ΛΝΛΣΚΛΦΛΙ ΕΝ ΚΟΡΙΝΘΩΙ
(Πίν. Β)
Της ανατεθείσης μοι ανασκαφής έν Κορίνθω σκοπός ήτο ή
άνεύρεσις της άγορας της αρχαίας πόλεως, έν ή και τα πλείστα
των ιερών αύτής ήσαν ιδρυμένα (1). Τα ευρήματα προσεδοκώντο
πλούσια διά τε τήν μεγίστην της πόλεως επισημότητα, τήν επί
όλόκληρον αιώνα όιαρκέσασαν έρημίαν αύτής μετά τήν κατα-
στροφήν του Μοιραίου, τήν ταχεΐαν και βαθεϊαν έπίχωσιν των
ερειπίων ώς έκ των άπό τών υπερκειμένων λόφων καταφερομένων
χωμάτων και τήν έζαίρετον διατήρησιν του τε αρχαίου ναού" και
αναρίθμητων τάφων όχι μόνον έν τοις πέριξ, άλλα και έν αυτή
τή περιοχή της παλαιάς πόλεως έγγύτατα της θέσεως, έν ή
επεχείρησα τήν άνασκαφήν (2).
(1) ΙΙαυσαν II, 2, 5.
(2) Έχ τών άναριΟμήτων Οπό τυμβωρύχων άνασκαφέντων τάοων πλείστοι έκ
τών καλλίστων της Ελλάδος χρόνων ευρέθησαν εντεύθεν τοϋ παρά τήν ό'-/Οτ,ν
του χειμάρρου ζών Λεύκων τείχους της αρχαίας πόλεως, πρό πάντων παρά το
ρωμαϊκόν άμφιΟέατρον (τινές ΰπ' αυτά τά έδοίλια) και κατά τήν 8ιά της πύλης
τών Κεγ/ρεών διερχομένην όδόν. Τό μέρος τούτο άπό τοϋ μνημονευθέντος αρ-
χαίου τείχους μέ"/ρι τοϋ ένδοτέρω εν τω μέσω περίπου της αποστάσεως μεταξύ
τοϋ έν τώ ήμετέρω χάρτη κοιλάσματος β' κα! τοϋ ρωμαϊκού αμφιθεάτρου κειμέ-
νου και τήν κυρίως πόλιν περιβάλλοντος τουρκικοϋ (έξ άπαντος δέ και βυζαντι-
νού) τείχους πιστεύομεν ό'τι ήτο τό «ρχοΐον Κράνειον. Ή έξω τοίν τειχών τού-
των γαράδρα τοϋ χειμάρρου τών Λεύκων καίπερ ίκανώς ευρεία είνε λίαν ανώ-
μαλος, ήκιστα ευάερος κα! έστερημένη θέας, ιίίστε δέν δύναται νά ΟεωρηΟή υ;ς
Οέσις της τερπνοτάτης και άριστοχρατιχωτάτης τοποθεσίας της άρ/αίας Κορίνθου,
οημιζομένης μάλιστα ό)ς εξαιρετικώς εΰαέρου (Θεόφρ. περί φυτ. αιτ. V, 14, 2.
