Nova litteraria eruditorum in gratiam divulgata (1723)

101

VII Nova Littmrid

usurpari. Dnboni, quidest hoccc dtque quoqut?
Pag. 27. Turseilinus docet, Ad accommodari ad
summam pecuni<*. confirmatque ex Ciceronis pro
Quint, cap. 4. ubi ad denarium explicat usque ad de-
varium, Facciolatus sustulerat hoc exemplum,
quod eo in loco ad denarium idem sit atqu tadRoma-
warn monetär». Tu retines & exemplum, &Tursel-
liniexphcationem, nihil mutandum ratus. Vide,
quaeso, locum ipsiira. Nequeenim est hujus otii
progredi longius.
Pag. 23 cum Tur^inus docuiß'et, Ad pro Ad~
verfus usurpari, tunovararegulamaddis, ubi rursus
Ad pioAdversus gegen usurpetur. Sedin exemplis a
tc allatis aliam else significationem hujus particulae,
Facciolatus existimat, ac tu tibi persuades. In pri*
mo enim motum efHcit; estque idem ac si diceretur
tundi ad Brumm: in duobus vero posterioribus est
pro apttd> quod pluribus non firmabo, nelongior
sim, ubi rrinime oportet.
De reliquo operam te perdidisfe putat inexpli-
candis Ciceronis verbisa Tursellino allatis ex orati.
pro Rosc.Am. c. 40. Tecii eße adalienos peßumus \ In-
timi mttlm apertiora videant necejje eß9 oportet enim
servare orationis figuram, ut voxtessi respondeat rar
•videant: qu$ certe non servatur, si te ssus sit pro mu-
pitus, & ad pro adverfus. Est igitur hic sensus;
Tegere nos, ($ consitianofiva alienispoßumui', intimis
ttonpojsumus, Id Facciolatus ita darum putat, uC
nihil is in Latinitate videat, qui hoc non vide?.
Quod si Ad pro Aduerfa aliquando usurpatuc
(quod illecertisde caussis non videtur admittere)
attamen, siquando usurpatur,vidc num regere posfit
accusativum persong, qua de re mihi ipsi in mentem
venit dubisars« Fag«