DOI article:
Chojecka, Ewa: Dekoracja malarska ksiąg promotionum i diligentiarum Uniwersytetu Jagiellońskiego XVI-XVIII wieku
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.26699#0073
wadzi tylko do jednej z nich, do świątyni pracy, skąd dopiero wiedzie przej-
ście do sanktuarium chwały. Ilustracja zawiera oczywisty morał, że zaszczyty
osiągalne są jedynie na drodze pracy i wysiłku.
Temat świątyni pracy i chwały wywodzi się również ze źródeł antycz-
nych, gdzie znane były pod podobną nazwą świątyni Honos i Virtus. Wiemy
na podstawie Plutarcha, że sanktuarium Honos i Virtus wzniesione zostało
przez M. Klaudiusza Marcellusa niedaleko rzymskiej Porta Capena, druga zaś
Ryc. 38. Świątynie pracy i chwały (1721)
świątynia tego rodzaju, ufundowana przez C. Marjusza, znajdowała się w oko-
licy Kapitolu 146. Żadna z nich nie dochowała się do czasów nowożytnych.
Wiadomości o nich przekazały jedynie dzieła Witruwiusza, Cycerona, a także
nowożytne opisy architektury antycznej, zawierające niekiedy ilustracje z pró-
bami ich rekonstrukcji 147.
Rzymskie świątynie poświęcone były bogom Honos i Virtus, natomiast
miniatura krakowska zastąpiła Virtus pojęciem Labor. Z podobnym ujęciem
spotykamy się w grafice niderlandzkiej, gdzie w rycinie Jana Wierxa przed-
stawiającej Herkulesa na rozstajnych drogach wyobrażono herosa pomiędzy
146 G. Lugli, Roma anticha. II centro monumentale, Roma 1945, s. 38.
147 Vitruvius, De architectura libri decem, VII, 17. — M. T. Cicero, Pro Sestio, 116; Pro Plancof
78; De dwinatione, I, 59. — Spośród nowożytnych wydań wzmiankujących świątynie Virtutis et Ho-
noris wymienić warto T. Dempster, Antiguitatum Romanarum corpus absolutissimum, in quo ea gucu
Joannes Rosinus delineauit, infinita supplentur, mutantur, adduntur, Genevae 1640. — Giovanni Alto
Suizzero da Luzerna, Splendore delt antica e moderna Roma..., Roma 1641, tabl. 30.^— P. Arrigoni,
Piante e vedute di Roma e del Lazio consewante nella raccolta delle stampe e dei disegni, Milano 1939, s. 3350—
3351.
E. Chojecka — Dekoracja malarską — 5
65
ście do sanktuarium chwały. Ilustracja zawiera oczywisty morał, że zaszczyty
osiągalne są jedynie na drodze pracy i wysiłku.
Temat świątyni pracy i chwały wywodzi się również ze źródeł antycz-
nych, gdzie znane były pod podobną nazwą świątyni Honos i Virtus. Wiemy
na podstawie Plutarcha, że sanktuarium Honos i Virtus wzniesione zostało
przez M. Klaudiusza Marcellusa niedaleko rzymskiej Porta Capena, druga zaś
Ryc. 38. Świątynie pracy i chwały (1721)
świątynia tego rodzaju, ufundowana przez C. Marjusza, znajdowała się w oko-
licy Kapitolu 146. Żadna z nich nie dochowała się do czasów nowożytnych.
Wiadomości o nich przekazały jedynie dzieła Witruwiusza, Cycerona, a także
nowożytne opisy architektury antycznej, zawierające niekiedy ilustracje z pró-
bami ich rekonstrukcji 147.
Rzymskie świątynie poświęcone były bogom Honos i Virtus, natomiast
miniatura krakowska zastąpiła Virtus pojęciem Labor. Z podobnym ujęciem
spotykamy się w grafice niderlandzkiej, gdzie w rycinie Jana Wierxa przed-
stawiającej Herkulesa na rozstajnych drogach wyobrażono herosa pomiędzy
146 G. Lugli, Roma anticha. II centro monumentale, Roma 1945, s. 38.
147 Vitruvius, De architectura libri decem, VII, 17. — M. T. Cicero, Pro Sestio, 116; Pro Plancof
78; De dwinatione, I, 59. — Spośród nowożytnych wydań wzmiankujących świątynie Virtutis et Ho-
noris wymienić warto T. Dempster, Antiguitatum Romanarum corpus absolutissimum, in quo ea gucu
Joannes Rosinus delineauit, infinita supplentur, mutantur, adduntur, Genevae 1640. — Giovanni Alto
Suizzero da Luzerna, Splendore delt antica e moderna Roma..., Roma 1641, tabl. 30.^— P. Arrigoni,
Piante e vedute di Roma e del Lazio consewante nella raccolta delle stampe e dei disegni, Milano 1939, s. 3350—
3351.
E. Chojecka — Dekoracja malarską — 5
65