DOI Artikel:
Ekthesis tēs exelenktikēs epitropēs
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14756#0032
26 Πρακτικά τοϋ 1901
ανήκουσιν αύτώ. Απόκειται δέ εις τό Συμβοΰλιον νά άποφασίση περί του
πρακτέου.
5) Αί τοις υπαλλήλοις της Εταιρείας έν γενεί διδόμεναι προκαταβολαί δέν
πρέπει νά υπερβαίνωσι τάς δρ. 1,000. Διότι προκειμένης απαιτήσεως πληρωμής
μεγάλων ποσών, ικανών νά έξαντλήσωσι τήν προκαταβολήν, Οά υπάρχη βεβαίως
χρόνος, όπως έκδοΟή περί αυτών η άπόφασις τοϋ Συμβουλίου πρός έκόοσιν τοϋ
σχετικού εντάλματος. Φρονώ δε ότι, όταν οί δικαιούχοι ζητήσωσι νά πληρω-
Οώσι, πρε'πει νά έκδίδηται ένταλμα εις βάρος της δεδομένης προκαταβολής, νά
συμπληροϋται δέ ή προκαταβολή διά νέου εντάλματος και ού'τω έκ της έπερχο-
μένης μεταβολής των ημερομηνιών 0ά φαίνεται ή χρήσις τής προκαταβολής. Έν
τέλει συνιστώ, όπως σύν τή λήξει τής χρήσεως τοϋ έτους αποδίδονται τακτικώς
εις τό Ταμεϊον αί έν αρχή δοΟεΐσαι προκαταβολαί.
6) Ώς πρός τόν τόκον των παρά Τραπέζαις ή μεγάλοις Τραπεζικοϊς Κατα-
στήμασι κατατεΟειμε'νων χρημάτων τής Εταιρείας, γνωστόν είνε ότι αί Τρά-
πεζαι αύται χορηγοΰσι τόκον εις αγαθοεργά Καταστήματα 4 τοις °/0 Άλλάτί έ'ργον
άγαΟοΙτερον τής ανευρέσεως, περισυλλογής και συντηρήσεως των απαράμιλλων κει-
μηλίων τής προγονικής ημών δόξης; Νομίζω, λοιπόν, ότι Επιτροπή έκ Συμβού-
λων ήδύνατο, συνεννοουμένη πρός τάς έν λόγο) Τραπέζας, νά θέρη αϋ'ξησιν άπό
3 εις 4 °/ο τοϋ τόκου τών παρ ' αύταΐς κατατιθεμένων χρημάτων τής Εταιρείας _
7) Θεωρώ λίαν άξιέπαινον τό μέτρον τό έφαρμοζόμενον έν τοις προϋπολογι-
σμοΐς και ίσολογισμοϊς τής Εταιρείας τοϋ νά μή διατιμώνται αί άνήκουσαι αυτή
όμολογίαι και μέτοχα! κατά τάς εκάστοτε παρατηρουμένας διακυμάνσεις τοϋ
Χρηματιστηρίου, αντιθέτως πρός ά'λλα Καταστήματα, ά'τινα άτόπως παριστώσι
τό ένεργητικόν των έξωγκωμένον πρός βλάβην μάλλον ή ώφέλειαν. Ώς πρός
τάς ομολογίας όμως τον Δανείου κεφαλαιώσεως (Φαίντινγκ) κακώς αναγράφεται
έν τω ένεργητικώ τής Εταιρείας τό ποσόν δραχ. 640, ένω έπρεπεν έγ/.αίρως νά
ληφΟή πρόνοια, διότι σήμερον εινε αύται και λόγου άνάξιαι, καθόσον γεννάται
ζήτημα αν ή Εταιρεία δυνηΟή νά συνάξη ίσάξιον ποσόν τοϋ έν τώ ένεργητικώ
αναγραφομένου τοιούτου. Άλλ' ούχ' ήττον δύναται τις τήν τοιαύτην αμέλεια
νά τήν αποδώση αΰτουσίαν εις τοϋς έπιτετραμμένους τά τής έπιβλέψεω
τοϋ τε Λογιστηρίου και Ταμείου, και μάλιστα κατά τό αύστηρόν δίκαιον νά
καταλογίση εις βάρος αυτών τήν άπώλειαν ταύτην. Ώς δέν αγνοείτε, τό άρθρον
13 τοϋ κανονισμού τών εις χρυσόν δανείων (Β. Διάταγμα 1898) ορίζει οτι θά
έκδοΟώσιν οί οριστικοί τίτλοι τοϋ δανείου τής Κεφαλαιώσεως κατά τύπον, ον 0ά
όρίση ό Υπουργός τών Οικονομικών και ή Επιτροπή τοϋ Ελέγχου. "Επρεπε
λοιπόν ή Εταιρεία άπό τοϋ 1898 νά φροντίση περί τής άνταλλαγής τών έν τή
κατοχή αυτής προσωρινών τίτλων τών ομολογιών τοϋ έν λόγω δανείου δι' ορι-
στικών τοιούτων. Ώς δέ μανΟάνω όμολογίαι άλλων κατόχων τοιούτων έστάλη-
σαν εις τόν έν Λονδίνο) Τραπεζιτικόν οίκον "Αμπρο και Σα και αντηλλάγησαν
έκτοτε.
