DOI Heft:
I. Philippi Heinii de Simsoniana Asini maxilla dissertatio
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.26072#0131
de Simfomarm A sini maxilla. 127
exoium Simsonem at vinculis constridum, cum ju-
bilo excepturi. Ex altera ludaei ligatum deduce-
bant Heroem. Nemo praeterea aderat. Igitur i-
terum quaero: Quinam & vndenam militer, quos
Simson reperit? Non erant ex ludacis, qui poten-
tiam Philistaeorum adeo pertimescebant, vt etiam i-
pliim liberatorem suum vindtumhostibus proderent.
Multo minus ex Phihjiaris, qui Simsonem cane pe-
ius & angue oderunt. Hinc Epinicium capto Sim-
soni inclamatum lud. XVI, 24, Dedit Dcur in ma-
nus nobis mimicum nojirum , defolantem regionem no-
siram, funera nofira multiplicantem. Vnde igitur
armatos Simsonis adiutores excutiemus ? Num forte
sormicarum quaedam nubes in humanum transibat
genus, quod in ALaci gratiamIouem olim fecilse fa-
bulantur? An proie&is a tergo lapidibus Deucalio-
nem imitabatur Simson,
In que breui spatio, fuger orum numine, Saxa
Mijja viri manibus' faciem traxere virorum ?
Vtrum coelo delapsae turbae Angelicae corporibus
humanis indutae in auxilium Simsoni properabant?
Num denique vipereos sparlit humi dentes, vt inde
glebae coeperint moueri,
Mox humeri, pe ssuis que, onerat aque brachia telis,
extiterint, creueritque feges chjpeata virorum. Ho-
rum vnum, quin fastum sit, dubitare non debemus:
quia aliunde non luppetebant milites. Malum ta-
men est, seripturam neseire huiusmodi miracula, & in
Graecia Cadmum puluerem serpentinum consumsilTe
omnem, vt nihil Simsoni superfuerit, Antoris cl. hic
I 4 si-
exoium Simsonem at vinculis constridum, cum ju-
bilo excepturi. Ex altera ludaei ligatum deduce-
bant Heroem. Nemo praeterea aderat. Igitur i-
terum quaero: Quinam & vndenam militer, quos
Simson reperit? Non erant ex ludacis, qui poten-
tiam Philistaeorum adeo pertimescebant, vt etiam i-
pliim liberatorem suum vindtumhostibus proderent.
Multo minus ex Phihjiaris, qui Simsonem cane pe-
ius & angue oderunt. Hinc Epinicium capto Sim-
soni inclamatum lud. XVI, 24, Dedit Dcur in ma-
nus nobis mimicum nojirum , defolantem regionem no-
siram, funera nofira multiplicantem. Vnde igitur
armatos Simsonis adiutores excutiemus ? Num forte
sormicarum quaedam nubes in humanum transibat
genus, quod in ALaci gratiamIouem olim fecilse fa-
bulantur? An proie&is a tergo lapidibus Deucalio-
nem imitabatur Simson,
In que breui spatio, fuger orum numine, Saxa
Mijja viri manibus' faciem traxere virorum ?
Vtrum coelo delapsae turbae Angelicae corporibus
humanis indutae in auxilium Simsoni properabant?
Num denique vipereos sparlit humi dentes, vt inde
glebae coeperint moueri,
Mox humeri, pe ssuis que, onerat aque brachia telis,
extiterint, creueritque feges chjpeata virorum. Ho-
rum vnum, quin fastum sit, dubitare non debemus:
quia aliunde non luppetebant milites. Malum ta-
men est, seripturam neseire huiusmodi miracula, & in
Graecia Cadmum puluerem serpentinum consumsilTe
omnem, vt nihil Simsoni superfuerit, Antoris cl. hic
I 4 si-