DOI Artikel:
Praktika tēs en Athēnais Archaiologikēs etairias
DOI Artikel:[Text]
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14739#0056
— 50 —
νευσε δι' ολίγων λέξεων ό Ηβαζβ^(Ι), υποθέτει δέ οτι είνε ναός
τοϋ Ηρακλέους, επειδή τήν πόλιν 'Ηράκίείατ τοποθετεί έν τοις
παρά τήν μεσαίαν έκ των τριών κορυφών τής σειράς του Άμα-
δεροϋ σωζομένοις έρειπίοις (2). Έσώζετο δ' ό περίβολος έπ' αυ-
τού εις καλητέραν κατάστασιν διατηρούμενης κα! τής δυτικής
πλευράς (3), ήτις κατεστράφη, ώς έ'μαθον, υπό τών έργολάβων
κατά τήν κατασκευήν τής εις Ζαβέρδαν αμαξιτής όδοΰ. Πρόσο-
δος δέ τις εις τήν κορυφήν του λόφου έκ τής βόρειας πλευράς,
οποίαν αναφέρει (4), ουδεμία φαίνεται, ϊσως δ' έκ πλάνης ανέ-
γραψε τήν βορ λευράν άντί τής νοτίας. Ανασκαφή τις
αυτόθι έ'μελλε πιθανώς νά μή άποβή άγονος.
Πολύ πλείονα λείψανα έκ τής αρχαιότητος κρύπτονται έξ
άπαντος έν τή ευρεία περιοχή τής άρχαίας πόλεως Άνακτορίου.
Πολυάριθμους τάφους άπαντα τις άμα διαπλεύσας τήν λιμνο ■
θάλασσαν Μυρτάρι (5) κατά τε τήν δεξιάν αύτής οχθην έν θέσει
καλουμένη Κατάχω.Ιον κα'ι τήν προς άριστεράν έν θέσει ΚρυστάΧ-
Λια, ώς καϊ περί τό άπωτε'ρω κείμενον έλος Κατάχω.Ιον. Τά δέ
(1) Ιι6 πιοπΙ 01}'Πΐρβ 61 ΓΑοαπι. σελ, 382-383.
(2) Έκ τών δυο μικρότερων κορυφών της σειράς τοϋ Άμαδεροϋ ή μεν νοτιω-
τάτη καλείται "Αγιος 'ΰΛΙας, ώς ή'κουσα καρά τών εγχωρίων, ή δέ μεσαία,
έφ' ής τά ερείπια, Παίιοχωρι. Ό Ιΐβίίζο^ ό'μως καί ό Μελέτιος "Αγιον ' Π Λίαν
όνομάζουσι τό ό'ρος, έο'ου τά ερείπια. Έν τω 6πό τοΰ ΟΙίΟϊΙιιΙΓΠΐηΟΓ συντε-
ταγμένοι χάρτη της Ακαρνανίας (ΑΙο,ιηαηίβΠ, Μαιιοίιοη 1887) οΰ'τε ταΰτα
τά ερείπια είνε άναγεγραμμένα, οΰ'τε τά έπ! της Μαγού.Ιας.
(3) Ηοιιζον αύτο'Ο. Όιι οόΐΰ άβ ΓβδΙ, Ιο πιατ οίΐ ά'ηηβ 1ι·65-όε11β οοη-
δΐΐ'υοίίοη (ιο1ΐ6ηί([αβ; αιι ηιϊ(1ί οΐ ;ι ΓουββΙ, Γαρρα,ΐ'ΒίΙ 8β Γ&ρρί'οοίιβ (3α
ροΙ>'5οηα1.
(4) ΡΙουζογ αύτο'Ο. αα ηοΓ(1, Ιο ΐ'οοΙιβΓ β8ΐ α ηυ, βΐ Γοη ν ΓβηΐΕίΓςαβ 1β5
Ιΐ'αοΒϋ (1'υη οΗοηιϊη ιηοηίαηΐ, ί|υϊ ϋοηηαίΐ αοοοβ $υΐ' Ια ρΙ&Ιβ-Γοιτηο.
(5) Ή ίκανώς εΰρεϊα, άλλά πολύ μικρότερα τοϋ πραγματικού μεγέθους έν τοις
χάρταις άναγραφομένη λιμνοθάλασσα αϋτη είνε άναμφιβόλως τό υπό Στράβωνος
(Χ σελ. 459) μνημονευόμενον Μυριονπιον, ώς ίσχυρίσΟη τά πρώτον ό Μελέ-
τιος (Γεωγρ. Το'μ. Β. σελ. 290) καί είτα ό Μηλιαράκης ("Ανδρος. Κε'ως σελ.
212), καίτοι ο'ις έκ της θέσεως αΰτης έντός αύτοΰ τοϋ Αμβρακικού κο'λπου
κειμένης ή μαρτυρία τοΰ Στράβωνος οτι εκείτο μεταξύ Λενχάδος χαϊ τον Αμ-
βρακικού κόλπου έξ ανάγκης πρέπει νά ΟεωρηΟη ώς άνακριβη'ς. Τό δημώδες
ό'νομα Μορτάρι παρήχθη έκ τοϋ μύρτον, ώς τό θυμάρι έκ τοΰ θναοτ. Ή
λίμνη Βουρκάρια, ην ό Βαΐ'ΚΪαΐΙ (ΟβΟ£Ι\ νθΠ ΟΓΪΟοΙί. I σελ. 115) καί ό
ΟΙιειΊιαίΗΐιιβί' (Αΐί&ΐ'ηααίεα σελ, 19 καί 286) έκλαμβάνουσιν ώς τό Μυρ-
τούντιον ού'τε είνε οΰ'τε ήτο ποτέ λιμνοθάλασσα.
