Chojecka, Ewa; Uniwersytet Jagielloński w Krakowie [Hrsg.]: Prace z Historii Sztuki: Dekoracja malarska ksiąg promotionum i diligentiarum Uniwersytetu Jagiellońskiego 16 - 18 wieku (3.1965)

h mKr.NT ES J Mo

I MO QTARTO ji„.

iTMTin . • * ,N »-*>''■' S -I>M T v g

UaSJmS ,CŁC s-; *v * J

%^»i«'WoVn

i??. Vu *• > "'**£

Tk J . W ^j..:m;ifn p<, iON:;.;

T’R-1 NC & H.X.T fTT v M48i v'

9f WTttiuiui 'ŚwjpijjiAOMł

l^rc^i^nrr 'hxamun avx 4f m turon i I
i^XCV,0 CRfiC t.TH T>OC& rS^«J

",v.lŁS^l^Ą,io-*tV%l ': >■■ umuau4

■ROCANCłfi

Ryc. 9. Obramienie zapisu promocyjnego w formie epitafium (1634)

Przed połową w. XVII pojawia się, głównie w księgach wykładowych,
dalszy element zdobniczy w postaci kompozycji emblematycznych i dewiz.
Najprzód tworzą one skromny dodatek w małym kartuszu, z czasem zaczynają
się rozrastać, wypierając wzory czysto ornamentalne, aż wreszcie dewiza
i emblemat, czyli ilustracja o charakterze alegorycznym G2, zastąpi ozdobne
obramienia i inicjały. W drugiej połowie w. XVII tego rodzaju ilustracja
alegoryczna staje się dominującym akcentem ksiąg diligentiarum.

62 O ikonograficznej stronie tego zagadnienia będzie mowa osobno.

26