DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.27112#0001
i
31
m
. <®
**$§
ij;
ip
§1
gSs
wi
&1
51
9
RECTOR ET SENATUS
ELECTORALIS UNIVERSITATIS HEIDELBERGENSIS.
L. B S.
Uae duae res in Orbe, cumprimis literario quam optime conveniunt, & amicissime con-
spirant, veri nempe nominis Sapientia, nec non (incera pietas, omnisque fuci nescia;
esdem ipsie tanto minus a (emutuodissbciari queunt, quanto fortioribus vinculis (ecum
invicem colligatae sunt. Jungit enim illas inter se primum origo, quam e ccelo ducunt.
Neque enim Sapientiam ex re, ac vero dixeris aliam hoc magno dignam nomine, nisi qua:
ava>Siv est, nec pietatem, nisi quae delapso coelitus igne, in pecoribus illo aestuantibus assi-
due ardeat. Hic ille perpetuus est ignis, quo Christiani Veteres si ve soli agerent, si ve
congregati forent, identidem exardeseere solebant, quippe uwmnt Rom. XII. ▼i, repudiato hinc
illo idololatrico, quem Gentilis olim Roma Vejla sua: consecratum , immortalitatis imaginem esse voluit *,
contra quam Christianorwn pietatis ssamma lucens praeiverit optimis mortalium, ingressis iter ad cceleste do-
micilium, & aeternitatis beata: sedem, ad quam spes etiam eos laeta, confusaquenunquam, invitabat. Haec
illa 2o<p/afr o-amp®*, ad quam non nati solum, ex quo ?t#mc fuerant (ed & imbuti viventes «/«/a* An-
gelicam in terris egere vitam. Accedit una prorsus, & eadem utriusquq sorma. Sunt enim Sapientia, pie-
tasque vera duae blandae Qharites gemellae, tamque sibi similes, ut dignosei vix altera queat ab altera, cum
Sapientia qui perspeclam habet imagifem, is haud aliam pietatis quali xaciem animo deseriptam habere pos
sit, ut hinc inter eas dissimilitudinem aliquam vix obii c liceat, sslustrat rem amfcns. Ecquis enim insani-
entis sapientia consultum habere dubitabit, qui parcus Divini Numinis cultor, & insrequens si audiat, id vero
parum laborat, de nulla quippe re miniis sollicitus, quam vero de DEO pie colendo, quamvis hoc ipso mo-
menti multo maximi officio ccelestis Sapientia Filiis nihil esse prius, nihilque sandlius deberet? Huc enim
1 "Eorum Ssjudia, huc Eorundem meditationes, & diurni, nodans que labores convertuntur ad unum omnes,
ut mature diseant sapcjevseque hoc in ipso sui perficiendi studio DEO, & hominibus probare. Quo quidem
in genere si Gens umquam alia versata fuit, ut excelluisse dici queat, nulla nomine hoc cum Cbristiana veter e
comparari potest. Hac enim nil sapientius, nil tamen etiam pietatis, sed prorsus admirabilis, fidemque
mortalium hujus sevi superantis studiosius unquam exstitit. Namque vel solum Plinium minorem, quan-
tumvis cum ignotantia, tum errore eorruptwm Jvcs.- proinde que ja*;ca iU-ad Vasta, male ve, -cami-
nantem, si nihilominus ut Testem audiamus, DEUM iu Christo coi entes adduci nullo potuere paclo/ut Deos
appellarent, Imperatoris imagini thure, ac yfas Jiipplicarent, C'iristoque maledicerent, quorum quippe, prout no-
tanter Idem ait, nihil cogipojse dicantur, qui fint revera Christiani. Qui praeterea, cum Client Divini cultus
ergo congregati, suum irretortum redii prodidere (ludium, & Sapientia specimen immortali dignum memo-
ria praebuere, cima Sacramento si, non autem in scelus aliquod obftringerent, sed ne surta , ne latrocinia, ne adul-
teria committerent, ne depofitmn appellati abnegarent. Neque vero fugiebat eos, quid Religionem, quid Rem-
publicam maneret, si Sapientia, si Pietas in consiliu ” eretur, quibus quippe pratsidiis cum maxime pu-
blica pariatur felicitas, atque ad seram posteritatenr ir, % quod caput est, animarum Saluti prospi-
ciatur. Quo quideu nil sapientius, nilque ad aete^» tvidinemconsequendamaccommodatius. Cujus
solaus, si missis hujus vita: rebus rationem habendam VOeattiana credidit antiquitas, prudentissime sine du-
bio judicavit. Nam & in naturalibus atque humanis, quanto mage in spiritualibus & divinis, futura pro re
nata prssentibus jure praeferuntur. Quam enim (citum est illud Servi Terentiani ( Adelphorum A. 3. (c, 4.) Ijluc
eft saper e, non quod ante pedes modo eft, videre, sed etiam illa, qua sutura sunt, prospicere. Quomodo & pietatis
Troiis o$ jlje woa tantopere laudatus Apostolo non hujus modo vitae, sed Sj futura: promissiones respicit. Quod
quidem si nulli non mortalium, tamen vel maxime praecipiendum Alumnis est Sapientia, necnon Pietatis, sed
incorruptae Cpnsecraneis, & eo quidem speciatim tempore, quo, quales se gerere teneantur , dum literis, vir-
tutique vacant, publice cunctis edicitur. Quod quidem Veterum more fieri solet, quoties Illis praeficitur, qui
Rempublicain litterariam accepit Imperio regendam. Talem nacli fuerunt exeunte nuperius anno in Prano-
bilistimo, Expenentistimo, Celeberrimo que Viro, WILHELMO BERNARDO NEBELIO, Medicina Dociore
ac ProseJJore Primario, Qui vero, postquam unanimi suffragio, consensuque maximo constitutus, eledlusque
fuit RECTOR MAGNIFICUS, hanc primam decrevit habere concionem, qua leges &statutahuic Yetustis
sim? quondam Universitati commissa proponi, praelegique curabit, praemissis tamen verbis , qua: faciet de Sa-
pientia , ac Pietatis nexu prorsus indijfolubili. Quod argumentum traclatu dignissimum, longeque saluberrimum
cum instituto VIRI MAGNIFICI, necnon (olennitati temporis huic Adfui destinati prorsus respondeat, &
Universos & Singulos apud nos sua professbs nomina (erio adhortamur, ut crastino die, qui xxix. hujus mensis est,
hora ix, quse meridiem antegredietur, in Aula Collegii Wilhdmiani frequentes compareant, Novumque Magi-
stratum obsequiosa, qua decet, veneratione, didturum audiant,Legum autem Academicarum, ea, qua: his debe-
tur, reverentia, (ententiam accipiant, eique vitam suam, & mores, nullo non attemperare studio assidue memine-
rint. Reliquos autem Fautores Rei literario, tum generarim omnis, tu mNostrs speciatim, ad hsec SacraAcade-
mica, qua par est, ratione invitamus. PP. Heidelberga: xxvin- Januarii A. O. R MDCCXLVI.
m
m
m
©fe»
P
is
Wi
w
859
%
1
m*S