DOI Artikel:
Sōtēriadēs, Geōrgios: Anaskaphai en tē Esperia Lokridi en Aitōlia kai ein Phōkidi
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19794#0135
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ 1906 131
σώζονται ολίγα μόνον λείψανα κτιρίων καϊ άναλημμάτων. Εις
μικρόν ϋψος από του έοάφους άνέχοντα, σώζονται και ικανά
λείψανα τοΰ περιβόλου αύτης. Ή νοτία ομως κλιτύς εΐνε βρα-
χώδης και άποτόμως κατέρχεται εις την προ αΰτης παρακτίαν
πεδιάδα, ητις ένταΰθα έν μέρει κατέχεται ΰπό εκτεταμένου έλους.
Εντός τοΰ έλους πηγάζει ποτάμιον, Αύλακας λεγόμενον, το
όποιον σχηματίζον κοίτην 3 μ. βάθους και 4 μ. πλάτους χύνε-
ται ολίγον μακρύτερα της πηγής εις την θάλασσαν παρά τό κα-
λούμενον Κόκκινον άκρωτήριον. Όλίγον εντεύθεν απέχει, κειμένη
παρά τόν μικρόν συνοικισμόν Χιλιαδού, και ή αρχαία κοίτη τοΰ
ποταμού Δάφνου. Διά των προσχώσεων αΰτοΰ, καθώς και δια
της συσσωρεύσεως άμμου και χαλίκων της θαλάσσης ύπό του
συγκυκώντος αυτήν βίαιου βορειανατολικού άνεμου, ή ακτή ση-
μαντικώς πρέπει νά ηύξησεν ένταΰθα κατά τό διάστημα των
μακρών αιώνων άπό της αρχαιότητος μέχρι σήμερον. Τό νΰν
ελος ήδύνατο διά τοΰτο ν'άποτελν) εις άλλους χρόνους εύρεϊαν
λεκάνην ύδατος, πληρουμένην ϋπά τοΰ άφθόνως πηγάζοντος πο-
ταμίου Αύλακα. Διά της βαθείας δέ αύτοϋ κοίτης θά ήδύναντο
ευκόλως νά εΐσπλέωσιν εκ της θαλάσσης εις την λεκάνην ταύτην
πλοία κατά την αρχαιότητα, ώς εις άσφαλέστατον όρμον, άντί
του επισφαλούς και πολύ άπώτερον κειμένου τοΰ σημερινού Μο-
ναστηρακίου. Εις τόν όρμον τούτον τοΰ Οΐνεώνος προσωρμίσθη
ό στρατηγός των Αθηναίων Δημοσθένης έν έ'τει 426 προ Χρ.,
καθά διηγείται ό Θουκυδίδης, έν βιβλίω Γ' κεφαλαίω 93 ί., έν
συνεννοήσει μετά των έν Ναυπάκτω Μεσσηνίων καϊ των Όζο-
λών Λοκρών, ίνα εντεύθεν επιχείρηση, την επί τους Αιτωλούς έκ-
στρατείαν (1).
*Η εργασία μου εις τούς τόπους τούτους κατά τους μήνας
Ίούλιον και Αύγουστον άπέβλεψε τοΰτο μεν εις την έ'ρευναν των
πολυπληθών της· νεκροπόλεως τοΰ Οΐνεώνος τάφων,
(1) Πρβ. περ'ι τούτων και των άκολουθοΰντων ; ΒβΗΰΜ ύϋβΤ άίβ Αυ.8-
@ναΙ>ΐΐηςβη ίη άβτ Σοάηβ Ηβερβηα ιιηά ίη ΡτοΜβ Ιν ΑίΙιβηΪΒοΙιβ
ΜϊίίβϊΙΐΐη^Θη 1906 σελ. 392 I. καί: Ζητήματα αίτωλικής ιστορίας κα'ι τοπο-
γραφίας έν ΒιιΙΙθίϊη άβ οοΓΓβ8ροη(1αηοβ Μίβηϊςρβ 1907 σελ. 270 έ.
