DOI Artikel:
Mitkowa-Szubert, Kunka: Zespoły monet Bolesława Krzywoustego i Władysława II z miejscowości Rudniki i Ruszcza Dolna, woj. tarnobrzeskie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.21230#0325
Wpływów za lata 1923-1939 wpis „Rudniki" nie istnieje. Przedwojenna
Księga Inwentarzowa nie zachowała się, a w zachowanym skorowidzu miej-
scowości, obok hasła „Rudnik gm. loco, pow. Nisko" (poz. 2086), brak
jakichkolwiek danych określających charakter stanowiska, czy zabytków
oraz ich chronologię. Najprawdopodobniej jednak zapis dotyczy zabyt-
ków neolitycznych z miasta Rudnik, w ówczesnym woj. tarnobrzeskim.
Interesujący nas zapis o 14 denarach XII-wiecznych występuje po raz
pierwszy dopiero w wykazie zabytków zwróconych z Poznania, sporządzo-
nym w lipcu 1947 roku, gdzie figuruje jako „Rudnik-monety". Wpis
w powojennej Księdze Inwentarzowej PMA, dokonany w 1974 r, jest jesz-
cze bardziej mylący i brzmi „Rudnik-miasto, woj. Lublin". Nazwę tę popra-
wiono na „Rudniki, pow. Sandomierz" w roku 1977, zgodnie z sugestią
M. Męclewskiej.
Kwerenda w zbiorach i archiwum Muzeum Ziemi Sandomierskiej oraz
w Muzeum Narodowym w Kielcach, prowadzona pod kątem ewentual-
nego znaleziska monet z miasta Rudnik, jak również omawianych trzech
znalezisk, nie wniosła nic do interesującej nas sprawy. Zawiodły też poszu-
kiwania w Gabinecie Numizmatycznym Muzeum Narodowego w Krako-
wie, wobec braku danych o proweniencji tamtejszego zespołu („spod
Połańca"). W świetle wcześniejszych rozważań wydaje się jednak, iż sta-
nowi on część zarejestrowanego przez L. Wilkońskiego dużego skarbu
z Rudy, pow. Staszów. Potwierdzenie tego przypuszczenia można znaleźć
analizując skład omawianych tu zespołów. Warto przede wszystkim podkre-
ślić, że na tle znanych nam skarbów z XII i początku XIII wieku (patrz
tab. I), grupa czterech skarbów zawierających tylko monety Bolesława
Krzywoustego i Władysława Wygnańca wyróżnia się swoją jednolitością.
Wykazują one niezwykłe podobieństwo pod względem zawartych w nich
typów, przy czym skład typologiczny zespołów z Nietuliska Małego, Rusz-
czy i Rudnik jest identyczny (typ 4 Bolesława Krzywoustego oraz typ 1 i 2
Władysława Wygnańca), zaś w skarbie „spod Połańca", podobnie jak w skar-
bie ze Smolić woj. opolskie, występuje także typ 3 Bolesława Krzywouste-
go. Dodatkowo, odrębność zespołu krakowskiego, w stosunku do zespo-
łów z Ruszczy i Rudnik, podkreśla zestawienie udziału emisji poszczegól-
nych władców. W pierwszych dwóch zespołach, podobnie jak w skarbie
z Nietuliska Małego, denary Bolesława Krzywoustego stanowią 31 do 35%
całości, zaś w skarbie „spod Połańca" osiągają 60%, a więc był on, być mo-
że, nieco wcześniej tezauryzowany. Dla porównania skarb ze Smolić zawie-
325
Księga Inwentarzowa nie zachowała się, a w zachowanym skorowidzu miej-
scowości, obok hasła „Rudnik gm. loco, pow. Nisko" (poz. 2086), brak
jakichkolwiek danych określających charakter stanowiska, czy zabytków
oraz ich chronologię. Najprawdopodobniej jednak zapis dotyczy zabyt-
ków neolitycznych z miasta Rudnik, w ówczesnym woj. tarnobrzeskim.
Interesujący nas zapis o 14 denarach XII-wiecznych występuje po raz
pierwszy dopiero w wykazie zabytków zwróconych z Poznania, sporządzo-
nym w lipcu 1947 roku, gdzie figuruje jako „Rudnik-monety". Wpis
w powojennej Księdze Inwentarzowej PMA, dokonany w 1974 r, jest jesz-
cze bardziej mylący i brzmi „Rudnik-miasto, woj. Lublin". Nazwę tę popra-
wiono na „Rudniki, pow. Sandomierz" w roku 1977, zgodnie z sugestią
M. Męclewskiej.
Kwerenda w zbiorach i archiwum Muzeum Ziemi Sandomierskiej oraz
w Muzeum Narodowym w Kielcach, prowadzona pod kątem ewentual-
nego znaleziska monet z miasta Rudnik, jak również omawianych trzech
znalezisk, nie wniosła nic do interesującej nas sprawy. Zawiodły też poszu-
kiwania w Gabinecie Numizmatycznym Muzeum Narodowego w Krako-
wie, wobec braku danych o proweniencji tamtejszego zespołu („spod
Połańca"). W świetle wcześniejszych rozważań wydaje się jednak, iż sta-
nowi on część zarejestrowanego przez L. Wilkońskiego dużego skarbu
z Rudy, pow. Staszów. Potwierdzenie tego przypuszczenia można znaleźć
analizując skład omawianych tu zespołów. Warto przede wszystkim podkre-
ślić, że na tle znanych nam skarbów z XII i początku XIII wieku (patrz
tab. I), grupa czterech skarbów zawierających tylko monety Bolesława
Krzywoustego i Władysława Wygnańca wyróżnia się swoją jednolitością.
Wykazują one niezwykłe podobieństwo pod względem zawartych w nich
typów, przy czym skład typologiczny zespołów z Nietuliska Małego, Rusz-
czy i Rudnik jest identyczny (typ 4 Bolesława Krzywoustego oraz typ 1 i 2
Władysława Wygnańca), zaś w skarbie „spod Połańca", podobnie jak w skar-
bie ze Smolić woj. opolskie, występuje także typ 3 Bolesława Krzywouste-
go. Dodatkowo, odrębność zespołu krakowskiego, w stosunku do zespo-
łów z Ruszczy i Rudnik, podkreśla zestawienie udziału emisji poszczegól-
nych władców. W pierwszych dwóch zespołach, podobnie jak w skarbie
z Nietuliska Małego, denary Bolesława Krzywoustego stanowią 31 do 35%
całości, zaś w skarbie „spod Połańca" osiągają 60%, a więc był on, być mo-
że, nieco wcześniej tezauryzowany. Dla porównania skarb ze Smolić zawie-
325