νευσε δι' ολίγων λέξεων ό Ηβαζβ^(Ι), υποθέτει δέ οτι είνε ναός
τοϋ Ηρακλέους, επειδή τήν πόλιν 'Ηράκίείατ τοποθετεί έν τοις
παρά τήν μεσαίαν έκ των τριών κορυφών τής σειράς του Άμα-
δεροϋ σωζομένοις έρειπίοις (2). Έσώζετο δ' ό περίβολος έπ' αυ-
τού εις καλητέραν κατάστασιν διατηρούμενης κα! τής δυτικής
πλευράς (3), ήτις κατεστράφη, ώς έ'μαθον, υπό τών έργολάβων
κατά τήν κατασκευήν τής εις Ζαβέρδαν αμαξιτής όδοΰ. Πρόσο-
δος δέ τις εις τήν κορυφήν του λόφου έκ τής βόρειας πλευράς,
οποίαν αναφέρει (4), ουδεμία φαίνεται, ϊσως δ' έκ πλάνης ανέ-
γραψε τήν βορ λευράν άντί τής νοτίας. Ανασκαφή τις
αυτόθι έ'μελλε πιθανώς νά μή άποβή άγονος.
Πολύ πλείονα λείψανα έκ τής αρχαιότητος κρύπτονται έξ
άπαντος έν τή ευρεία περιοχή τής άρχαίας πόλεως Άνακτορίου.
Πολυάριθμους τάφους άπαντα τις άμα διαπλεύσας τήν λιμνο ■
θάλασσαν Μυρτάρι (5) κατά τε τήν δεξιάν αύτής οχθην έν θέσει
καλουμένη Κατάχω.Ιον κα'ι τήν προς άριστεράν έν θέσει ΚρυστάΧ-
Λια, ώς καϊ περί τό άπωτε'ρω κείμενον έλος Κατάχω.Ιον. Τά δέ
(1) Ιι6 πιοπΙ 01}'Πΐρβ 61 ΓΑοαπι. σελ, 382-383.
(2) Έκ τών δυο μικρότερων κορυφών της σειράς τοϋ Άμαδεροϋ ή μεν νοτιω-
τάτη καλείται "Αγιος 'ΰΛΙας, ώς ή'κουσα καρά τών εγχωρίων, ή δέ μεσαία,
έφ' ής τά ερείπια, Παίιοχωρι. Ό Ιΐβίίζο^ ό'μως καί ό Μελέτιος "Αγιον ' Π Λίαν
όνομάζουσι τό ό'ρος, έο'ου τά ερείπια. Έν τω 6πό τοΰ ΟΙίΟϊΙιιΙΓΠΐηΟΓ συντε-
ταγμένοι χάρτη της Ακαρνανίας (ΑΙο,ιηαηίβΠ, Μαιιοίιοη 1887) οΰ'τε ταΰτα
τά ερείπια είνε άναγεγραμμένα, οΰ'τε τά έπ! της Μαγού.Ιας.
(3) Ηοιιζον αύτο'Ο. Όιι οόΐΰ άβ ΓβδΙ, Ιο πιατ οίΐ ά'ηηβ 1ι·65-όε11β οοη-
δΐΐ'υοίίοη (ιο1ΐ6ηί([αβ; αιι ηιϊ(1ί οΐ ;ι ΓουββΙ, Γαρρα,ΐ'ΒίΙ 8β Γ&ρρί'οοίιβ (3α
ροΙ>'5οηα1.
(4) ΡΙουζογ αύτο'Ο. αα ηοΓ(1, Ιο ΐ'οοΙιβΓ β8ΐ α ηυ, βΐ Γοη ν ΓβηΐΕίΓςαβ 1β5
Ιΐ'αοΒϋ (1'υη οΗοηιϊη ιηοηίαηΐ, ί|υϊ ϋοηηαίΐ αοοοβ $υΐ' Ια ρΙ&Ιβ-Γοιτηο.
(5) Ή ίκανώς εΰρεϊα, άλλά πολύ μικρότερα τοϋ πραγματικού μεγέθους έν τοις
χάρταις άναγραφομένη λιμνοθάλασσα αϋτη είνε άναμφιβόλως τό υπό Στράβωνος
(Χ σελ. 459) μνημονευόμενον Μυριονπιον, ώς ίσχυρίσΟη τά πρώτον ό Μελέ-
τιος (Γεωγρ. Το'μ. Β. σελ. 290) καί είτα ό Μηλιαράκης ("Ανδρος. Κε'ως σελ.
212), καίτοι ο'ις έκ της θέσεως αΰτης έντός αύτοΰ τοϋ Αμβρακικού κο'λπου
κειμένης ή μαρτυρία τοΰ Στράβωνος οτι εκείτο μεταξύ Λενχάδος χαϊ τον Αμ-
βρακικού κόλπου έξ ανάγκης πρέπει νά ΟεωρηΟη ώς άνακριβη'ς. Τό δημώδες
ό'νομα Μορτάρι παρήχθη έκ τοϋ μύρτον, ώς τό θυμάρι έκ τοΰ θναοτ. Ή
λίμνη Βουρκάρια, ην ό Βαΐ'ΚΪαΐΙ (ΟβΟ£Ι\ νθΠ ΟΓΪΟοΙί. I σελ. 115) καί ό
ΟΙιειΊιαίΗΐιιβί' (Αΐί&ΐ'ηααίεα σελ, 19 καί 286) έκλαμβάνουσιν ώς τό Μυρ-
τούντιον ού'τε είνε οΰ'τε ήτο ποτέ λιμνοθάλασσα.