σώζονται ολίγα μόνον λείψανα κτιρίων καϊ άναλημμάτων. Εις
μικρόν ϋψος από του έοάφους άνέχοντα, σώζονται και ικανά
λείψανα τοΰ περιβόλου αύτης. Ή νοτία ομως κλιτύς εΐνε βρα-
χώδης και άποτόμως κατέρχεται εις την προ αΰτης παρακτίαν
πεδιάδα, ητις ένταΰθα έν μέρει κατέχεται ΰπό εκτεταμένου έλους.
Εντός τοΰ έλους πηγάζει ποτάμιον, Αύλακας λεγόμενον, το
όποιον σχηματίζον κοίτην 3 μ. βάθους και 4 μ. πλάτους χύνε-
ται ολίγον μακρύτερα της πηγής εις την θάλασσαν παρά τό κα-
λούμενον Κόκκινον άκρωτήριον. Όλίγον εντεύθεν απέχει, κειμένη
παρά τόν μικρόν συνοικισμόν Χιλιαδού, και ή αρχαία κοίτη τοΰ
ποταμού Δάφνου. Διά των προσχώσεων αΰτοΰ, καθώς και δια
της συσσωρεύσεως άμμου και χαλίκων της θαλάσσης ύπό του
συγκυκώντος αυτήν βίαιου βορειανατολικού άνεμου, ή ακτή ση-
μαντικώς πρέπει νά ηύξησεν ένταΰθα κατά τό διάστημα των
μακρών αιώνων άπό της αρχαιότητος μέχρι σήμερον. Τό νΰν
ελος ήδύνατο διά τοΰτο ν'άποτελν) εις άλλους χρόνους εύρεϊαν
λεκάνην ύδατος, πληρουμένην ϋπά τοΰ άφθόνως πηγάζοντος πο-
ταμίου Αύλακα. Διά της βαθείας δέ αύτοϋ κοίτης θά ήδύναντο
ευκόλως νά εΐσπλέωσιν εκ της θαλάσσης εις την λεκάνην ταύτην
πλοία κατά την αρχαιότητα, ώς εις άσφαλέστατον όρμον, άντί
του επισφαλούς και πολύ άπώτερον κειμένου τοΰ σημερινού Μο-
ναστηρακίου. Εις τόν όρμον τούτον τοΰ Οΐνεώνος προσωρμίσθη
ό στρατηγός των Αθηναίων Δημοσθένης έν έ'τει 426 προ Χρ.,
καθά διηγείται ό Θουκυδίδης, έν βιβλίω Γ' κεφαλαίω 93 ί., έν
συνεννοήσει μετά των έν Ναυπάκτω Μεσσηνίων καϊ των Όζο-
λών Λοκρών, ίνα εντεύθεν επιχείρηση, την επί τους Αιτωλούς έκ-
στρατείαν (1).
*Η εργασία μου εις τούς τόπους τούτους κατά τους μήνας
Ίούλιον και Αύγουστον άπέβλεψε τοΰτο μεν εις την έ'ρευναν των
πολυπληθών της· νεκροπόλεως τοΰ Οΐνεώνος τάφων,
(1) Πρβ. περ'ι τούτων και των άκολουθοΰντων ; ΒβΗΰΜ ύϋβΤ άίβ Αυ.8-
@ναΙ>ΐΐηςβη ίη άβτ Σοάηβ Ηβερβηα ιιηά ίη ΡτοΜβ Ιν ΑίΙιβηΪΒοΙιβ
ΜϊίίβϊΙΐΐη^Θη 1906 σελ. 392 I. καί: Ζητήματα αίτωλικής ιστορίας κα'ι τοπο-
γραφίας έν ΒιιΙΙθίϊη άβ οοΓΓβ8ροη(1αηοβ Μίβηϊςρβ 1907 σελ. 270 έ.