DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28907#0180
IJO
NVMISMATA
mihi sit sententia sine cuiusquam iniuria breuites dicere. Aiunt
multos iastatos falsos pro veris : non nouum in re tanti pretii
peccatum esse in fidem publicam a nonnullis rei suae quam publicas
diligentioribus. Itaque non mirarer si plures supposititios quam
veros affirmarentj illud miror quod videri non posse putent, quod
a se visum non est. Testes adducunt illustres viros qui sc vidisfe
pernegent: probarem, nisi plus in iudicio duo testes oculati valerent
in re probanda, quam in refellenda decem qui se vidisse nega-
rent. Vtuntur etiam aruftoritate Serenissimas Suecorum Reginas
Christinae Alexandr^, omnium rerum qux ad litteras
pertinent vt coetera taceam, peritissimae, atque huius dicftum com-
memorant: Qui aereum , inquit, Othonem repererit antiquum,
philosbphicum lapidem inuenerit. Graue procul dubio testimo-
nium & illis peropportunum, nisi mihi etiam faueret. Nummus
Othonis philosbphici lapidis instar habendus est , credo si Reginas
magnificentissimae atque in his sumptuosissimae offeratur, thesauro
fortassis, vt est harum rerum cupida,nummum rarissimum redem-
pturae. Quanquam quid in interpretando Reginae Serenissimae di£to
laborem,cum certis nuntiis compererim, habere eam apud se colle-
(fturn olim ablllustrissimo Fr angisco Gottifredo nummo-
rum antiquorum thesaurum, inter quos vnus est aereus Othonis
indubitatus, cuius typum 'hic expressum ad me humanissime misit
idem Gottifredus.
Negatur de Occone qucmquam vidisse s sed ipse tantum abest
vt fateatur , vt quinque afferat. Qui nummos negant vllos
screos Othonis aetate cusbs fuisse, huius rei causam quaerunt:
Senatus-consulto asrei nummi cudebantur, inquiunts AtSenatus
Othoni a quo pessime fuerat acceptus,infensissimus erat: Quid tum?
nempe nec sponte nec ex animo nummum xrcum Othonis effigie
signauit: sed an cogi non potuit vel terrore vel vi vt faceret? sed ab
ipsb Principe non expebtata Senatus,quem despiciebat, authoritate,
imperarimonetariis non potuit? Addunt materiam vilem&olentem
delicatissimum Imperatorem tolerare non potuisse, quasi omnes
nummos Imperatoris facie expressbs, ab ipsbmet Imperatore teneri
manibus & teri oportuisset. ^Ereis nummis in largitione vsus
nusquam legitur: forte ab historicis omissum est. Prasterea aliud
est
NVMISMATA
mihi sit sententia sine cuiusquam iniuria breuites dicere. Aiunt
multos iastatos falsos pro veris : non nouum in re tanti pretii
peccatum esse in fidem publicam a nonnullis rei suae quam publicas
diligentioribus. Itaque non mirarer si plures supposititios quam
veros affirmarentj illud miror quod videri non posse putent, quod
a se visum non est. Testes adducunt illustres viros qui sc vidisfe
pernegent: probarem, nisi plus in iudicio duo testes oculati valerent
in re probanda, quam in refellenda decem qui se vidisse nega-
rent. Vtuntur etiam aruftoritate Serenissimas Suecorum Reginas
Christinae Alexandr^, omnium rerum qux ad litteras
pertinent vt coetera taceam, peritissimae, atque huius dicftum com-
memorant: Qui aereum , inquit, Othonem repererit antiquum,
philosbphicum lapidem inuenerit. Graue procul dubio testimo-
nium & illis peropportunum, nisi mihi etiam faueret. Nummus
Othonis philosbphici lapidis instar habendus est , credo si Reginas
magnificentissimae atque in his sumptuosissimae offeratur, thesauro
fortassis, vt est harum rerum cupida,nummum rarissimum redem-
pturae. Quanquam quid in interpretando Reginae Serenissimae di£to
laborem,cum certis nuntiis compererim, habere eam apud se colle-
(fturn olim ablllustrissimo Fr angisco Gottifredo nummo-
rum antiquorum thesaurum, inter quos vnus est aereus Othonis
indubitatus, cuius typum 'hic expressum ad me humanissime misit
idem Gottifredus.
Negatur de Occone qucmquam vidisse s sed ipse tantum abest
vt fateatur , vt quinque afferat. Qui nummos negant vllos
screos Othonis aetate cusbs fuisse, huius rei causam quaerunt:
Senatus-consulto asrei nummi cudebantur, inquiunts AtSenatus
Othoni a quo pessime fuerat acceptus,infensissimus erat: Quid tum?
nempe nec sponte nec ex animo nummum xrcum Othonis effigie
signauit: sed an cogi non potuit vel terrore vel vi vt faceret? sed ab
ipsb Principe non expebtata Senatus,quem despiciebat, authoritate,
imperarimonetariis non potuit? Addunt materiam vilem&olentem
delicatissimum Imperatorem tolerare non potuisse, quasi omnes
nummos Imperatoris facie expressbs, ab ipsbmet Imperatore teneri
manibus & teri oportuisset. ^Ereis nummis in largitione vsus
nusquam legitur: forte ab historicis omissum est. Prasterea aliud
est