Ταύτα ενταύθα λέγονται, ίνα, της γνώσεως των υφισταμένων
δυσχερειών κοινοτέρας γενομένης, άναζητηθί) τέλος !πάντων και
έξευρεθΐ) άρμόδιός τις τρόπος προς την αυτών άρσιν δια προ-
νοίας κυβερνητικής, και άν όχι δια μιας εις πάντας τους τρεις
εΐρημένους τόπους, τουλάχιστον εις ένα τινά ές αυτών, η τόν της
γραμμής της Αττάλου στοάς, η μάλλον εις το νότιον και δυσμι-
κόν μέρος της ύπό γήν έ'τι κατά πλείστον κεκρυμμένης 'Ρωμαϊ-
κής άγορας, περί ού μέρους και είχε δοθγί εις την Έταιρίαν προ
τριών έτών προφορική ύπόσχεσις, ότι θέλει έλευθερωθί), αίρομέ-
νου εκείθεν οΰ μετά πολύν χρόνον του στρατιωτικού αρτοποιείου,
του δχι καταλλήλως αυτόθι ένιδρυμένου' έγένετο δ' ύστερον και
τις έν τοις γραφείοις του υπουργείου τών Εσωτερικών προκαταρ-
κτική ενέργεια περί τούτου, άνακοινωθεϊσα και εγγράφως εις την
Έταιρίαν τω 1891, άλλ' ύστερον τά πάντα έκοιμήθησαν, διά
τάς καιρικάς, ώς φαίνεται, περιστάσεις. *Ας έλπίζωμεν όμως και
έξύπνισιν εις τό μέλλον, όπερ εϊθε νά είναι προσεχές.
Ούτω τόν μακρότερον ϊσως του δέοντος λόγον τούτον διαπε-
ράναντες έρχόμεθα εις τάς έξω τών Αθηνών άνασκαφάς, ίνα
πληροφορηθώσιν οί εταίροι, τί ές αυτών προέκυψεν] εις φώς και
όπόσον τό κέρδος της άρχαιολογίας.
Πρώτη κατ' έξακολούθησιν έκ του παρελθόντος έτους γενο-
μένη είναι ή έν Δαψτίω και κατά τή>- Ίεράν όόότ, έπιστατοΰντος
του διδάκτορας Δημ. Γρ. Καμπούρογλου , ού ή γενική έκθεσις
έχει ώδε"
Κύριε Πρόεδρε,
Κατά τάς έπαναληφθείσας εφέτος ΰπό την διεύθυνσίν μου έν
Δαφνίω και κατά την ίεράν όδάν άνασκαφάς, ληζκσας διαταγή
του Συμβουλίου την 30^ Σεπτεμβρίου, έγένοντο τά έξης έργα.
α) Άνεσκάφη κατά διαστήματα και άνευρέθη ασφαλώς ή αρ-
χαία ιερά οδός άπό του 8ου μέχρι τοϋ 12ου σημερινού σταδίου.
Ή λιθοστρωσία της όδού, τό λιθοψηφίδωμα,τό προς έπίστρω-
σιν του εδάφους ύλικόν, τό πλάτος, τά εκατέρωθεν κρηπιδώματα,
οί διάφοροι έλιγμοί και αί καμπυλότητες και αί έπί τοΰ βράχου
δυσχερειών κοινοτέρας γενομένης, άναζητηθί) τέλος !πάντων και
έξευρεθΐ) άρμόδιός τις τρόπος προς την αυτών άρσιν δια προ-
νοίας κυβερνητικής, και άν όχι δια μιας εις πάντας τους τρεις
εΐρημένους τόπους, τουλάχιστον εις ένα τινά ές αυτών, η τόν της
γραμμής της Αττάλου στοάς, η μάλλον εις το νότιον και δυσμι-
κόν μέρος της ύπό γήν έ'τι κατά πλείστον κεκρυμμένης 'Ρωμαϊ-
κής άγορας, περί ού μέρους και είχε δοθγί εις την Έταιρίαν προ
τριών έτών προφορική ύπόσχεσις, ότι θέλει έλευθερωθί), αίρομέ-
νου εκείθεν οΰ μετά πολύν χρόνον του στρατιωτικού αρτοποιείου,
του δχι καταλλήλως αυτόθι ένιδρυμένου' έγένετο δ' ύστερον και
τις έν τοις γραφείοις του υπουργείου τών Εσωτερικών προκαταρ-
κτική ενέργεια περί τούτου, άνακοινωθεϊσα και εγγράφως εις την
Έταιρίαν τω 1891, άλλ' ύστερον τά πάντα έκοιμήθησαν, διά
τάς καιρικάς, ώς φαίνεται, περιστάσεις. *Ας έλπίζωμεν όμως και
έξύπνισιν εις τό μέλλον, όπερ εϊθε νά είναι προσεχές.
Ούτω τόν μακρότερον ϊσως του δέοντος λόγον τούτον διαπε-
ράναντες έρχόμεθα εις τάς έξω τών Αθηνών άνασκαφάς, ίνα
πληροφορηθώσιν οί εταίροι, τί ές αυτών προέκυψεν] εις φώς και
όπόσον τό κέρδος της άρχαιολογίας.
Πρώτη κατ' έξακολούθησιν έκ του παρελθόντος έτους γενο-
μένη είναι ή έν Δαψτίω και κατά τή>- Ίεράν όόότ, έπιστατοΰντος
του διδάκτορας Δημ. Γρ. Καμπούρογλου , ού ή γενική έκθεσις
έχει ώδε"
Κύριε Πρόεδρε,
Κατά τάς έπαναληφθείσας εφέτος ΰπό την διεύθυνσίν μου έν
Δαφνίω και κατά την ίεράν όδάν άνασκαφάς, ληζκσας διαταγή
του Συμβουλίου την 30^ Σεπτεμβρίου, έγένοντο τά έξης έργα.
α) Άνεσκάφη κατά διαστήματα και άνευρέθη ασφαλώς ή αρ-
χαία ιερά οδός άπό του 8ου μέχρι τοϋ 12ου σημερινού σταδίου.
Ή λιθοστρωσία της όδού, τό λιθοψηφίδωμα,τό προς έπίστρω-
σιν του εδάφους ύλικόν, τό πλάτος, τά εκατέρωθεν κρηπιδώματα,
οί διάφοροι έλιγμοί και αί καμπυλότητες και αί έπί τοΰ βράχου