Έν Αθήναις τή 15 Φεβρουαρίου 1902
Ό Εταίρος και μέλος τής Ελεγκτικής Επιτροπής
ΙΩ. ΦΩΤΙΟΥ
ανήκουσιν αύτώ. Απόκειται δέ εις τό Συμβοΰλιον νά άποφασίση περί του
πρακτέου.
5) Αί τοις υπαλλήλοις της Εταιρείας έν γενεί διδόμεναι προκαταβολαί δέν
πρέπει νά υπερβαίνωσι τάς δρ. 1,000. Διότι προκειμένης απαιτήσεως πληρωμής
μεγάλων ποσών, ικανών νά έξαντλήσωσι τήν προκαταβολήν, Οά υπάρχη βεβαίως
χρόνος, όπως έκδοΟή περί αυτών η άπόφασις τοϋ Συμβουλίου πρός έκόοσιν τοϋ
σχετικού εντάλματος. Φρονώ δε ότι, όταν οί δικαιούχοι ζητήσωσι νά πληρω-
Οώσι, πρε'πει νά έκδίδηται ένταλμα εις βάρος της δεδομένης προκαταβολής, νά
συμπληροϋται δέ ή προκαταβολή διά νέου εντάλματος και ού'τω έκ της έπερχο-
μένης μεταβολής των ημερομηνιών 0ά φαίνεται ή χρήσις τής προκαταβολής. Έν
τέλει συνιστώ, όπως σύν τή λήξει τής χρήσεως τοϋ έτους αποδίδονται τακτικώς
εις τό Ταμεϊον αί έν αρχή δοΟεΐσαι προκαταβολαί.
6) Ώς πρός τόν τόκον των παρά Τραπέζαις ή μεγάλοις Τραπεζικοϊς Κατα-
στήμασι κατατεΟειμε'νων χρημάτων τής Εταιρείας, γνωστόν είνε ότι αί Τρά-
πεζαι αύται χορηγοΰσι τόκον εις αγαθοεργά Καταστήματα 4 τοις °/0 Άλλάτί έ'ργον
άγαΟοΙτερον τής ανευρέσεως, περισυλλογής και συντηρήσεως των απαράμιλλων κει-
μηλίων τής προγονικής ημών δόξης; Νομίζω, λοιπόν, ότι Επιτροπή έκ Συμβού-
λων ήδύνατο, συνεννοουμένη πρός τάς έν λόγο) Τραπέζας, νά θέρη αϋ'ξησιν άπό
3 εις 4 °/ο τοϋ τόκου τών παρ ' αύταΐς κατατιθεμένων χρημάτων τής Εταιρείας _
7) Θεωρώ λίαν άξιέπαινον τό μέτρον τό έφαρμοζόμενον έν τοις προϋπολογι-
σμοΐς και ίσολογισμοϊς τής Εταιρείας τοϋ νά μή διατιμώνται αί άνήκουσαι αυτή
όμολογίαι και μέτοχα! κατά τάς εκάστοτε παρατηρουμένας διακυμάνσεις τοϋ
Χρηματιστηρίου, αντιθέτως πρός ά'λλα Καταστήματα, ά'τινα άτόπως παριστώσι
τό ένεργητικόν των έξωγκωμένον πρός βλάβην μάλλον ή ώφέλειαν. Ώς πρός
τάς ομολογίας όμως τον Δανείου κεφαλαιώσεως (Φαίντινγκ) κακώς αναγράφεται
έν τω ένεργητικώ τής Εταιρείας τό ποσόν δραχ. 640, ένω έπρεπεν έγ/.αίρως νά
ληφΟή πρόνοια, διότι σήμερον εινε αύται και λόγου άνάξιαι, καθόσον γεννάται
ζήτημα αν ή Εταιρεία δυνηΟή νά συνάξη ίσάξιον ποσόν τοϋ έν τώ ένεργητικώ
αναγραφομένου τοιούτου. Άλλ' ούχ' ήττον δύναται τις τήν τοιαύτην αμέλεια
νά τήν αποδώση αΰτουσίαν εις τοϋς έπιτετραμμένους τά τής έπιβλέψεω
τοϋ τε Λογιστηρίου και Ταμείου, και μάλιστα κατά τό αύστηρόν δίκαιον νά
καταλογίση εις βάρος αυτών τήν άπώλειαν ταύτην. Ώς δέν αγνοείτε, τό άρθρον
13 τοϋ κανονισμού τών εις χρυσόν δανείων (Β. Διάταγμα 1898) ορίζει οτι θά
έκδοΟώσιν οί οριστικοί τίτλοι τοϋ δανείου τής Κεφαλαιώσεως κατά τύπον, ον 0ά
όρίση ό Υπουργός τών Οικονομικών και ή Επιτροπή τοϋ Ελέγχου. "Επρεπε
λοιπόν ή Εταιρεία άπό τοϋ 1898 νά φροντίση περί τής άνταλλαγής τών έν τή
κατοχή αυτής προσωρινών τίτλων τών ομολογιών τοϋ έν λόγω δανείου δι' ορι-
στικών τοιούτων. Ώς δέ μανΟάνω όμολογίαι άλλων κατόχων τοιούτων έστάλη-
σαν εις τόν έν Λονδίνο) Τραπεζιτικόν οίκον "Αμπρο και Σα και αντηλλάγησαν
έκτοτε.
Έν Αθήναις τή 15 Φεβρουαρίου 1902
Ό Εταίρος και μέλος τής Ελεγκτικής Επιτροπής
ΙΩ. ΦΩΤΙΟΥ