DOI Artikel:
Ekthesis tōn pepragmenōn tēs Etaireias kata to etos 1896
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14743#0037
— 31
οποίων σπουδαία προ πάντων είναι πλακίδιά τινα έξ ύαλώδους
μάζης φέροντα έκτυπους μορφάς ζωοκεφάλων δαιμόνων ίσταμέ-
νων εκατέρωθεν τρίποδος ή βωμού καί βασταζόντων έν χερσΐν
άγγεϊα- σπουδαία είναι ταύτα καί ένεκα των παραστάσεων, αΐτι-
νες άναφέρονται εις την παναρχαίαν θρησκείαν των Ελλήνων,
καί διότι οΐ ζωοκέφαλοι δαίμονες νυν πρώτον άπαντώσιν έπί
κοσμημάτων έξ ύαλώδους μάζης- τοΰτο δ* αποτελεί νομίζω νέον
τεκμήριον του ότι ή ύαλώδης μάζα κατεσκευάζετο ένταΰθα κατά
την μυκηναϊκήν εποχήν.
» Έκ των άλλων κτερισμάτων τοϋτε θολωτού καϊ των λοιπών
τάφων ούδέν αναφέρω ιδιαιτέρως, έκ τών έν τή Άκροπόλει δε
γενομένων εύρημάτων τά μάλλον άξια λόγου είναι μία αρχαϊκή
έπιγραφή έπί χαλκού, είς έγγεγλυμμένος λίθος φέρων γλυφήν
πάλιν ζωοκεφάλου δαίμονος δαμάζοντος δύο λέοντας, καί μία
γυναικεία κεφαλή έξ ασβέστου ύψους 0,17 μ. Ή κόμη, οί οφθαλ-
μοί, τά ώτα καί τό στόμα αύτής είναι χρωματιστά, έφόρει δε
καί περιδέραιον έχον τάς ψήφους έρυθράς καί κυανάς εναλλάξ.
Τό παραδοξότερον όμως είναι, ότι τό πρόσωπον αύτής κοσμεΐτα1
καί διά τεσσάρων ροδακοειδών ποικιλμάτων έζωγραφημένων έπί
τού μετώπου, έπί τών παρειών καί έπί τοϋ άνθερεώνος- τούτο
άποδεικνύει ότι καί έν Έλλάδι έπεκράτει ποτέ τό έθιμον νά ζω-
γραφώσι, πιθανώτατα δε καί νά στίζωσι, τό σώμα, όπως πολλοί
άλλοι λαοί έ'πραττον καί πράττουσι σήμερον έ'τι. Ή άξια όμως
τής κεφαλής δεν έγκειται μόνον έν τούτφ' διότι ένεκα τού μεγέ-
θους καί τής όλης κατασκευής της μεγίστην έχει σπουδαιότητα
διά τήν ιστορίαν τής μυκηναϊκής καί έν γένει τής ελληνικής πλα-
στικής- ύπό τήν έποψιν ταύτην δύναται νά θεωρηθή ώς εύρημα
έξόχως πολύτιμον καί όλως μοναδικόν». [Χρ. ΤοΌνντας].
Έδαπανήθησαν έν τή άνασκαφή ταύτη δρ. 9,898.
Όγδοη τέλος άνασκαφή έγένετο έν τώ έν Έποδαύρω ίερω
τού Ασκληπιού, συνέχεια τών άπό τού 1881 ένεργουμένων
έκεΐ ύπό τήν διεύθυνσιν τού Γενικού Εφόρου τών άρχαιοτήτων
άνασκαφών. Έξηκολούθησαν δ’αύται καθ’όλον τό έτος έπιστα-
τούντος κατ’ άρ/άς μεν τού Έπ. Κορομάντσου, ύστερον δέ, άπό
οποίων σπουδαία προ πάντων είναι πλακίδιά τινα έξ ύαλώδους
μάζης φέροντα έκτυπους μορφάς ζωοκεφάλων δαιμόνων ίσταμέ-
νων εκατέρωθεν τρίποδος ή βωμού καί βασταζόντων έν χερσΐν
άγγεϊα- σπουδαία είναι ταύτα καί ένεκα των παραστάσεων, αΐτι-
νες άναφέρονται εις την παναρχαίαν θρησκείαν των Ελλήνων,
καί διότι οΐ ζωοκέφαλοι δαίμονες νυν πρώτον άπαντώσιν έπί
κοσμημάτων έξ ύαλώδους μάζης- τοΰτο δ* αποτελεί νομίζω νέον
τεκμήριον του ότι ή ύαλώδης μάζα κατεσκευάζετο ένταΰθα κατά
την μυκηναϊκήν εποχήν.
» Έκ των άλλων κτερισμάτων τοϋτε θολωτού καϊ των λοιπών
τάφων ούδέν αναφέρω ιδιαιτέρως, έκ τών έν τή Άκροπόλει δε
γενομένων εύρημάτων τά μάλλον άξια λόγου είναι μία αρχαϊκή
έπιγραφή έπί χαλκού, είς έγγεγλυμμένος λίθος φέρων γλυφήν
πάλιν ζωοκεφάλου δαίμονος δαμάζοντος δύο λέοντας, καί μία
γυναικεία κεφαλή έξ ασβέστου ύψους 0,17 μ. Ή κόμη, οί οφθαλ-
μοί, τά ώτα καί τό στόμα αύτής είναι χρωματιστά, έφόρει δε
καί περιδέραιον έχον τάς ψήφους έρυθράς καί κυανάς εναλλάξ.
Τό παραδοξότερον όμως είναι, ότι τό πρόσωπον αύτής κοσμεΐτα1
καί διά τεσσάρων ροδακοειδών ποικιλμάτων έζωγραφημένων έπί
τού μετώπου, έπί τών παρειών καί έπί τοϋ άνθερεώνος- τούτο
άποδεικνύει ότι καί έν Έλλάδι έπεκράτει ποτέ τό έθιμον νά ζω-
γραφώσι, πιθανώτατα δε καί νά στίζωσι, τό σώμα, όπως πολλοί
άλλοι λαοί έ'πραττον καί πράττουσι σήμερον έ'τι. Ή άξια όμως
τής κεφαλής δεν έγκειται μόνον έν τούτφ' διότι ένεκα τού μεγέ-
θους καί τής όλης κατασκευής της μεγίστην έχει σπουδαιότητα
διά τήν ιστορίαν τής μυκηναϊκής καί έν γένει τής ελληνικής πλα-
στικής- ύπό τήν έποψιν ταύτην δύναται νά θεωρηθή ώς εύρημα
έξόχως πολύτιμον καί όλως μοναδικόν». [Χρ. ΤοΌνντας].
Έδαπανήθησαν έν τή άνασκαφή ταύτη δρ. 9,898.
Όγδοη τέλος άνασκαφή έγένετο έν τώ έν Έποδαύρω ίερω
τού Ασκληπιού, συνέχεια τών άπό τού 1881 ένεργουμένων
έκεΐ ύπό τήν διεύθυνσιν τού Γενικού Εφόρου τών άρχαιοτήτων
άνασκαφών. Έξηκολούθησαν δ’αύται καθ’όλον τό έτος έπιστα-
τούντος κατ’ άρ/άς μεν τού Έπ. Κορομάντσου, ύστερον δέ, άπό