DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.19794#0123
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΪ 1906 119
αναγράφονται δαπάναι προς έγγλυφην των εν τω οίκοδομή-
ματι, προς άγοράν ξύλων και έργασίαν ξύλινων (λερών αύτοΰ,
προς άγοράν κεραμίδων καΐ προς /άραξιν γραμμάτων έπί στη-
λών ουδέν όμως άναγινώσκεται έν αυτί) δυνάμενον νά διδάξη
ήμας τι περί τών μορφών ή περί του σχήματος αύτοΰ.
Άνάκειον. Έκ τής έν Ροαίΐΐββ (ΙΈρίάΈιυΓβ, σ.47άρ. 57,
επιγραφής μεταγενεστε'ρων ρωμαϊκών χρόνων μανθάνομεν ότι
ΰπήρχεν έν τφ Ίερφ Άνάκειον, ιερόν δηλ. τών Διοσκούρων.
"Οτι δε οί Διόσκουροι έλατρεύοντο έν τφ Ίερφ δηλοΰται και
έξ άλλης έπιγραφής, τής έν Ροαϊΐ. (ΓΕρϊά- σ. 59 άρ. 145.
Ναός Τελεσφόρου. Έκ τής έν είκ. 19 έπιγραφής τών
μετά Χριστόν χρόνων γίνεται γνωστόν, ότι έν τω Ίερφ υπήρξε
και ναός Τελεσφόρου περιέχων άγαλμα του θεοΰ τούτου. Τόν
τε ναόν και τά άγαλμα ανήγειρε Φάβουλλός τις κατά παραγ-
γελίαν τοϋ θεοΰ γενομένην καθ' ύπνους. Είνε δέ κεχαραγμένη,
ή έπιγραφή έπί λεπτότατης μαρμάρινης πλακός, ήτις, ώς έκ
τούτου φαίνεται, θα ήτο προσκεκολλημένη τφ έπιστυλίω ή
άλλω τινί μέρει του ναού.
Ή έπιγραφή ευρέθη έντετειχισμένη έν μεσαιωνικφ τινι κτί-
σματι κειμένω πρός ανατολάς τών Προπυλαίων του 'Ιεροϋ εις
ού^ί μακράν άπό τών Προπυλαίων τούτων άπόστασιν. Έν τφ
αύτφ κτίσματι ευρέθη και ή τρίτη μεγάλη στήλη τών έπιγρα-
φών τών ίαμάτων.
Τοσούτοι ήσαν οί ναοί (πρός τφ ναφ τοϋ Ασκληπιού) και τά
ιερά τά έν τφ Ίερφ, καθ' α. μανθάνομεν έκ τών περισωθέντων ερει-
πίων και έκ τών φιλολογικών και έπιγραφικών πηγών. Τόν έπί
τοϊ Κυνορτίου ναόν τοϋ Απόλλωνος και τους ύπό του Άντω-
νίνου κτισθέντας ναούς δεν περιέλαβον έν τή πραγματεία ταύτη.
Π. Καββαδίας
αναγράφονται δαπάναι προς έγγλυφην των εν τω οίκοδομή-
ματι, προς άγοράν ξύλων και έργασίαν ξύλινων (λερών αύτοΰ,
προς άγοράν κεραμίδων καΐ προς /άραξιν γραμμάτων έπί στη-
λών ουδέν όμως άναγινώσκεται έν αυτί) δυνάμενον νά διδάξη
ήμας τι περί τών μορφών ή περί του σχήματος αύτοΰ.
Άνάκειον. Έκ τής έν Ροαίΐΐββ (ΙΈρίάΈιυΓβ, σ.47άρ. 57,
επιγραφής μεταγενεστε'ρων ρωμαϊκών χρόνων μανθάνομεν ότι
ΰπήρχεν έν τφ Ίερφ Άνάκειον, ιερόν δηλ. τών Διοσκούρων.
"Οτι δε οί Διόσκουροι έλατρεύοντο έν τφ Ίερφ δηλοΰται και
έξ άλλης έπιγραφής, τής έν Ροαϊΐ. (ΓΕρϊά- σ. 59 άρ. 145.
Ναός Τελεσφόρου. Έκ τής έν είκ. 19 έπιγραφής τών
μετά Χριστόν χρόνων γίνεται γνωστόν, ότι έν τω Ίερφ υπήρξε
και ναός Τελεσφόρου περιέχων άγαλμα του θεοΰ τούτου. Τόν
τε ναόν και τά άγαλμα ανήγειρε Φάβουλλός τις κατά παραγ-
γελίαν τοϋ θεοΰ γενομένην καθ' ύπνους. Είνε δέ κεχαραγμένη,
ή έπιγραφή έπί λεπτότατης μαρμάρινης πλακός, ήτις, ώς έκ
τούτου φαίνεται, θα ήτο προσκεκολλημένη τφ έπιστυλίω ή
άλλω τινί μέρει του ναού.
Ή έπιγραφή ευρέθη έντετειχισμένη έν μεσαιωνικφ τινι κτί-
σματι κειμένω πρός ανατολάς τών Προπυλαίων του 'Ιεροϋ εις
ού^ί μακράν άπό τών Προπυλαίων τούτων άπόστασιν. Έν τφ
αύτφ κτίσματι ευρέθη και ή τρίτη μεγάλη στήλη τών έπιγρα-
φών τών ίαμάτων.
Τοσούτοι ήσαν οί ναοί (πρός τφ ναφ τοϋ Ασκληπιού) και τά
ιερά τά έν τφ Ίερφ, καθ' α. μανθάνομεν έκ τών περισωθέντων ερει-
πίων και έκ τών φιλολογικών και έπιγραφικών πηγών. Τόν έπί
τοϊ Κυνορτίου ναόν τοϋ Απόλλωνος και τους ύπό του Άντω-
νίνου κτισθέντας ναούς δεν περιέλαβον έν τή πραγματεία ταύτη.
Π. Καββαδίας