DOI Artikel:
[Peri tōn pepragmenōn tēs Archaiologikēs Etairias kata to etos 1880]
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14752#0006
30ή παρελθόντος Μαΐου τελευτήσας καθηγητής της φι-
λοσοφίας εν τω Έθνικω Πανεπιστημίω Φίλιππος Ιωάν-
νου, όστις, καθώς είναι γνωστόν εις πάντας τοΰς νύν εν-
ταύθα παρ'όντάς καί τους άπόντας εταίρους, είκοσιν δλα
ε τη προήδρευσε της Εταιρίας ήμών. Ή πολλή και ποι-
κίλη έν ταύτώ όέ και βάσιμος παιδεία αύτοΰ και ή βα-
θεΐα σ^νεσις, ττρές οέ και ή ύπόληψις, ήν έσω και έξω
της Ελλάδος δια ταύτα τα φυσικά και επίκτητα προτε-
ρήματα είχε, [Γέγαλως την Έταιρίαν ωφέλησαν. Έπ' αύ-
τοϋ προεδρεύοντος κραταιωθεΐσα ή Εταιρία χρηματικώς
επεχείρησε πολυοαπάνους άνασκαφάς. αϊτινες προεβίβα-
σαν σημαντικά τήν γνώσιν της Αθηναϊκής τοπογραφίας
και ιδρυθέν συλλογάς αρχαίων αξιόλογους, μετά τίνος εν
Αθήναις πρώτην φοράν φανείσης Μουσειακής τάξεοις.
'ΌΟεν καί τον παρελθόντα Ίανουάριον, δτε ό άνήρ ένεκα
γήρως άπεχοηοει του αξιώματος της προεδρίας, δικαίους
αυτόν οί τότε ενταύθα συνελΟόντες εταίροι έτίμησαν,
ψηφίσαντες τήν κατασκευήν λίθινης αϋτοΰ προτομής και
ονομάσαντες αύτον έπιτίμιον διά βίου πρόεόρον. Άλλ'
εμελλεν δχι επί πολύ έτι νά μένη έν μέσω ήμών, απο-
λαύων εις τδ γήρας τόν δφειλόμενον τών συμπολιτών
του σεβασμόν καί προσδοκών εύελπίστως τήν άπελευθέ-
ρωσιν τής ιδιαιτέρας του πατρίδος Θετταλομαγνησίας,
υπέρ ής καί ήγωνίσθη νέος ών. Πώς δέ έξετέλεσε Βι'ολου
τοΟ μακρού του βίου τά προς τήν κοινωνίαν καθήκοντα
οιά διδασκαλίας καί συγγραφής καί άλλων παγκοίνου
ωφελείας ενεργειών, άναπαύων ούτω τήν εαυτού συνεί-
δήσΐν, θέλει μαρτυρήσει ή ιστορία τής του ήμετέρου έ-
θνους αναγεννήσεως. Παρ'ήμών δέ ίδία σήμερον καί τούτο
εί: αύτδν προσμαρτυρητέον, δτι καί έν τή διαθήκη του
έμνήσθη της Εταιρίας, οίδων ούτω καί είς άλλους καλόν
παράδειγμα, τρίτος αυτός άπότή; έν έ'τει 1837 πρώτης
λοσοφίας εν τω Έθνικω Πανεπιστημίω Φίλιππος Ιωάν-
νου, όστις, καθώς είναι γνωστόν εις πάντας τοΰς νύν εν-
ταύθα παρ'όντάς καί τους άπόντας εταίρους, είκοσιν δλα
ε τη προήδρευσε της Εταιρίας ήμών. Ή πολλή και ποι-
κίλη έν ταύτώ όέ και βάσιμος παιδεία αύτοΰ και ή βα-
θεΐα σ^νεσις, ττρές οέ και ή ύπόληψις, ήν έσω και έξω
της Ελλάδος δια ταύτα τα φυσικά και επίκτητα προτε-
ρήματα είχε, [Γέγαλως την Έταιρίαν ωφέλησαν. Έπ' αύ-
τοϋ προεδρεύοντος κραταιωθεΐσα ή Εταιρία χρηματικώς
επεχείρησε πολυοαπάνους άνασκαφάς. αϊτινες προεβίβα-
σαν σημαντικά τήν γνώσιν της Αθηναϊκής τοπογραφίας
και ιδρυθέν συλλογάς αρχαίων αξιόλογους, μετά τίνος εν
Αθήναις πρώτην φοράν φανείσης Μουσειακής τάξεοις.
'ΌΟεν καί τον παρελθόντα Ίανουάριον, δτε ό άνήρ ένεκα
γήρως άπεχοηοει του αξιώματος της προεδρίας, δικαίους
αυτόν οί τότε ενταύθα συνελΟόντες εταίροι έτίμησαν,
ψηφίσαντες τήν κατασκευήν λίθινης αϋτοΰ προτομής και
ονομάσαντες αύτον έπιτίμιον διά βίου πρόεόρον. Άλλ'
εμελλεν δχι επί πολύ έτι νά μένη έν μέσω ήμών, απο-
λαύων εις τδ γήρας τόν δφειλόμενον τών συμπολιτών
του σεβασμόν καί προσδοκών εύελπίστως τήν άπελευθέ-
ρωσιν τής ιδιαιτέρας του πατρίδος Θετταλομαγνησίας,
υπέρ ής καί ήγωνίσθη νέος ών. Πώς δέ έξετέλεσε Βι'ολου
τοΟ μακρού του βίου τά προς τήν κοινωνίαν καθήκοντα
οιά διδασκαλίας καί συγγραφής καί άλλων παγκοίνου
ωφελείας ενεργειών, άναπαύων ούτω τήν εαυτού συνεί-
δήσΐν, θέλει μαρτυρήσει ή ιστορία τής του ήμετέρου έ-
θνους αναγεννήσεως. Παρ'ήμών δέ ίδία σήμερον καί τούτο
εί: αύτδν προσμαρτυρητέον, δτι καί έν τή διαθήκη του
έμνήσθη της Εταιρίας, οίδων ούτω καί είς άλλους καλόν
παράδειγμα, τρίτος αυτός άπότή; έν έ'τει 1837 πρώτης