Nova litteraria eruditorum in gratiam divulgata (1723)

dim anno MDCC XXIII Mense Augußo. 103
Pag. 43. Adeoßrvit interrogationi. Cicero 2. Phil,
cap. 7« Adeoque pudorem cum pudicitia ptrdidißi,
ut&c.? Falsam judicathancreguiam, quod vis in-
terrogationis non oriatur ex adeo, Fed ex particula
ne j qtiae quidem cum omnibus fere Latinis vocibus
conjungi potest, &interroganti servire.
Idem tepeccasse dicit pag. 45 ubi doces, 'adeo
conjungi cum nemot exemplo Vclieji Üb. 2 cap. 67.
Adeo nemo exprimere verbis potess. Quid enim si
Veile jus dixissct, Adeo ego exprimere verbis non pof
[um, tu nobis tegulam edidisTcs, adeo conjungi cum
ego. Ex his confirmat quod olim scriplcrat, ni-
miam tibi cüram fuisse voluminis augendi.
Pag. 50. Docuerat Turscllinus, Admodum nihil
pro nihil omnino, aut pme nihil usurpari. Tu alte-
rum concedis, sed primum negas, Facciolatus
contra primum omnino verum putat, alterum
omnino falsum. Et primo quidem constituit, par-
ticulam admodum, ubicumque inveniatur, omnino
iignificare, non pme, aut circiter, quemadmodum
tu cum in hac, tum in sequente regula afftrmas,
Deinde evertit terdum exemplum a te allatum;
quod quidem unum tibi fauere videtur. Est autem
lib. 2 de Orat. cap. 2. Alter non multum, quod qui-
dem extnret, Ö* idipfum adolefeens} alter nihil $ admo-
dumfcriptireliquit. Tu explicas/^e»? nihil} ipse ve-
ro omnino nihtl. Videlicet alter hic Antonius Ora-
tor est, qui nihil omnino Oratorium scriptum reli-
querat, quod eius eloquentix memoriam servare
possetjut Cicero habet etiam in Orat, cap. 3 g. Craffi
ferpaucafunt, nihil Antonii, nihil Cotta, nihilSulpuii.
Nequeverohxcpugnantcum iis, qu* habentur in
G 4 Bruto