C!eri , ditsiae fuerunt. Nam etsi
oHm Monachis interdi&um fuerit,
^onfesScnes Secuiarium audire, quutn
ejusmodi jus ad Parochos tanthm,
aiiosve Presbyteros 'Secuiares ab H-
piscopo probatos spe&aret: Monachi
'tamen iensim in hanc messem ccn-
wiarunt, & denique Priviiegia hene
tnuita & heic hbi procurarunt. Ita-
que temporibus iilis, quoties Chri-
Aianorum quisquam confesHonem suo-
yum facinorum Deo ejusque Rlinisiro
fa6furus, ad tribunai Pcenitentiae ac-
cedebat, Sacerdos singuiis peccatis ex
Poenitentiali parato pcenam indi-
icens, & caiamum , chartam, ac atra-
mentarium exerens, quascumque poe-
^as poenitenti indi&as adnotabat.
Tum subdu&is rationibus colligebat,
sd quot dies, menfes aut annos, to-
ta ilHus pcenitentia extenderetur .
Uti quisque nuHo negotio inteiligit,
H quando gravia & psurima deli&a
&d pedes Sacerdotis deferebantur ( sae-
pe autem defercbantur: etenim vitia
piura, & minor pietas , qu^m no-
Hris temporibus, tunc obtinebat) Ca-
nGnica poena ad ceatum annos, ia-
terdum ctiam ad ducentos, hve tre-
centos & u!tra pertingere deprehen-
debatur. Quid heic faciendum? Exh
gendum - ne erat reiiquum vitae In
jejuniis, aiiisquc ausieritatibus paene
intoierandis a Sacerdcte praescripti:,
quae vgi ipsos homines Monahicam
vitam profesfos nimium fatigassent
gtque absferruissent, nedum Saecuio
addi6fos? <&iios a ncsfns fuisfe homi-
nes iiiorum temporum, h fbrte tibi
persuadeas, audi Petrum Damiani
Saecuio Chriifi Undecimo contra sen-
tjentem Lib. I. EpiRoi. XV. D;w;
re,^//////r, p^e///-
y///?//////^ v/^cr C///;c//-////; /b///??-
A
E.
c
.7^
Verum poeniten-
tibus paratum heic erat esfugium.
Cum rusiicis, aiiisque ex cpere ma-
nuum viventibus, mi-tissimc ageba-
tur* ionga quippe ac severa jejunia
ncn ferebat eorurn vitae genus, at-
que insiitutum. Lenius itidem habe-
bantur muileres, ne .earum repetita
jejunia suspicicnem isesae honeRatis
ingererent. iis %'.erb, qui opibus a-
bundarent, aut iis minime carerent,
osferebatur R^/?e///r/.c/;L via. Fq7;??f?
, ut vidimus, & piures
etiam secundhm iooorum consuetudi-
nem, isque argentei,-unum Poeniten-
dae Annum ptnsabant, pve redinie-
bant homini divid, ita ut qui. ad tre^-
centos annos in poenitentid ducenda ,
exempH gratia, aJigebatur, crogatis
Solidis septies miiie & o&ingentis
In Pauperss, aut in pia Lcca, pos-
ctuturnacque
:o.
poe-
set se tam gravi
pse subducere. lis? cutbus crat cur-
ta supeliex, tantum ssti?
erant ad unum Poemtentiae Annum
a se eiiminandum. Hunc etiam ri°
tum isnuit praeiaudatus Petrcg Da-
tniani in Epihoia ad Hiidebrandum ^
rccum Tom. pag. 2-8. Rer. ItaiU
carum. 6*^///////; , ait ilie,
(ide^: Archiepiscopo Me-
dioianenG) Pc<?^Te//^/<?/// ?/;/?//??, R<?-
qjv/y r//,v///-<//// /5<sr //*//////,7//^v/-
ys///;////; p<rr///////e p/-/7t^?/r;.
vero piermnque Poenitentes
pecunia dehcoret (quod etiam con-
tingeret temporibus noiiris ) cujus
spe sese redimerent, praedia ac fun-
dos lubenter csferebant, & ex hig
unus, aut aiter, anf piures ncnnun-
quam in jus Eccieuae transferebantur,
hoc eif, aut novis Ecciesiis, Coeno-
biis, & Xencdochiis consfru6Hs, aut
antiquis donabantur, sed servato sibi
saepe 45 saspius usufru6i:u, dum vi-
verent.
