DOI Artikel:
Ektheseis peri tōn anaskaphōn tēs Etaireias
DOI Artikel:Papabasileios, Georgios A.: Anaskaphai en Euboia
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14757#0077
Άναό'καφαχ έν Εϋβοία 71
πιθανόν ότι οί λίθοι ούτοι ήσαν έπί της όδοϋ, ήτις ήτο τρόπον
τινά τό όριον των υδάτων της λίμννις. Τοιούτους λίθους πολλοϋς
εϊδθ[χεν έντετοιχισμένους και εις φρέαρ παρά τά Ζάρκα υπάρ-
χον. Άπό του Δύστου έπορεύθημεν εις Αύλωνάριον. ΈνταΟθα
τό μέν άνάγλυφον τό είκονίζον τόν ΐππε'α άναζητήσαντες έν χρι-
στιανική ναω κατηρειπωμένω δεν εϋρομεν, ένετύχομεν δ' όμως
τεμαχίω επιγραφής έντετοιχισμένης έν τή οικία του ελληνοδιδα-
σκάλου κ. Κ. Φραγκούλη, όπερ μαρτυρεί ότι ό υπό των Έρε-
τριέων ιδρυθείς μουσικός άγων έξηκολούθησε τελούμενος και μετέ-
πειτα έπί πολλά Ιτη (ίδ. Άρχ. Έ<ρ. 1902 σελ. 107). Παρά
τό Αύλωνάριον έμάθομεν παρά τοϋ αυτοΰ κ. Κ. Φραγκούλη ότι
υπάρχει έπί λόφου φρούριον άρχαϊον, όπερ όμως ημείς, επειδή ό
καιρός ηπειγεν, δεν εί'δομεν. Παρά τά πανδοχεία δέ τά κείμενα
έπί της δημοσίας όδοϋ παρά τόν άγιον Δημήτριον, ενθα τελείται
ή πανήγυρις της άγιας Θέκλης υπάρχει ναός αρχαίος έκ πωρί~
νων λίθων πεποιημένος, όστις, ώς ό πατήρ του διδασκάλου κ.
Φραγκούλη λέγει, πρό ολίγων ετών κατεχώσθη, πλημμυρήσαντος
τοϋ παραρρέοντος ποταμού. Και νΰν δέ άκόμη βλέπει τις τεμά-
χια πώρινων κιόνων, άτινα ό κύριος του άγροϋ Κ. Αθανασίου
εργαζόμενος αύτόν έξήγαγεν.
Άπό του Αύλωναρίου διά Κονίστρων και Κύμης άπήλθομεν
είς Μετόχιον. Ένταϋθα έν τή παραλία εϊδομεν φρούριον άρχαϊον
έκ. τετραγώνων λίθων πεποιημένον, ού ό περίβολος έκτισμένος
περί τό μέσον κωνοειδοΰς λόφου κατά τό πλείστον σώζεται. Φαί-
νονται δέ έτι και πολλοί τών πύργων και τίνες των πυλών. Υπέρ
το άρχαϊον τούτο φρούριον περί την κορυφην τοϋ λόφου φαίνον-
ται έρείπια τείχους ενετικού. Έν τή οικία τινός τών κατοίκων
Ταρνάνα τό όνομα, εί'δομεν λίθον πώρινον έχοντα σχήμα πλοίου
μικροΰ, ούτινος τό κατάστρωμα καλύπτεται υπό ρομβοειδών
γραμμών, έπί δέ της πρώρας κεχαραγμένον τό γράμμα Μ. Πιθα-
νώς ό λίθος ούτος έχρησίμευεν ώς μύλη. Παρ' άλλω δε τινι εϊδο-
μεν κορμόν έφηβου εις δύο κεκομμένον και πέντε κιονίσκους ρα-
βδωτούς πιδακοειδεϊς τούτων οί τρεις ήσαν άποκεκρουμένοι.
