DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.53132#0192
4
rato, quemadmodum de loco, tempore, personis operis ac-
curate egit Proci. 1. 1. p. 3. quorum quae huc pertinent
suo singula loco dicemus. — Συνουσίας. Non perpe-
tuam solum, quo sensu apud scriptores Atticos reperitur
sexcenties, magistri discipulorumque significat hoc nomen
consuetudinem, sed etiam singulos, veluti hic, coetus et
scholas. V. Heindorf. ad Lysid. p. 22. et de Legg. II.
ab initio η καί τι μέγε&ος ώφελει'ας — ενεστι κατ' ορ-
ϋόν χρεία της εν οί'νω ξυνουσίας. — υπό σου ζενι-
σ & ε ν τ α ς— μη ον π ρο&ν μως αν τ εφεστιαν. Stru-
cturae hic Platoni haud insolita permutatio pro ξενιστϊη-
ναι, εΐ μη προ&υμως άντεφεστιωμεν. Similiter de Legg.
X. p. 189·: ουδέ όσιον εμοιγε είναι φαίνεται το μη ου βο-
η&εΐν τοντοις τοΐς λογοις παντα ανδρα κ. δ. Alterius vero
hic scriptionis άνταφεστιαν patrocinium a Proclo sus-
ceptum compilavit ‘Schol. Leid. 1. 1. ubi est: 'Ανταφεστιαν
φησίν άλλ' ονκ, id quod suo textui frustra intulit Ste-
plianus, αν&εστιαν’ η γαρ άφεστίασις την ολοτελη της
εστιάστως άποπληρωσιν συνείληφεν. Quae vox si est
graeca, similis erit voci άφοσιουσ&αι, sed in malam
quodammodo partem accipi possit de officio, quo quis si
non invitus, cum contemptu certe defungitur, id quod
hinc est alienum. — Αρ' ουν μ εμν η σ & ε. Proclus ha-
bet άρ' ουν ου μ. quod suo Ficinus more expressit num
recordemini^ cujus num hic tam est ineptum, quam omnino
negatio ou, nondum enim ceteri a Socrate petierant, ut
quae prius dixisset memoriae causa repeteret. — οσα v-
μΐν επ έταξα. Cum ed. Berolin. recepimus quidem υμΐν
invitis codicibus, sed haud scimus an rectius retineatur
antiquius ημΐν, primum quod eo vis verbi επιταττειν more
Attico lenitur, tum quia, sicuti quae insequuntur docent,
partem disputationis vere profligarat Socrates ipse: nam
quae hic per capita repetuntur, ea sunt amplius exposita
in libris de Rep. aliis sane praesentibus personis.
4. ϊνα βεβαιω&η μάλλον παρ' ημΐν. Sic
Proci, cum codd. optimis. Ficino tamen interpretanti,
ut nobis iterum confirmentur praeter alios suffragatur cod.
Lobe. Sed praeterquam quod verbum βεβαιουν signifi-
catu suo iterationem excludit, quam retinuimus vox μάλ-
λον spectat quae iidem paulo ante dixerunt, partim qui-
dem se meminisse, quae dixisset Socrates, partim vero non
rato, quemadmodum de loco, tempore, personis operis ac-
curate egit Proci. 1. 1. p. 3. quorum quae huc pertinent
suo singula loco dicemus. — Συνουσίας. Non perpe-
tuam solum, quo sensu apud scriptores Atticos reperitur
sexcenties, magistri discipulorumque significat hoc nomen
consuetudinem, sed etiam singulos, veluti hic, coetus et
scholas. V. Heindorf. ad Lysid. p. 22. et de Legg. II.
ab initio η καί τι μέγε&ος ώφελει'ας — ενεστι κατ' ορ-
ϋόν χρεία της εν οί'νω ξυνουσίας. — υπό σου ζενι-
σ & ε ν τ α ς— μη ον π ρο&ν μως αν τ εφεστιαν. Stru-
cturae hic Platoni haud insolita permutatio pro ξενιστϊη-
ναι, εΐ μη προ&υμως άντεφεστιωμεν. Similiter de Legg.
X. p. 189·: ουδέ όσιον εμοιγε είναι φαίνεται το μη ου βο-
η&εΐν τοντοις τοΐς λογοις παντα ανδρα κ. δ. Alterius vero
hic scriptionis άνταφεστιαν patrocinium a Proclo sus-
ceptum compilavit ‘Schol. Leid. 1. 1. ubi est: 'Ανταφεστιαν
φησίν άλλ' ονκ, id quod suo textui frustra intulit Ste-
plianus, αν&εστιαν’ η γαρ άφεστίασις την ολοτελη της
εστιάστως άποπληρωσιν συνείληφεν. Quae vox si est
graeca, similis erit voci άφοσιουσ&αι, sed in malam
quodammodo partem accipi possit de officio, quo quis si
non invitus, cum contemptu certe defungitur, id quod
hinc est alienum. — Αρ' ουν μ εμν η σ & ε. Proclus ha-
bet άρ' ουν ου μ. quod suo Ficinus more expressit num
recordemini^ cujus num hic tam est ineptum, quam omnino
negatio ou, nondum enim ceteri a Socrate petierant, ut
quae prius dixisset memoriae causa repeteret. — οσα v-
μΐν επ έταξα. Cum ed. Berolin. recepimus quidem υμΐν
invitis codicibus, sed haud scimus an rectius retineatur
antiquius ημΐν, primum quod eo vis verbi επιταττειν more
Attico lenitur, tum quia, sicuti quae insequuntur docent,
partem disputationis vere profligarat Socrates ipse: nam
quae hic per capita repetuntur, ea sunt amplius exposita
in libris de Rep. aliis sane praesentibus personis.
4. ϊνα βεβαιω&η μάλλον παρ' ημΐν. Sic
Proci, cum codd. optimis. Ficino tamen interpretanti,
ut nobis iterum confirmentur praeter alios suffragatur cod.
Lobe. Sed praeterquam quod verbum βεβαιουν signifi-
catu suo iterationem excludit, quam retinuimus vox μάλ-
λον spectat quae iidem paulo ante dixerunt, partim qui-
dem se meminisse, quae dixisset Socrates, partim vero non