Chojecka, Ewa; Uniwersytet Jagielloński w Krakowie [Hrsg.]: Prace z Historii Sztuki: Dekoracja malarska ksiąg promotionum i diligentiarum Uniwersytetu Jagiellońskiego 16 - 18 wieku (3.1965)

kompozycji, a także stosowana niekiedy perspektywa hierarchiczna. Do tej
samej kategorii wartości zalicza się zamiłowanie do jaskrawych, żywych ko-
lorów, z przewagą intensywnych czerwieni, błękitów, żółci i zieleni. Ludowo
nastraja też wysoki stopień dekoracyjności miniatur, ich obfite wzory kwiatowe,
zwłaszcza motyw wazonu z kwiatami, będący ulubionym elementem zdobni-
czym ksiąg na przestrzeni całego w. XVII. Występuje on także w dekoracji
malarskiej jednej z parterowych sal Collegii Maioris w północno wschodnim
narożniku budynku, odkrytej w czasie ostatniej restauracji w r. 1957. «Lu-

Ryc. 15. Herkules walczący z Hydrą i Gerionem (1681)

dowe» cechy malarstwa uniwersyteckiego warunkowane były tym, że kultura
artystyczna ludzi związanych z Uniwersytetem uformowana była w środowisku
lokalnym, i to nie zawsze w jego osiągnięciach szczytowych. Prowincjonalizm
i archaizm miniatur wynika także z opóźnień stylowych, jakim ulegały,
sięgających niekiedy pół wieku. Wreszcie na tle ogólnej sytuacji Uniwersy-
tetu, będącego w w. XVII uczelnią plebejską o znaczeniu i zasięgu lokalnym,
pozbawioną szerszych kontaktów, ludowość owa znajduje swoje ostateczne
uzasadnienie.

Cezurę w malarstwie ksiąg uniwersyteckich tworzy moment założenia
w połowie w. XVII dzięki fundacji Grzegorza Zdziewojskiego nowych ksiąg
Wydziału, złożonych z jednego liber promotionum i dwóch libri diligentia-

E. Chojecka — Dekoracja malarska — 3

33