TOM III/IY
KRAKÓW 1999
NOTAE NUMISMATICAE
MIECZYSŁAW ROKOSZ
Instytut Historii, Uniwersytet Jagielloński
Kraków
O DWÓCH RENESANSOWYCH MEDALACH:
ALDA MANUCJUSZA I PIOTRA BEMBO
Pragnę zwrócić uwagę na dwa rzadkie, nieobecne w polskich zbio-
rach, renesansowe medale włoskie, z których jeden wykonany był na cześć
Aida Manucjusza (ok. 1450-1515), weneckiego drukarza-humanisty, pro-
toplasty sławnego rodu drukarzy i wydawców, a drugi - Piotra Bem-
bo (1470-1547) pozostającego w przyjaźni i współpracy z domem Manu-
cjuszów1.
Trzeba podkreślić niespożyte dla europejskiej kultury humanistycz-
nej zasługi Aida, który podjął się, na ogromną - na swój czas - skalę,
edytorstwa tekstów klasyków starożytności - zwłaszcza greckich. W ciągu
dwudziestu lat swej działalności - w latach 1494-1515 - wydał on po raz
' Zob. M. Rokosz, Wenecka oficyna Aida Manucjusza i Polska w orbicie jej wpływów. Ossoli-
neum Wrocław 1982 (tu obfita literatura); C. Dionisotti, Bembo Piętro (w:) Dizionańo biografico
degli Italiani, Roma, t. 8, s. 133-151 (tu także bibliografia).
357
KRAKÓW 1999
NOTAE NUMISMATICAE
MIECZYSŁAW ROKOSZ
Instytut Historii, Uniwersytet Jagielloński
Kraków
O DWÓCH RENESANSOWYCH MEDALACH:
ALDA MANUCJUSZA I PIOTRA BEMBO
Pragnę zwrócić uwagę na dwa rzadkie, nieobecne w polskich zbio-
rach, renesansowe medale włoskie, z których jeden wykonany był na cześć
Aida Manucjusza (ok. 1450-1515), weneckiego drukarza-humanisty, pro-
toplasty sławnego rodu drukarzy i wydawców, a drugi - Piotra Bem-
bo (1470-1547) pozostającego w przyjaźni i współpracy z domem Manu-
cjuszów1.
Trzeba podkreślić niespożyte dla europejskiej kultury humanistycz-
nej zasługi Aida, który podjął się, na ogromną - na swój czas - skalę,
edytorstwa tekstów klasyków starożytności - zwłaszcza greckich. W ciągu
dwudziestu lat swej działalności - w latach 1494-1515 - wydał on po raz
' Zob. M. Rokosz, Wenecka oficyna Aida Manucjusza i Polska w orbicie jej wpływów. Ossoli-
neum Wrocław 1982 (tu obfita literatura); C. Dionisotti, Bembo Piętro (w:) Dizionańo biografico
degli Italiani, Roma, t. 8, s. 133-151 (tu także bibliografia).
357