DOI Artikel:
Ameisenowa, Zofia: Cztery polskie rękopisy iluminowane z lat 1524 - 1528 w zbiorach obcych
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26698#0013
STAN BADAN
Grupa polskich rękopisów iluminowanych w Krakowie na początku
XVI wieku nie jest moim odkryciem. Pisano o nich w ciągu stu dwudziestu
lat wiele, w Polsce i za granicą. Ale ponieważ są to raczej wiadomości przy-
padkowe i dorywcze, często błędne lub chaotyczne, następnie, ponieważ te
cztery rękopisy nie były nigdy przedmiotem monograficznego badania, po-
stanowiłam je opublikować i udostępnić ich bogatą dekorację w dobrych
reprodukcjach. Takie opracowanie było zresztą już od dawna dezyderatem
nauki polskiej i nawoływał do zrealizowania go, jeszcze przed drugą wojną
światową, Stanisław Kot h
Modlitewniki Bony i Zygmunta Starego, łącznie z trzecim, który należał
do kanclerza litewskiego Gasztołda, o którym ogłosiła S. Sawicka wprawdzie
wartościową pracę, ale tylko w streszczeniu i bez ilustracji % i czwartym,
którego pierwotnym właścicielem był kanclerz koronny Krzysztof Szydło-
wiecki, powstały w latach 1524—1528 w Krakowie, w warsztacie płodnego
i utalentowanego miniaturzysty, który podpisywał swe dzieła monogra-
mem S. C. f. Dzięki archiwalnym badaniom ks. Bolesława Przybyszewskiego
wiemy teraz, że monogramista ten nazywał się Stanisław Samostrzelnik,
żył w latach od około r. 1480 do r. 1541 i był mnichem cysterskim w mogil-
skim klasztorze s. Wiadomo ze źródeł, że Samostrzelnik eksklaustrował się
w r. 1511, że był przez wiele łat kapelanem i nadwornym malarzem kanclerza
koronnego Krzysztofa Szydłowieckiego, a po jego śmierci od r. 1532 wyko-
nywał liczne prace malarskie dla biskupa-humanisty i wielkiego bibliofila
i S. K.ot, ytaglo-po/onira, aHg:'dM:7 znM#a rgAopMmieaw rtaraaAam Mlara/nycA PaMt
ł (Nauka Polska XX, 1935, s. 61—63).
s S. Sawicka, PoM: ma;Ht7ama:'A ilammawany 2 HaaAa w ^AiaracA BaKtarrAiage JVa-
(Prace KHS IV, 1930, szp. LXIV—LXVII).
3 B. Przybyszewski, RamrAno BawertrzalaiA (Biuletyn HS XIII, 1951, s. 47—87).
5
Grupa polskich rękopisów iluminowanych w Krakowie na początku
XVI wieku nie jest moim odkryciem. Pisano o nich w ciągu stu dwudziestu
lat wiele, w Polsce i za granicą. Ale ponieważ są to raczej wiadomości przy-
padkowe i dorywcze, często błędne lub chaotyczne, następnie, ponieważ te
cztery rękopisy nie były nigdy przedmiotem monograficznego badania, po-
stanowiłam je opublikować i udostępnić ich bogatą dekorację w dobrych
reprodukcjach. Takie opracowanie było zresztą już od dawna dezyderatem
nauki polskiej i nawoływał do zrealizowania go, jeszcze przed drugą wojną
światową, Stanisław Kot h
Modlitewniki Bony i Zygmunta Starego, łącznie z trzecim, który należał
do kanclerza litewskiego Gasztołda, o którym ogłosiła S. Sawicka wprawdzie
wartościową pracę, ale tylko w streszczeniu i bez ilustracji % i czwartym,
którego pierwotnym właścicielem był kanclerz koronny Krzysztof Szydło-
wiecki, powstały w latach 1524—1528 w Krakowie, w warsztacie płodnego
i utalentowanego miniaturzysty, który podpisywał swe dzieła monogra-
mem S. C. f. Dzięki archiwalnym badaniom ks. Bolesława Przybyszewskiego
wiemy teraz, że monogramista ten nazywał się Stanisław Samostrzelnik,
żył w latach od około r. 1480 do r. 1541 i był mnichem cysterskim w mogil-
skim klasztorze s. Wiadomo ze źródeł, że Samostrzelnik eksklaustrował się
w r. 1511, że był przez wiele łat kapelanem i nadwornym malarzem kanclerza
koronnego Krzysztofa Szydłowieckiego, a po jego śmierci od r. 1532 wyko-
nywał liczne prace malarskie dla biskupa-humanisty i wielkiego bibliofila
i S. K.ot, ytaglo-po/onira, aHg:'dM:7 znM#a rgAopMmieaw rtaraaAam Mlara/nycA PaMt
ł (Nauka Polska XX, 1935, s. 61—63).
s S. Sawicka, PoM: ma;Ht7ama:'A ilammawany 2 HaaAa w ^AiaracA BaKtarrAiage JVa-
(Prace KHS IV, 1930, szp. LXIV—LXVII).
3 B. Przybyszewski, RamrAno BawertrzalaiA (Biuletyn HS XIII, 1951, s. 47—87).
5