DOI Artikel:
Por, Jacob: Muurbeschildering in de Kruisheerenkerk te Maastricht
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.25358#0056
44 MUURBESCHILDERING IN DE KRUISHEERENKERK TE MAASTRICHT.
in de rechterhand de wijkwast en de linker de staf schrijdt voorwaarts; de naast hem gaande
diaken met krucifix en wijwaterketel ziet den bisschop verwonderd aan, achter hen gaan
nonnen in devote houding. De bisschop en diaken zijn sterk van contour en krachtig van
kleur. De nonnen zijn fijn van lijn en zacht van tint. Daardoor komt er verschiet in de
groep; niet alleen doordat ze kleiner van persoon zijn maar door het verschil in toon wijken
de nonnen terug en treden de bisschop en de diaken meer naar voren.
Daarnaast is het zeer fragmentarische zevende beeld, een binnenhuis met ver-
schillende personen, die bij het afsterven van de H. Gertrudis aanwezig zijn. Boven in
het driehoekig vlak is het borstbeeld van Christus afgebeeld, met de H. Gertrudis en twee
engelen. Na haar dood wordt de
Heilige Gertrudis door Christus
in den hemel verwelkomd.
Ter zijde is nog een tafereel,
doch van een anderen mees-
ter. Vermoedelijk was de eerste
beschildering beschadigd en is
ze kort daarna overgeschilderd.
Ze is geheel afwijkend van de
vorigen. De figuren zijn veel
grooter geteekend, met groote
kleurvlakken, krachtige lijnen
en meer gebogen gevormd. De
andere voorstellingen zijn allen
zacht van kleur, veel grijs in
grijs met enkele kleine kleur-
vlakken verlevendigd. Hier is
veel kleur en groote tegenstel-
ling. De zolder en de wanden
zijn donker, daardoor komt
de wit-gedekte tafel naar
voren en wordt het middel-
punt der voorstelling, ’t Is een feestmaal. Achter de tafel staat een ridder tusschen zijn
vrouw en kind en voor de tafel zitten een man en eene vrouw, de gasten van den gastheer.
Er gebeurt iets plechtigs, men leest het in de uitdrukking der gezichten. De beide mannen
houden in de opgeheven rechterhanden elk een beker. Ze drinken de St. Gertrudis minne-
dronk, een afscheidsdronk, om elkaar in de hoede van de H. Gertrudis aan te bevelen.
Deze beschildering van de zijkapel heeft veel geleden, waardoor enkele gedeelten
ontbreken. Doch bij het voorhandene zijn gedeelten, die nog duidelijk de fijnheid van be-
werking aantoonen. Er is niet gezocht om door sterke kleuren een effekt te voorschijn te
brengen. Maar in de zachtheid van kleur en de fijnheid der lijn is in dit werk de uitdrukking
van het wezen der voorstelling gezocht en verkregen.
Den Haag, Nov. 1921.
JACOB POR,
in de rechterhand de wijkwast en de linker de staf schrijdt voorwaarts; de naast hem gaande
diaken met krucifix en wijwaterketel ziet den bisschop verwonderd aan, achter hen gaan
nonnen in devote houding. De bisschop en diaken zijn sterk van contour en krachtig van
kleur. De nonnen zijn fijn van lijn en zacht van tint. Daardoor komt er verschiet in de
groep; niet alleen doordat ze kleiner van persoon zijn maar door het verschil in toon wijken
de nonnen terug en treden de bisschop en de diaken meer naar voren.
Daarnaast is het zeer fragmentarische zevende beeld, een binnenhuis met ver-
schillende personen, die bij het afsterven van de H. Gertrudis aanwezig zijn. Boven in
het driehoekig vlak is het borstbeeld van Christus afgebeeld, met de H. Gertrudis en twee
engelen. Na haar dood wordt de
Heilige Gertrudis door Christus
in den hemel verwelkomd.
Ter zijde is nog een tafereel,
doch van een anderen mees-
ter. Vermoedelijk was de eerste
beschildering beschadigd en is
ze kort daarna overgeschilderd.
Ze is geheel afwijkend van de
vorigen. De figuren zijn veel
grooter geteekend, met groote
kleurvlakken, krachtige lijnen
en meer gebogen gevormd. De
andere voorstellingen zijn allen
zacht van kleur, veel grijs in
grijs met enkele kleine kleur-
vlakken verlevendigd. Hier is
veel kleur en groote tegenstel-
ling. De zolder en de wanden
zijn donker, daardoor komt
de wit-gedekte tafel naar
voren en wordt het middel-
punt der voorstelling, ’t Is een feestmaal. Achter de tafel staat een ridder tusschen zijn
vrouw en kind en voor de tafel zitten een man en eene vrouw, de gasten van den gastheer.
Er gebeurt iets plechtigs, men leest het in de uitdrukking der gezichten. De beide mannen
houden in de opgeheven rechterhanden elk een beker. Ze drinken de St. Gertrudis minne-
dronk, een afscheidsdronk, om elkaar in de hoede van de H. Gertrudis aan te bevelen.
Deze beschildering van de zijkapel heeft veel geleden, waardoor enkele gedeelten
ontbreken. Doch bij het voorhandene zijn gedeelten, die nog duidelijk de fijnheid van be-
werking aantoonen. Er is niet gezocht om door sterke kleuren een effekt te voorschijn te
brengen. Maar in de zachtheid van kleur en de fijnheid der lijn is in dit werk de uitdrukking
van het wezen der voorstelling gezocht en verkregen.
Den Haag, Nov. 1921.
JACOB POR,