oHm Monachis interdi&um fuerit,
^onfesScnes Secuiarium audire, quutn
ejusmodi jus ad Parochos tanthm,
aiiosve Presbyteros 'Secuiares ab H-
piscopo probatos spe&aret: Monachi
'tamen iensim in hanc messem ccn-
wiarunt, & denique Priviiegia hene
tnuita & heic hbi procurarunt. Ita-
que temporibus iilis, quoties Chri-
Aianorum quisquam confesHonem suo-
yum facinorum Deo ejusque Rlinisiro
fa6furus, ad tribunai Pcenitentiae ac-
cedebat, Sacerdos singuiis peccatis ex
Poenitentiali parato pcenam indi-
icens, & caiamum , chartam, ac atra-
mentarium exerens, quascumque poe-
^as poenitenti indi&as adnotabat.
Tum subdu&is rationibus colligebat,
sd quot dies, menfes aut annos, to-
ta ilHus pcenitentia extenderetur .
Uti quisque nuHo negotio inteiligit,
H quando gravia & psurima deli&a
&d pedes Sacerdotis deferebantur ( sae-
pe autem defercbantur: etenim vitia
piura, & minor pietas , qu^m no-
Hris temporibus, tunc obtinebat) Ca-
nGnica poena ad ceatum annos, ia-
terdum ctiam ad ducentos, hve tre-
centos & u!tra pertingere deprehen-
debatur. Quid heic faciendum? Exh
gendum - ne erat reiiquum vitae In
jejuniis, aiiisquc ausieritatibus paene
intoierandis a Sacerdcte praescripti:,
quae vgi ipsos homines Monahicam
vitam profesfos nimium fatigassent
gtque absferruissent, nedum Saecuio
addi6fos? <&iios a ncsfns fuisfe homi-
nes iiiorum temporum, h fbrte tibi
persuadeas, audi Petrum Damiani
Saecuio Chriifi Undecimo contra sen-
tjentem Lib. I. EpiRoi. XV. D;w;
re,^//////r, p^e///-
y///?//////^ v/^cr C///;c//-////; /b///??-
A
E.
c
.7^
Verum poeniten-
tibus paratum heic erat esfugium.
Cum rusiicis, aiiisque ex cpere ma-
nuum viventibus, mi-tissimc ageba-
tur* ionga quippe ac severa jejunia
ncn ferebat eorurn vitae genus, at-
que insiitutum. Lenius itidem habe-
bantur muileres, ne .earum repetita
jejunia suspicicnem isesae honeRatis
ingererent. iis %'.erb, qui opibus a-
bundarent, aut iis minime carerent,
osferebatur R^/?e///r/.c/;L via. Fq7;??f?
, ut vidimus, & piures
etiam secundhm iooorum consuetudi-
nem, isque argentei,-unum Poeniten-
dae Annum ptnsabant, pve redinie-
bant homini divid, ita ut qui. ad tre^-
centos annos in poenitentid ducenda ,
exempH gratia, aJigebatur, crogatis
Solidis septies miiie & o&ingentis
In Pauperss, aut in pia Lcca, pos-
ctuturnacque
:o.
poe-
set se tam gravi
pse subducere. lis? cutbus crat cur-
ta supeliex, tantum ssti?
erant ad unum Poemtentiae Annum
a se eiiminandum. Hunc etiam ri°
tum isnuit praeiaudatus Petrcg Da-
tniani in Epihoia ad Hiidebrandum ^
rccum Tom. pag. 2-8. Rer. ItaiU
carum. 6*^///////; , ait ilie,
(ide^: Archiepiscopo Me-
dioianenG) Pc<?^Te//^/<?/// ?/;/?//??, R<?-
qjv/y r//,v///-<//// /5<sr //*//////,7//^v/-
ys///;////; p<rr///////e p/-/7t^?/r;.
vero piermnque Poenitentes
pecunia dehcoret (quod etiam con-
tingeret temporibus noiiris ) cujus
spe sese redimerent, praedia ac fun-
dos lubenter csferebant, & ex hig
unus, aut aiter, anf piures ncnnun-
quam in jus Eccieuae transferebantur,
hoc eif, aut novis Ecciesiis, Coeno-
biis, & Xencdochiis consfru6Hs, aut
antiquis donabantur, sed servato sibi
saepe 45 saspius usufru6i:u, dum vi-
verent.