— 57 —
λεόντων άλλος, όστις όμως έλλείψει χρόνου δεν άνεσκάφη. Του
λεγομένου τάφου της Κλυταιμήστρας,τοΰ κατά την πολυτέλειαν
άμιλλωμένου προς τον θησαυρόν του 'Ατρέως, έκαθαρίσθη εντε-
λώς ό μεγαλοπρεπής δρόμος καΐ ευρέθη έν αύτώ τάφος γυναικός
περιέχων χρυσζ τινα κοσμήματα και δύο κάτοπτρα μετά λα-
βών έλεφαντίνων φερουσών γλυπτάς παραστάσεις πολλού λόγου
άξιας (1). Έκ δέ των άπλώς έν τω βράχω λελαξευμένων θαλα-
μοειδών τάφων άνεκαλύφθησαν και άνεσκάφησαν έπτά, τά δ' έν
αΰτοϊς ευρεθέντα κτερίσματα ήσαν πόρπαι χαλκαϊ(2), εν ξυρόν,
εν σκήπτρον χαλκοΰν μετ' έπιχρύσου κομβίου (3), διάφορα χρυσά
και υάλινα κοσμήματα, μία έλεφαντίνη λαβή μετ' άναγλύπτων
μορφών (4), λίθοι τινές έγγεγλυμμένοι (5), πέντε δακτύλιοι, ών
τρεις χρυσοί μετά παραστάσεων (6), εις χαλκούς επίχρυσος και
είς όλόλιθος έξ ερυθράς ίάσπιδος μετά παραστάσεως ανδρός κρα-
τούντος δύο λέοντας (7), και τινα άλλα. "Ισως όμως τά περιερ-
γότατα τών έν Μυκήναις ευρημάτων του 1892 είναι δύο λαβαί
αγγείων, ών ή μεν είναι λίθινη και άνεκαλύφθη έν τί) άκροπόλει,
ή δ' έτέρα ανήκει είς πήλινον αμφορέα ή πίθον δίωτον , όμοιοι
τοΰ όποιου τέσσαρες ευρέθησαν και έν τω τάφω του Μενιδίου'
και ό έκ Μυκηνών έκ τάφου προέρχεται. Έπί τών λαβών τού-
των ΰπάρχουσιν εγχάρακτα γράμματα, έπί μεν της λίθινης πέντε
ή εξ ϊσως, έπί δε της τοΰ πίθου τρία, ομοιάζοντα κατά τό σχήμα
προς σημεία τοΰ κυπριακού αλφαβήτου και προς άλλα, τά όποια
και έν Τροία ήσαν γνωστά και έν Αίγύπτω μεταξύ άποικων έξ
Ασίας καταγομένων. Ώς γνωστόν έν Μυκήναις ευρέθησαν κατά
τά τελευταία ετη έν ταϊς άνασκαφαϊς της Εταιρίας και γνήσιαι
αίγυπτιακαί έπιγραφαί, άλλ' έκεϊναι εΰρηνται έπί έ'ργων κατ' ευ-
θείαν έξ Αιγύπτου εισαχθέντων, έν ω έκ τών νέων επιγραφών ή
(1) ΆπεικονίσΟησαν έν τω βιβλίω «Μυκηναι και μυκηναίος πολιτισμό;» 1893
υπό Χρ. Τσοΰντα, πίν. 6 άρ. 1, 2. Πρβλ και σ. 77 έξ., 151 έξ.
(2) ΆπεικονίσΟησαν αΰτ. πίν. 7 άρ. 11, 12. Πρβλ. σ. 59 έξ.
(3) Πρβλ. αΰτ. σ. 61 έξ.
(1) ΆπεικονίσΟησαν αΰτ. πίν. 6 άρ. 3. Πρβλ. και σ. 78 έξ.
(5) Είς έξ αΰτών άπεικονίσΟη αΰτ. πίν. 5 άρ. 6. Πρβλ. σ. (8.
(6) ΆπεικονίσΟη είς αΰτ. πίν. 5 άρ. 3. Πρβ. σ. 166.
(7) ΆπεικονίσΟη αΰτ. πίν. 5 άρ. 5. Πρβ. σ. 55.
