DOI Artikel:
Vermeulen, Frans A. J.: De Kerk te Burg op schouwen verbrand
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.25358#0284
272
DE KERK TE BURG OP SCHOUWEN VERBRAND
der Nieuwe kerk te Haarlem; in 1660 —1665 door Coenraet Roleffs voor de Nieuwe- of
Noorderkerk te Groningen; en aldus ook in 1671 —1674 te Burg.
Hoe moeilijk het overigens ook deze latere zeventiend’eeuwsche bouwers nog viel
zich geheel los te maken van de oude basilikale lengte-richting, bewees treffend het interieur
dezer kerk van Burg. In den
eindmuur van den oostelijken
arm toch, recht tegenover den
westelijken ingang onder den
toren, werd, waarschijnlijk in
1676, een gebrandschilderd glas
geplaatst, rijkkleurig geschenk
der Staten van Zeeland, prij-
kend met hunne wapens, om-
ringd door die van de stemge-
rechtigde steden der provincie.
Aldus trok men onmiddellijk
den blik der binnentredenden
naar de tegenoverliggende zijde
der kerkruimte. Maar nog ster-
ker nadruk kreeg deze oostwand
door de verdere aankleeding.
Juist onder het geschilderde
glasraam plaatste men namelijk
de fraai gesneden eiken uo,nk der
ambachtsheer^-., en te weers-
zijden hiervan de marmeren
grafteekens v^or David Pietersz.
de Huybert Xl ƒ719), heer van
Burg en Kraaljenstein, burge-
meester van Middelburg; en
voor Barbara Theodora van
Willigen (f 1719), vrouw van
Fig. 2. Burg op Schouwen (Z.) Pieter de Huybert, den klein-
N. H. Kerk v/h Z.O. zoon van den stichter dezer kerk.
Zoodoende verhief men deze
oostelijke partij tot een hoofdmoment in de geheele compositie, en kwam de klemtoon
met volle zwaarte op de west-oostelijke lengte-as, als in de middeleeuwsche kruiskerken.
De nog onlangs gerestaureerde grafmonumenten waren overigens een bijzondere
glorie dezer interessante dorpskerk. Zij waren dan ook wezenlijk van belang, niet enkel, en
zelfs niet zoozeer om de overledenen voor wie ze werden opgericht, als wel om de kun-
stenaars die ze vervaardigden. Hier bevonden zich namelijk twee kapitale werken van den
Haagschen beeldhouwer Jan Blommendael: de marmeren epitafen voor den stich-
DE KERK TE BURG OP SCHOUWEN VERBRAND
der Nieuwe kerk te Haarlem; in 1660 —1665 door Coenraet Roleffs voor de Nieuwe- of
Noorderkerk te Groningen; en aldus ook in 1671 —1674 te Burg.
Hoe moeilijk het overigens ook deze latere zeventiend’eeuwsche bouwers nog viel
zich geheel los te maken van de oude basilikale lengte-richting, bewees treffend het interieur
dezer kerk van Burg. In den
eindmuur van den oostelijken
arm toch, recht tegenover den
westelijken ingang onder den
toren, werd, waarschijnlijk in
1676, een gebrandschilderd glas
geplaatst, rijkkleurig geschenk
der Staten van Zeeland, prij-
kend met hunne wapens, om-
ringd door die van de stemge-
rechtigde steden der provincie.
Aldus trok men onmiddellijk
den blik der binnentredenden
naar de tegenoverliggende zijde
der kerkruimte. Maar nog ster-
ker nadruk kreeg deze oostwand
door de verdere aankleeding.
Juist onder het geschilderde
glasraam plaatste men namelijk
de fraai gesneden eiken uo,nk der
ambachtsheer^-., en te weers-
zijden hiervan de marmeren
grafteekens v^or David Pietersz.
de Huybert Xl ƒ719), heer van
Burg en Kraaljenstein, burge-
meester van Middelburg; en
voor Barbara Theodora van
Willigen (f 1719), vrouw van
Fig. 2. Burg op Schouwen (Z.) Pieter de Huybert, den klein-
N. H. Kerk v/h Z.O. zoon van den stichter dezer kerk.
Zoodoende verhief men deze
oostelijke partij tot een hoofdmoment in de geheele compositie, en kwam de klemtoon
met volle zwaarte op de west-oostelijke lengte-as, als in de middeleeuwsche kruiskerken.
De nog onlangs gerestaureerde grafmonumenten waren overigens een bijzondere
glorie dezer interessante dorpskerk. Zij waren dan ook wezenlijk van belang, niet enkel, en
zelfs niet zoozeer om de overledenen voor wie ze werden opgericht, als wel om de kun-
stenaars die ze vervaardigden. Hier bevonden zich namelijk twee kapitale werken van den
Haagschen beeldhouwer Jan Blommendael: de marmeren epitafen voor den stich-