"Αμα έπανελθόντες διά Στενής και Βούνων είς Χαλκίδα παρε-
καλέσαμεν τόν Νομάρχην κ. Φανδρίδην νά διατάξϊ) τόν άστυ-
πιθανόν ότι οί λίθοι ούτοι ήσαν έπί της όδοϋ, ήτις ήτο τρόπον
τινά τό όριον των υδάτων της λίμννις. Τοιούτους λίθους πολλοϋς
εϊδθ[χεν έντετοιχισμένους και εις φρέαρ παρά τά Ζάρκα υπάρ-
χον. Άπό του Δύστου έπορεύθημεν εις Αύλωνάριον. ΈνταΟθα
τό μέν άνάγλυφον τό είκονίζον τόν ΐππε'α άναζητήσαντες έν χρι-
στιανική ναω κατηρειπωμένω δεν εϋρομεν, ένετύχομεν δ' όμως
τεμαχίω επιγραφής έντετοιχισμένης έν τή οικία του ελληνοδιδα-
σκάλου κ. Κ. Φραγκούλη, όπερ μαρτυρεί ότι ό υπό των Έρε-
τριέων ιδρυθείς μουσικός άγων έξηκολούθησε τελούμενος και μετέ-
πειτα έπί πολλά Ιτη (ίδ. Άρχ. Έ<ρ. 1902 σελ. 107). Παρά
τό Αύλωνάριον έμάθομεν παρά τοϋ αυτοΰ κ. Κ. Φραγκούλη ότι
υπάρχει έπί λόφου φρούριον άρχαϊον, όπερ όμως ημείς, επειδή ό
καιρός ηπειγεν, δεν εί'δομεν. Παρά τά πανδοχεία δέ τά κείμενα
έπί της δημοσίας όδοϋ παρά τόν άγιον Δημήτριον, ενθα τελείται
ή πανήγυρις της άγιας Θέκλης υπάρχει ναός αρχαίος έκ πωρί~
νων λίθων πεποιημένος, όστις, ώς ό πατήρ του διδασκάλου κ.
Φραγκούλη λέγει, πρό ολίγων ετών κατεχώσθη, πλημμυρήσαντος
τοϋ παραρρέοντος ποταμού. Και νΰν δέ άκόμη βλέπει τις τεμά-
χια πώρινων κιόνων, άτινα ό κύριος του άγροϋ Κ. Αθανασίου
εργαζόμενος αύτόν έξήγαγεν.
Άπό του Αύλωναρίου διά Κονίστρων και Κύμης άπήλθομεν
είς Μετόχιον. Ένταϋθα έν τή παραλία εϊδομεν φρούριον άρχαϊον
έκ. τετραγώνων λίθων πεποιημένον, ού ό περίβολος έκτισμένος
περί τό μέσον κωνοειδοΰς λόφου κατά τό πλείστον σώζεται. Φαί-
νονται δέ έτι και πολλοί τών πύργων και τίνες των πυλών. Υπέρ
το άρχαϊον τούτο φρούριον περί την κορυφην τοϋ λόφου φαίνον-
ται έρείπια τείχους ενετικού. Έν τή οικία τινός τών κατοίκων
Ταρνάνα τό όνομα, εί'δομεν λίθον πώρινον έχοντα σχήμα πλοίου
μικροΰ, ούτινος τό κατάστρωμα καλύπτεται υπό ρομβοειδών
γραμμών, έπί δέ της πρώρας κεχαραγμένον τό γράμμα Μ. Πιθα-
νώς ό λίθος ούτος έχρησίμευεν ώς μύλη. Παρ' άλλω δε τινι εϊδο-
μεν κορμόν έφηβου εις δύο κεκομμένον και πέντε κιονίσκους ρα-
βδωτούς πιδακοειδεϊς τούτων οί τρεις ήσαν άποκεκρουμένοι.
"Αμα έπανελθόντες διά Στενής και Βούνων είς Χαλκίδα παρε-
καλέσαμεν τόν Νομάρχην κ. Φανδρίδην νά διατάξϊ) τόν άστυ-