ
8^
A
B
D
peiiantur), quae risum, aut fasfi-
dium creant. Cujus tamen vocis
fbns esse potuit ipsum Germani-
cum Gr/w?n . Nam qui in iram ac
furorem abripiuntur, ejusmodi o-
ris contortionibus obnoxii sunt.
Inde Gr//MC^/^My, JrMO poseHj. Qua-
re videndum superesf, num revera
Itaiicum Cy/zno sjgniRcet
uti vulgo creditur.
Cr/M^o . CorrH^?fH.y , . Ejus
composita Gr/M^<2r<? , ^^gr/n^rro ,
Cr/M^<2 Italicae vocis vim
fortasfe Menagius non esl assequu-
tus , quum a P/M^oro Latino eam-
dem traxit. R/Mgore canum esf, ut
nuper dixi , quotiescumque exer-
tis dentibus in aiiquem fremunt.
Aliud esf Cr/M^o & ^^gr/M^ro ,
quo utimur ad designsndam peiiis
corrugationem, & Rugas. At un-
denam haec staiicae Linguae vox ?
Fortassis e Germania. Saxories o-
lim , uti supra memini ad vocem
D/^r/^MMro , dixere Cr/n/MM, hoe
esl CorrM^<2re /%/?/;:. Num ad cete-
ras Rugas propagata vox fuit ?
Eidem quoque Germanirae Lin-
guae fuit id/r/M^/, signihcans C^/M-
unde Angiicum iTr/n-
%/e. Aiiquam affinitatem inter has
voces & Con^ fort sfe senrias.
An inde processisfe potuerit vox
nostra , aiii deeernant .
GfMCcnz . yM/? <2^///<?re , quo
riaudicantes uruntur , ad inssar
E Tau, seu furculae iigneae confe-
6fum. Senenses aiiique staliae Po-
puii Cro-c/<2 , Crocc/o/<2 appeilant .
Au6Ior esf Menagius, a Crnar, CrM-
c/s, sciiicet prnpter formam , hoc
nomen prodiise. Ncn dissentio,
quamquam Crucis aut nui!a , aut
exigua sit ih^ figura. Addo tamen
infer antiquisfimas German ae vo-
ces occurrere CrMcA^) & G"%^/,
q^uae