LIB. X. EPIST. I.
79?
Ir*
| Rem injicit In prioribus libris, vt itaque priore* autorkatem
. \confirment. Dubium vero illud, quodautoritatecn htsiu*
libri reiicere cupientes «louere solcnt, feltcisiime (oluit
Jlom. ad h» 1» ostendens Sidonium Apollinarem ftuduis-Te i%
i*, mirari Plinium, quia vero ipse Sidonin* ad nullum Cassa-
'slj/nm litteras dederit, hic autem decimus tantum contineat e~
jpiltalas 2V/#/7 & Traiani mutuas, hinc a Sidonio fuisTe o-
imlsum, quippe scopo illius non conueniemem, Quod
... ex diuerlitate styli aliqui colligere voluerunt, infirmis ad-
.' modum nititur sundamenris. Clarisiimum enim hoc omni-
s, alio seribendi ros genere vti cum viris do&;$ iisque a-
/miciisimis literags communicantes, alio ad principem IcrU
benie?» In illis enim plus verbis ludere conceditur artem-
s pj}||T queoftendere, cum artisicibus enim nobis res est; hic vero
* 1 v ad res potius attendere opus habemss, cum principibus ob
negotii concatenata non tempus sit, verbi» diu inhaerere.
Qsid mirum igitur in his liberiorem fuisie nollrum, magis*
J T ' que studiosum clare rem proponere, quam elegantiae verbo-
U 1 i3)| rumstudere, quaruuis non potest affirmari eum aliquid la-
tino sermoni minus contienien* inseruisie. Quod reliqua
. attinet, placuit Ia cohum Tkom. sequt, qui ante nos Henr.
Stcpkanum secutus, induas partes diuisit huius libri episto-
las, ita vt prior pars contineret Plinii ad Traianum datat,
' • Q iLi quirum tamen responsoria» carerent, pars vero pofterior con-
,,C slaret mutuis Traiani & Plinii ep dolis. Fruslus denique
insignis sperandus ex h s litteris praecipue eis, qui max mis
ajnt IcM negotiis fungentes opus habent cum superioribus sacpisiime
, ,;s(V suacommunicare. Exemplum enim hic illis exh betur, quid
nobis sit his eircumstantiis agendum. Quippe remotis ©-
lumbus veiborum ceremoniis tantum (ludendum est, vt cla-
re & perspicue, brenisiimis tamen si sieri potc&, illud, quod
__ Volumus, proponamus.
jonfcdj ^ t!' ' W-
gvaiis m;:'
a 189 w
L!
Tua
jsm* w.»