DOI issue:
Komunikaty
DOI article:Etush, Noemi: Salomon Adler (1630–1709) w badaniach archiwalnych w latach 1651–1666
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.72800#0216
nazwiskom występującym w tym dokumencie, a także w innych odnalezionych Salomon
materiałach, gdyż rzucają one światło na środowisko, w jakim obracał się malarz. Adler...
1. [...] In presenza di me nodaro e testimonii infrascrritti personalmente con-
stituidi li signori Pietro Gioncha quondam un altro signor Pietro, Martin
Chinaffel quondam Giovani, ambi della citta di Dancica in Pruscia sotto
Polonia, et Michiel Offeman quondam un altro signor Michiel, di Norim-
bergh Stato Imperiale [...]".
2. [...] Illustrissumus et excellentissimus dominus Augustinus a Ripa praetor
praefectusque Cremae existens in deambulacro Mauroceno palatii praetoria
Cremae, ad quo dita requisites me contuli et delato iuramento per me dictum
cancellarium excellentiae suae veritatis dicendae et caetera lectis eidem Eccel-
lentiae singulis contentis in exposition antedicta dieto suo iuramento Respon-
dit ut infra. [...] il signor Salomon Adler di Dancica e visciuto in casa mia
essercitandosi nella sua virtu di dipingere et prima ehe fusse meco si e trattenuto
in casa de diversi senatori in Venetia cioe dell'eccellentissimo signor Dome-
nico Tiepolo, eccellentissimo signor Agostin Lando et anche del signor Gior-
gio Velz, mercante alemano in detta citta di Venetia [...]12.
Analizując pierwszy z powyższych fragmentów, można wnioskować,
że malarz utrzymywał w Wenecji bliskie kontakty z burżuazją kupiecką z tere-
nów Europy Środkowej, która przeniosła się do miasta - wskazują na to dane
osobowe świadków zapisane w dokumencie notarialnym: Pietro Gioncha i Martin
Chinaffel z Gdańska oraz Michiel Offeman z Norymbergi. Agostino Ripa, pretor
i prefekt Cremy, o którym mowa w późniejszym dokumencie, objął malarza swoim
mecenatem - wspomina o tym, że przyjął Adlera pod swój dach i dał mu możliwość
doskonalenia warsztatu. W oświadczeniu przywołano również takie osoby, jak:
senator Domenico Tiepolo, Agostino Lando oraz niemiecki kupiec Giorgio Velza,
u których artysta rezydował w okresie weneckim, co z kolei dowodzi, że obracał się
w kręgach bogatych i wpływowych rodów weneckich.
W związku z tymi ustaleniami została przeprowadzona kwerenda w archiwach
w Wenecji w celu pogłębienia wiedzy na temat życia i twórczości Adlera w latach
1653-1665. W badaniach tych podjęto również próbę odpowiedzi na pytania:
U kogo praktykował? Czy posiadał własny warsztat? Jakie obrazy stworzył
w trakcie pobytu w mieście? Najpewniejszym źródłem informacji dotyczącym
działalności gospodarczej są dokumenty finansowe, zwłaszcza podatkowe,
dlatego często jest to odpowiedni punkt wyjścia dla kwerendy archiwalnej.
Logika podpowiada, że aby legalnie tworzyć w Wenecji, Adler powinien wstą-
pić do cechu, zatem można zakładać, że jego nazwisko figuruje w dokumentach
związanych z tą działalnością.
11 Ibidem.
12 Ibidem.
215
materiałach, gdyż rzucają one światło na środowisko, w jakim obracał się malarz. Adler...
1. [...] In presenza di me nodaro e testimonii infrascrritti personalmente con-
stituidi li signori Pietro Gioncha quondam un altro signor Pietro, Martin
Chinaffel quondam Giovani, ambi della citta di Dancica in Pruscia sotto
Polonia, et Michiel Offeman quondam un altro signor Michiel, di Norim-
bergh Stato Imperiale [...]".
2. [...] Illustrissumus et excellentissimus dominus Augustinus a Ripa praetor
praefectusque Cremae existens in deambulacro Mauroceno palatii praetoria
Cremae, ad quo dita requisites me contuli et delato iuramento per me dictum
cancellarium excellentiae suae veritatis dicendae et caetera lectis eidem Eccel-
lentiae singulis contentis in exposition antedicta dieto suo iuramento Respon-
dit ut infra. [...] il signor Salomon Adler di Dancica e visciuto in casa mia
essercitandosi nella sua virtu di dipingere et prima ehe fusse meco si e trattenuto
in casa de diversi senatori in Venetia cioe dell'eccellentissimo signor Dome-
nico Tiepolo, eccellentissimo signor Agostin Lando et anche del signor Gior-
gio Velz, mercante alemano in detta citta di Venetia [...]12.
Analizując pierwszy z powyższych fragmentów, można wnioskować,
że malarz utrzymywał w Wenecji bliskie kontakty z burżuazją kupiecką z tere-
nów Europy Środkowej, która przeniosła się do miasta - wskazują na to dane
osobowe świadków zapisane w dokumencie notarialnym: Pietro Gioncha i Martin
Chinaffel z Gdańska oraz Michiel Offeman z Norymbergi. Agostino Ripa, pretor
i prefekt Cremy, o którym mowa w późniejszym dokumencie, objął malarza swoim
mecenatem - wspomina o tym, że przyjął Adlera pod swój dach i dał mu możliwość
doskonalenia warsztatu. W oświadczeniu przywołano również takie osoby, jak:
senator Domenico Tiepolo, Agostino Lando oraz niemiecki kupiec Giorgio Velza,
u których artysta rezydował w okresie weneckim, co z kolei dowodzi, że obracał się
w kręgach bogatych i wpływowych rodów weneckich.
W związku z tymi ustaleniami została przeprowadzona kwerenda w archiwach
w Wenecji w celu pogłębienia wiedzy na temat życia i twórczości Adlera w latach
1653-1665. W badaniach tych podjęto również próbę odpowiedzi na pytania:
U kogo praktykował? Czy posiadał własny warsztat? Jakie obrazy stworzył
w trakcie pobytu w mieście? Najpewniejszym źródłem informacji dotyczącym
działalności gospodarczej są dokumenty finansowe, zwłaszcza podatkowe,
dlatego często jest to odpowiedni punkt wyjścia dla kwerendy archiwalnej.
Logika podpowiada, że aby legalnie tworzyć w Wenecji, Adler powinien wstą-
pić do cechu, zatem można zakładać, że jego nazwisko figuruje w dokumentach
związanych z tą działalnością.
11 Ibidem.
12 Ibidem.
215