Muratori, Lodovico Antonio [Editor]: Antiquitates Italicae Medii Aevi, Sive Dissertationes De Moribus, Ritibus, Religione, Regimine, Magistratibus, Legibus ... post declinationem Rom. Imp. ad Annum usque MD: Omnia Illustrantur, Et Confirmantur Ingenti Copia Diplomatum Et Chartarum Veterum, Nunc primùm ex Archivis Italiae depromtarum, Additis Etiam Nummis, Chronicis, Aliisque Monumentis Numquam Antea Editis (Band 11) (Arretii, 1777) [Cicognara, 2496-11]

SII ANT2.QU1T,

IWobiles quldem sibi asfentientes in-
venis • veriim Plebs cum Conjilio Cre-
dentiae obsiititj uti Imperatori re-
bellis.

Liceat beic consislere, ut quid
revera fuerit olim Credentia, & Con-
Jilnnn Credentiae, investigem. Corius ,
ut nuper vidimus, eo nomine signi-
Hcatam putat Picbejotum f.£tionem,
hoc est vilium Artift.um colluviem,
quae congregata Conjihum Credentiae
efformabat. Paria habent T nstanus
Calchus, Johannes Artonius Caslil
lioneus, Osius, ac alii Scriptores Me-
diolanenses . S gonium quoque mcum
in suam sententiam pertraxTse Co-
rius vide ur: hic enim L b. 7. de
Regno iTaliae ad Annum DCCCC-
XCV. posl ensrratam Capitaneorum &
ValvafJ&rum institutionem addit: E.e
liqui verb, qui Artes, epijiciaque tra-
sdarunt, novo se Credentiae nomins ap-
pellarunt. Tum inifio Libri decimi,
tria in Civifatibus liberis Consilia
recenset, videlicet Speciale, Generale,
& Credentiae. Quin Credentiae no-
snen aliquando asiumserit Medioia-
nensium Artificum coetus, neg2ri vix
potefij quum Gualvaneus de la Flam-
ma in Manipul. Florum, Cap. 134.
scripserit, sub 0:tone s. aut HI.
sive, ut verisimilius esi, longe serius,
invaluisse Mediolani duos Ordines,
sive Fa£liones Populi. Alteri , ne
Vlebesi vidcrentur , se dixertmt esje
Motta. Sed Artislae di&i (unt Cre-
dentia, fcut Carnisces , Furnarii, Ca-
ligarii, Sutores, Fabri , Lanislae, Spe-
iiarii , Caementarii , <& ftmtles . Atta-
jnen vereri heic loci non desino, ne
Gualvaneus parum alioquin accuratus
Scripfor, nobis fucum fecerit, hoc
efl re qi um Credentiam Populi sive
Artium, in antiquis monurneritis in
vene iit, sibi visum id fuerit nomen
Artificum, inter ss tunc fosdsre jun-

MEDI2 AEVl

111

A

C

E

6torum. Eumdem quoque vide Cap.
231. ad Annum MCXCVIII. Sed
ipsum dimittamus, lnvefiigsturi po-
tius , qibd revera olim Credentiae
vox designarit. Credentia mhil aliud
significat, cuam Secrctum sive Arca-
nmn, ut erudire j ndm ammadver-
terunt Florentini Vocabulsiii Au£t6-
res. produstis exemphs non psuos
e Boccacoo , Joanne Villanio , &Z
aliis. Hs nc \urare Credentiam, polli-
tere Credentiam, tenere Credentiain,
atque aliae huju !modi phrases ar> d
jtslitrs Scriftorcs pofi Saeculuirr! XI,
occurrunt . Atque inde orra vcx „
quod sut Secreta & ccrsilia srccna
aiicui credebantur; aut quum secreto-
rum psrficeps aliquis fi?bat* crcdeba«
tnr fidei ab eo datae de likntio eh«
servando • aut, quod veri videtur si-
milius, ab usu Linguae antiquae ea
vox dedu£fa efi j nam homines credenA
tes apud Langobardos appeilati sung
homines fide digni, ut esi: in Legs
Nona Langobard Pippini Regis. Ita
apud Francos olim Creditarii voca-
bantur viri fidi. Nos rrunc appeila-
mus pers&ne di credito; persone accre-
ditate . In Chronico Medioianensi
MSto Consules Credentiae sic diCti,
quia erant viri Creditivi, & side di~
gni. Illud ergo cr.te omnia rtoscen-
dum esi:, in quavis Itclicse gentis
Repubiica Ccncilium, sive Gmsilium
Generale fuilse, cosHum e singulis,
sive e Nobilium , sive e Populariura
turba , jus habentibus ad regimen
Civiratis. Non centenis tamiim, sed
& interdurn millenis Ci\ibus locus
erst in ejusmodi CcnsiFo, in cujus
au£foritate situra erat supremum Rei-
publicae imperium. At quoniam ia
politicis negotris tum belli tum ra-
cis saepe se rfferunt consilia csutisii-
me & sccreCssime peragenda, si haec
omaia ad Gcsieraie Coneilium defe*

renda