DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.27746#0134
1133 (I2°) s§33
centes, si necessarium id videatur ad vires Principis hostis diminuendas,
satisfa£lionem impetrandam > aut finem bello imponendum. Quae vero
incommoda in cives immerentes ex hoc fa6lo Principis redundant, in-
ter illa mala sunt referenda, quibus humana conditio in hac mortali-
tate obnoxia est, quaeque adeo ut sterilitas, aut nimii imbres, & caetera
naturae mala toleranda lunt. Puffendorffi de Jur. Nat. & Gent. LiLj.
Cap. 2. §. 14. libi tamen notat Laym. Theol. Moral. LiL 2. Tr.%. Cap.
12 Principem causam belli subditis dantem ad ejus compensationem in
conscienria teneri. Quod si vero Princeps ex Legibus fundamentalibus
in negotiis gravioribus, maxime vero, ubi de indicendo bello agendum,
Coniilium /eu Parlamentum Statusve alios consulere fuerit obligatus, is
vero inconsultis illis invitisque, bellum lulcepilTet, quia hoc bellum civi-
tatis nomine siisceptum videri non pollet, injuste faceret bello petitus, si
a&ionem hanc imperantis, in subditis, cum quibus illi nullum negotium
est, vindicare vellet: his enim debito modo ie gerentibus, nihil impu-
tari potest, scd solus imperans ad (atisfa&ionem laeso dandam foret ob-
stridrus, salvo tamen jure offenso Lvsove adverlus eos, qui privatim cum
Principe in bellum consenserunt, quippe qui ea ratione ic delidii impe-
rantis fecerunt participes.
II. Quantum vero pertinet ad res eorum , qui subditi non sunt,
quorum tamen res apud bostes sunt, puta in oppidis eorum aut intra prae-
sidia, h«ec depraedari non debere, propugnat Hugo Grot. Ltb.^. Cap. 6.
§.y. eo quod desiciat titulus belli, qui duntaxat ad res hostiles coar-
£hri, nec largius ad res amicorum vel neutrales extendi debet. Nec ob«
stat5 quod perbonas intra fines hostium repertas» jure belli non aliter ac
hostes habere liceat, ut idem statuendum videatur circa bona eorum in
hostico reperta. Disparitas enim est : quia res praedae loco Jure Gen-
tium non habetur nisi fuerit hostium, quia autem res sunt accessorium
personae, & censentur ex conditione sui principalis, hinc cum , ut suppo-
nitur, dominus non sit apud hostes, per consequens nec hostium loco
haberi, nec res ejus tanquam hostiles diripi poterunt, nisi tales sint,
quibus hostes uti possent & juvari ad bellum sustinendum: uti sunt arma,
naves, frumentum, pecunia, &c. juxta Molinam 121. haec enim, si
belli ratio id exigat, diripi possunt, non ex intentione innocentibus no-
cendi, led hosti: sicuti & per accidens & citra propositum occiduntur
innocentes; unde nec ad talium innocentium bona, si juxta belli indigen-
tiam periistent , restituenda justum bellum gerens tenebitur, cum sine
culpa acceperit: neque, ut supponitur, locupletior fadus sit ; secuses
set, si vel ea luperessent, vel devastata direptave forent, contra quam
stacus belli & finis vi&oriae postulaisent. Quod si ea distraxerint belli-
gerantes,
centes, si necessarium id videatur ad vires Principis hostis diminuendas,
satisfa£lionem impetrandam > aut finem bello imponendum. Quae vero
incommoda in cives immerentes ex hoc fa6lo Principis redundant, in-
ter illa mala sunt referenda, quibus humana conditio in hac mortali-
tate obnoxia est, quaeque adeo ut sterilitas, aut nimii imbres, & caetera
naturae mala toleranda lunt. Puffendorffi de Jur. Nat. & Gent. LiLj.
Cap. 2. §. 14. libi tamen notat Laym. Theol. Moral. LiL 2. Tr.%. Cap.
12 Principem causam belli subditis dantem ad ejus compensationem in
conscienria teneri. Quod si vero Princeps ex Legibus fundamentalibus
in negotiis gravioribus, maxime vero, ubi de indicendo bello agendum,
Coniilium /eu Parlamentum Statusve alios consulere fuerit obligatus, is
vero inconsultis illis invitisque, bellum lulcepilTet, quia hoc bellum civi-
tatis nomine siisceptum videri non pollet, injuste faceret bello petitus, si
a&ionem hanc imperantis, in subditis, cum quibus illi nullum negotium
est, vindicare vellet: his enim debito modo ie gerentibus, nihil impu-
tari potest, scd solus imperans ad (atisfa&ionem laeso dandam foret ob-
stridrus, salvo tamen jure offenso Lvsove adverlus eos, qui privatim cum
Principe in bellum consenserunt, quippe qui ea ratione ic delidii impe-
rantis fecerunt participes.
II. Quantum vero pertinet ad res eorum , qui subditi non sunt,
quorum tamen res apud bostes sunt, puta in oppidis eorum aut intra prae-
sidia, h«ec depraedari non debere, propugnat Hugo Grot. Ltb.^. Cap. 6.
§.y. eo quod desiciat titulus belli, qui duntaxat ad res hostiles coar-
£hri, nec largius ad res amicorum vel neutrales extendi debet. Nec ob«
stat5 quod perbonas intra fines hostium repertas» jure belli non aliter ac
hostes habere liceat, ut idem statuendum videatur circa bona eorum in
hostico reperta. Disparitas enim est : quia res praedae loco Jure Gen-
tium non habetur nisi fuerit hostium, quia autem res sunt accessorium
personae, & censentur ex conditione sui principalis, hinc cum , ut suppo-
nitur, dominus non sit apud hostes, per consequens nec hostium loco
haberi, nec res ejus tanquam hostiles diripi poterunt, nisi tales sint,
quibus hostes uti possent & juvari ad bellum sustinendum: uti sunt arma,
naves, frumentum, pecunia, &c. juxta Molinam 121. haec enim, si
belli ratio id exigat, diripi possunt, non ex intentione innocentibus no-
cendi, led hosti: sicuti & per accidens & citra propositum occiduntur
innocentes; unde nec ad talium innocentium bona, si juxta belli indigen-
tiam periistent , restituenda justum bellum gerens tenebitur, cum sine
culpa acceperit: neque, ut supponitur, locupletior fadus sit ; secuses
set, si vel ea luperessent, vel devastata direptave forent, contra quam
stacus belli & finis vi&oriae postulaisent. Quod si ea distraxerint belli-
gerantes,