84

cap. 47. 48. 370 Xyl.

λεμεϊν χαϊ άναλύειν τά τού ετέρου τον 'έτερον τέλος δ’
άπολείπεσ&αι τον 'Άιδην, χαϊ τούς μέν άν&ρώπους εύδαί-
μονας εσεσ&αι, μήτε τροφής δεόμενους μήτε οχιάν ποι- 3
ονντας, τον δέ ταντα μηχανησάμενον ϋεον ήρεμεΐν χαϊ
άναπαύεσ&αι χρόνον, * χαλώς μέν ον πολυν τω Όεω,
ώσπερ άν&ρώπω χοιμωμένω μέτριον. ' 6
II μέν ούν μάγων μυ&ολογία τοιοντον ’έχει τρόπον,
48 'Χ.αλδαϊοι δέ των πλανητών, ους τλεούς γενεΰλίους χα-
λοϋσι, δύο μέν άγα&ονργούς, δύο δέ χαχοποιούς, μέσους 9
δέ τούς τρεις άποφαίνονσι χαϊ χοινούς. τά δέ Ελλήνων
πάσί που δήλα, την μέν άγα&ήν ζ/ιός ολυμπίου μερίδα,
την δ' αποτρόπαιου 04ιδου ποιούμενων έχ δ’ Αφροδίτης 12
2. απολί ισ(9·αί· Markl. Iteiske, απολεσ&αι Bentl. 4. μηχανησό-
μενον Markl. Squire. 5. άναπαύσασ&αι Pet. || χρόνον] so
EFHV Pet., χρόνο> G Steph. Baxt. || καλώς — ^ίέτριοκ] «λλως
μέν ου πολυν ως τω &εω, ως <54 άν&ρ. κοιμ. μετρ. Markl., άλ-
λως /ίέ»’ ου πολυν ως &εω, ώσπερ δ3 άνθρωπο) ν.ονμ. μετρ. Reiske,
ως μίν ανθ-ρώπο) κοιμωμένο) πολύν, ως δέ &εω μέτριον Wytt.
|| καλώς] αλλω Baxt., απλώς Fähse, αναλόγως Böttcher; in καλώς
μϊν scheint em Participium zu stecken. Pinder. 8. δέ φασι
των πλ. Baxt. || ους &εους γενε&λΐους] so Wytt., τους &εούς
γενέσ&αν ους Hss. ,,ους *** ζαλοΰσι deesse videtur vox chaldaica “
Markl. 12. αποτρόπαιου vor Markl.
tig ihre Werke, zuletzt unterliege Hades und die Menschen wer-
den glücklich, indem sie weder der Nahrung bedürfen noch
Schatten werfen: dann ruhe und feire der Gott der dies voll-
bracht eine Zeit hindurch, die nach Verhältniss nicht lang für
den Gott, eben wie sür einen schlasenden Menschen grade
maassrecht sei.
48 Von dieser Art ist die Götterlehre der Mager. Die Chal-
däer aber nehmen an, dass von den Wandelsternen, welche
sie die Geburtsgötter nennen, zwei wohlthätig sind, zwei übel-
wollend, die drei übrigen von mittlerer und unentschiedener
Natur. Die Ansicht der Hellenen ist allgemein bekannt, dass
der gute Theil der Welt dem olympischen Zeus, der schlimme