Πλείονα περί τοϋ Κρανείου παρά ΒιϊθΙ\θΓ Οί)&ηΙιΐ68 I σελ. 57, 6 χα! ΟαΐΊΐΐ]8
ΡθΙορΟαηβδΟϋ II 529 χα! 592, 80). 'Γ.'πίσης νομίζομεν οτι δέν δύναται νά
τοποΟετηΟή τό Κράνειον ουδέ 1ν τή δεξιά όχθη της χαράδρας, καίτοι κα! επίπε-
δος εις εΰρεΐαν εκτασιν είνε και αρχαία λείψανα σώζει, διότι μεταξύ αύτής και της
πόλεως υπάρχει τό μέγα τής χαράδρας ταύτης χάσμα, όπερ άν ο/1 άλλο, του-
λάχιστον δι'άγοράν τροφίμων, οίαν είδεν έν αϋτώ ό Άλκίφρων ( Έπιστ. III,
(Πίν. Β)
Της ανατεθείσης μοι ανασκαφής έν Κορίνθω σκοπός ήτο ή
άνεύρεσις της άγορας της αρχαίας πόλεως, έν ή και τα πλείστα
των ιερών αύτής ήσαν ιδρυμένα (1). Τα ευρήματα προσεδοκώντο
πλούσια διά τε τήν μεγίστην της πόλεως επισημότητα, τήν επί
όλόκληρον αιώνα όιαρκέσασαν έρημίαν αύτής μετά τήν κατα-
στροφήν του Μοιραίου, τήν ταχεΐαν και βαθεϊαν έπίχωσιν των
ερειπίων ώς έκ των άπό τών υπερκειμένων λόφων καταφερομένων
χωμάτων και τήν έζαίρετον διατήρησιν του τε αρχαίου ναού" και
αναρίθμητων τάφων όχι μόνον έν τοις πέριξ, άλλα και έν αυτή
τή περιοχή της παλαιάς πόλεως έγγύτατα της θέσεως, έν ή
επεχείρησα τήν άνασκαφήν (2).
(1) ΙΙαυσαν II, 2, 5.
(2) Έχ τών άναριΟμήτων Οπό τυμβωρύχων άνασκαφέντων τάοων πλείστοι έκ
τών καλλίστων της Ελλάδος χρόνων ευρέθησαν εντεύθεν τοϋ παρά τήν ό'-/Οτ,ν
του χειμάρρου ζών Λεύκων τείχους της αρχαίας πόλεως, πρό πάντων παρά το
ρωμαϊκόν άμφιΟέατρον (τινές ΰπ' αυτά τά έδοίλια) και κατά τήν 8ιά της πύλης
τών Κεγ/ρεών διερχομένην όδόν. Τό μέρος τούτο άπό τοϋ μνημονευθέντος αρ-
χαίου τείχους μέ"/ρι τοϋ ένδοτέρω εν τω μέσω περίπου της αποστάσεως μεταξύ
τοϋ έν τώ ήμετέρω χάρτη κοιλάσματος β' κα! τοϋ ρωμαϊκού αμφιθεάτρου κειμέ-
νου και τήν κυρίως πόλιν περιβάλλοντος τουρκικοϋ (έξ άπαντος δέ και βυζαντι-
νού) τείχους πιστεύομεν ό'τι ήτο τό «ρχοΐον Κράνειον. Ή έξω τοίν τειχών τού-
των γαράδρα τοϋ χειμάρρου τών Λεύκων καίπερ ίκανώς ευρεία είνε λίαν ανώ-
μαλος, ήκιστα ευάερος κα! έστερημένη θέας, ιίίστε δέν δύναται νά ΟεωρηΟή υ;ς
Οέσις της τερπνοτάτης και άριστοχρατιχωτάτης τοποθεσίας της άρ/αίας Κορίνθου,
οημιζομένης μάλιστα ό)ς εξαιρετικώς εΰαέρου (Θεόφρ. περί φυτ. αιτ. V, 14, 2.
Πλείονα περί τοϋ Κρανείου παρά ΒιϊθΙ\θΓ Οί)&ηΙιΐ68 I σελ. 57, 6 χα! ΟαΐΊΐΐ]8
ΡθΙορΟαηβδΟϋ II 529 χα! 592, 80). 'Γ.'πίσης νομίζομεν οτι δέν δύναται νά
τοποΟετηΟή τό Κράνειον ουδέ 1ν τή δεξιά όχθη της χαράδρας, καίτοι κα! επίπε-
δος εις εΰρεΐαν εκτασιν είνε και αρχαία λείψανα σώζει, διότι μεταξύ αύτής και της
πόλεως υπάρχει τό μέγα τής χαράδρας ταύτης χάσμα, όπερ άν ο/1 άλλο, του-
λάχιστον δι'άγοράν τροφίμων, οίαν είδεν έν αϋτώ ό Άλκίφρων ( Έπιστ. III,