Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Praktika tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1888(1889))

— 14 —

είμεθα, βέβαιοι, δτι τό μεθ' ήμα,ς Συμβούλιον έν καιρώ τώ δέοντι
δεν θέλει άφροντιστήσει. Αί μόναι δε άπροσκόπτως δυνάμεναι νά
γίνωνται άνασκαφα! είναι αί έπί τόπων ασφαλώς και άδιαφιλο-
νικήτως κατεχομένων ύπο του Δημοσίου, ώς λ. γ. έπί της εν-
ταύθα Ακροπόλεως, έν Μυκήναις και εΐ που άλλοθι. Τούτο πρέ-
πει να άναλογίζηται πας δίκαιος κριτής τών ύπο της Εταιρίας
έπιχειρουμένων έργων. Μετά τά γενικά ταύτα έρχόμεθα εϊς τάς
μερικότητας τών του έτους τούτου ανασκαφών.

Περί της πρώτης έξ αυτών, της έπί της Ακροπόλεως,άναγι-
νώσκομεν ύμϊν τήν έξης σημείωσιν, γεγραμμένην ύπο του γενικού
εφόρου τών αρχαιοτήτων Παναγιώτου Καββαδία, εις ον και κατά
τό έ'τος τούτο ήτο ανατεθειμένη ύπο τοΰ Συμβουλίου ή του έργου
επιστασία.

Σ Η Μ Ε i Ω Σ i Σ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 1888 ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ

ΕΝ ΤΗ ΑΚΡΟΠΟΛΕΙ

Αί άνασκαφαί προϋγώρησαν άπο της ανατολικής πλευράς τής
Ακροπόλεως κατά μήκος τοΰ μεσημβρινού αύτής τείχους μέχρι
τών Προπυλαίων, ώστε ή όλη ανασκαφή τής Ακροπόλεως έπε-
ρατώθη σνεδόν, μικρας μόνον εργασίας ύπολειφθείσης.

Ευρήματα δέ κατά τό έτος τούτο έγένοντο πολλά και σπου-
δαία. Ιδίως μνημονευτέα ενταύθα τρία μεγάλα συμπλέγματα έκ
πώρου λίθου, ήτοι Ηρακλής φονεύων τον Τρίτωνα, ταύρος σπα-
ρασσόμενος ύπο δύο λεόντων και τρισώματον τέρας (κατά τά άνω
σώματα άνήρ πωγωνοφόρος πτερωτός και κατά τα κάτω όφις),
άτινα δύνανται νά έκληφθώσιν ώς τά σπουδαιότατα τών έν τή
όλη σκαφή τής Ακροπόλεως γενομένων εύρημάτων.

Έν Αθήναις τ| 17 Δεκεμβρίου 1888.

Π. Καββαδίας