DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26396#0622
606 C. P L I N I I
LllU'
tia, pudor, metus iud icant ». Idque adeo &
4 habe >5. Nonne, siloquuturus es cum aliquo,
quamlibet do&o, vno tamen, minus commo-
veris, quam si cum multis vel indofris ? Non-
ne % quumsurgis ad agendum, tum maxime
tibi ipse diffidis, tum commutata, non dico
plurima, sed omnia cupis? Vtique,iiiarior
scena, & corona dissusior14: nam illos quogue
5 sordidos pullatosque *S reueremur. Nonne,
si prima quaeque improba ri putas, debilitaris &
concidisPOpinor; QVIA IN NVMERO
ipso est quoddam magnum collatumque |
conillium ; quibusque lingulis iudicii parum,
omnibus plurimum Itaque Pomponius
Secundus seriptor tragoediarum, si quid forte
familiarior amicus tollendum,ipse retinendum
arbitraretur, dicere solebat: Ad populum pro•
uoco: atque ita ex populi vel sdentio vel aiTen-
su aut suam aut amici sententiam sequebatur,
6 Tantum ille populo dabat l&. Re&eansecus,
nihil ad me. Ego enim non populum aduo-
care,
tat, H
tocai*», cptos
quam (tubulos obiei
singulostimssi11
cero de ilylo11, e
MOReil emendat
quod nos recitatu
dat. Proinde no
nismese, quaMimi
non deterreorsem
rogem, monhs s
NMemcmm
ii. mentem ad iudicandum impellunt. 13.
quentia melius explicata haec conspiclai. ty j*
do hic : nonne minus commoueris, si cum vnico docto
loqueris, quam si cum multis etiam indo£h* loquen-
dum. 14. si locus, vbi agit, amplior&ccetmmr
ior. 15*. quorum toga sordida, & vesiis etiam pw
quo sumptibus parcant. *6. ex multorum eniirn«»‘
tentia rationes sunt co!le&* atque consilium
ptum. 17* h vnumqucmaue singulatim consider#
parum ei elt iudicii, si omne* simul,multum poliunt^
sicere, succurrit enim alter alteri.
LllU'
tia, pudor, metus iud icant ». Idque adeo &
4 habe >5. Nonne, siloquuturus es cum aliquo,
quamlibet do&o, vno tamen, minus commo-
veris, quam si cum multis vel indofris ? Non-
ne % quumsurgis ad agendum, tum maxime
tibi ipse diffidis, tum commutata, non dico
plurima, sed omnia cupis? Vtique,iiiarior
scena, & corona dissusior14: nam illos quogue
5 sordidos pullatosque *S reueremur. Nonne,
si prima quaeque improba ri putas, debilitaris &
concidisPOpinor; QVIA IN NVMERO
ipso est quoddam magnum collatumque |
conillium ; quibusque lingulis iudicii parum,
omnibus plurimum Itaque Pomponius
Secundus seriptor tragoediarum, si quid forte
familiarior amicus tollendum,ipse retinendum
arbitraretur, dicere solebat: Ad populum pro•
uoco: atque ita ex populi vel sdentio vel aiTen-
su aut suam aut amici sententiam sequebatur,
6 Tantum ille populo dabat l&. Re&eansecus,
nihil ad me. Ego enim non populum aduo-
care,
tat, H
tocai*», cptos
quam (tubulos obiei
singulostimssi11
cero de ilylo11, e
MOReil emendat
quod nos recitatu
dat. Proinde no
nismese, quaMimi
non deterreorsem
rogem, monhs s
NMemcmm
ii. mentem ad iudicandum impellunt. 13.
quentia melius explicata haec conspiclai. ty j*
do hic : nonne minus commoueris, si cum vnico docto
loqueris, quam si cum multis etiam indo£h* loquen-
dum. 14. si locus, vbi agit, amplior&ccetmmr
ior. 15*. quorum toga sordida, & vesiis etiam pw
quo sumptibus parcant. *6. ex multorum eniirn«»‘
tentia rationes sunt co!le&* atque consilium
ptum. 17* h vnumqucmaue singulatim consider#
parum ei elt iudicii, si omne* simul,multum poliunt^
sicere, succurrit enim alter alteri.