λεόντων άλλος, όστις όμως έλλείψει χρόνου δεν άνεσκάφη. Του
λεγομένου τάφου της Κλυταιμήστρας,τοΰ κατά την πολυτέλειαν
άμιλλωμένου προς τον θησαυρόν του 'Ατρέως, έκαθαρίσθη εντε-
λώς ό μεγαλοπρεπής δρόμος καΐ ευρέθη έν αύτώ τάφος γυναικός
περιέχων χρυσζ τινα κοσμήματα και δύο κάτοπτρα μετά λα-
βών έλεφαντίνων φερουσών γλυπτάς παραστάσεις πολλού λόγου
άξιας (1). Έκ δέ των άπλώς έν τω βράχω λελαξευμένων θαλα-
μοειδών τάφων άνεκαλύφθησαν και άνεσκάφησαν έπτά, τά δ' έν
αΰτοϊς ευρεθέντα κτερίσματα ήσαν πόρπαι χαλκαϊ(2), εν ξυρόν,
εν σκήπτρον χαλκοΰν μετ' έπιχρύσου κομβίου (3), διάφορα χρυσά
και υάλινα κοσμήματα, μία έλεφαντίνη λαβή μετ' άναγλύπτων
μορφών (4), λίθοι τινές έγγεγλυμμένοι (5), πέντε δακτύλιοι, ών
τρεις χρυσοί μετά παραστάσεων (6), εις χαλκούς επίχρυσος και
είς όλόλιθος έξ ερυθράς ίάσπιδος μετά παραστάσεως ανδρός κρα-
τούντος δύο λέοντας (7), και τινα άλλα. "Ισως όμως τά περιερ-
γότατα τών έν Μυκήναις ευρημάτων του 1892 είναι δύο λαβαί
αγγείων, ών ή μεν είναι λίθινη και άνεκαλύφθη έν τί) άκροπόλει,
ή δ' έτέρα ανήκει είς πήλινον αμφορέα ή πίθον δίωτον , όμοιοι
τοΰ όποιου τέσσαρες ευρέθησαν και έν τω τάφω του Μενιδίου'
και ό έκ Μυκηνών έκ τάφου προέρχεται. Έπί τών λαβών τού-
των ΰπάρχουσιν εγχάρακτα γράμματα, έπί μεν της λίθινης πέντε
ή εξ ϊσως, έπί δε της τοΰ πίθου τρία, ομοιάζοντα κατά τό σχήμα
προς σημεία τοΰ κυπριακού αλφαβήτου και προς άλλα, τά όποια
και έν Τροία ήσαν γνωστά και έν Αίγύπτω μεταξύ άποικων έξ
Ασίας καταγομένων. Ώς γνωστόν έν Μυκήναις ευρέθησαν κατά
τά τελευταία ετη έν ταϊς άνασκαφαϊς της Εταιρίας και γνήσιαι
αίγυπτιακαί έπιγραφαί, άλλ' έκεϊναι εΰρηνται έπί έ'ργων κατ' ευ-
θείαν έξ Αιγύπτου εισαχθέντων, έν ω έκ τών νέων επιγραφών ή
(1) ΆπεικονίσΟησαν έν τω βιβλίω «Μυκηναι και μυκηναίος πολιτισμό;» 1893
υπό Χρ. Τσοΰντα, πίν. 6 άρ. 1, 2. Πρβλ και σ. 77 έξ., 151 έξ.
(2) ΆπεικονίσΟησαν αΰτ. πίν. 7 άρ. 11, 12. Πρβλ. σ. 59 έξ.
(3) Πρβλ. αΰτ. σ. 61 έξ.
(1) ΆπεικονίσΟησαν αΰτ. πίν. 6 άρ. 3. Πρβλ. και σ. 78 έξ.
(5) Είς έξ αΰτών άπεικονίσΟη αΰτ. πίν. 5 άρ. 6. Πρβλ. σ. (8.
(6) ΆπεικονίσΟη είς αΰτ. πίν. 5 άρ. 3. Πρβ. σ. 166.
(7) ΆπεικονίσΟη αΰτ. πίν. 5 άρ. 5. Πρβ. σ. 55.