DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29163#0205
VOL VME N fPK1MVM. 107
Pag 47.V.17.
AddepoViexpeElandnm,) ignofceret aetati, veniam petentibus
impertiretur, & in vltimasimul necessitatedeprehensis conside-
ret»
Pag. e ad. /j. ante finem.
Insere posl vocem fecuturum MS. patria lingua Chronicon A-
renbekij docet Vtam solam ad S. Emmeramum venisie, lllum-
querespondisie, vti deprehensa quaerenti patri diceret 3 neminem
praeter se & Emmeramum episeopum scire. Sed MS- latina lingua
nobiseum sentit. Auentinus affirmat Haimeramum (itanomen
exprimit) jam triduo ante Romam profedlum, quam flagidum
proderetur, absentem ab Vta nihil ante monita, nec j ussa, patrem
foetus pronunciatum, qui tamen in itinere ab Lamberto co mpre-
li en (us, negarit a se commissum scelusadeoquepernegant. Sed
Arnolfus comes Vohburgius longe vetustissimus scriptor, 6c ex
Lambera stirpe oriundus cum Aribone rem narrat vt exposui, vti
mirer Auentinum ab tamantiquis tabulis & teli ibus ausum fuisse
recedere,
rP. 76. T. J.
Episcopus Ratisponensis) fuit episcopus,& Ratisponae viti-
mos vitae annos exegit; Sed episeopum Ratisponae nonegit. Ita-
que re<5te episcopus appellatur; fuit enim epheopus, vti docui, Ar-
dakadensis in Ibernia patria sua, seu veteri Scotia, filius regis Iber-
niae Insulae , cui germani fratres fuere Sandti Albertus & Hi-
dulphus natu minimus, quem nonnulli etiam, sed mendose 80-
ium faciunt,
P. 62.poJl v Itimum yerfi
Philippus Ferrarius Alexandrinus plura de hoc nostro Petro
in catalogo Sandtorum Italiae VII. Maij p. 1$ 7*
rP. sine pagina totius & huius
hifiorioe.
Vna quaedam pars hujus de S. Emmerammo narrationis
magnam habet difficultatem propter quaedam in se di<5ta pu-
gnantia, quaedam etiam prope fide parum digna» primum quod
potestatemfeceritreisSigibaldoinquam&Vtae criminis in sede-
riuandi, perinde ac si iple Vtam yiolaslet, grauidamquefecisiet.
Deinde quod id apud Lantbertuminficiatus sit, omnemquecul-
S pam
Pag 47.V.17.
AddepoViexpeElandnm,) ignofceret aetati, veniam petentibus
impertiretur, & in vltimasimul necessitatedeprehensis conside-
ret»
Pag. e ad. /j. ante finem.
Insere posl vocem fecuturum MS. patria lingua Chronicon A-
renbekij docet Vtam solam ad S. Emmeramum venisie, lllum-
querespondisie, vti deprehensa quaerenti patri diceret 3 neminem
praeter se & Emmeramum episeopum scire. Sed MS- latina lingua
nobiseum sentit. Auentinus affirmat Haimeramum (itanomen
exprimit) jam triduo ante Romam profedlum, quam flagidum
proderetur, absentem ab Vta nihil ante monita, nec j ussa, patrem
foetus pronunciatum, qui tamen in itinere ab Lamberto co mpre-
li en (us, negarit a se commissum scelusadeoquepernegant. Sed
Arnolfus comes Vohburgius longe vetustissimus scriptor, 6c ex
Lambera stirpe oriundus cum Aribone rem narrat vt exposui, vti
mirer Auentinum ab tamantiquis tabulis & teli ibus ausum fuisse
recedere,
rP. 76. T. J.
Episcopus Ratisponensis) fuit episcopus,& Ratisponae viti-
mos vitae annos exegit; Sed episeopum Ratisponae nonegit. Ita-
que re<5te episcopus appellatur; fuit enim epheopus, vti docui, Ar-
dakadensis in Ibernia patria sua, seu veteri Scotia, filius regis Iber-
niae Insulae , cui germani fratres fuere Sandti Albertus & Hi-
dulphus natu minimus, quem nonnulli etiam, sed mendose 80-
ium faciunt,
P. 62.poJl v Itimum yerfi
Philippus Ferrarius Alexandrinus plura de hoc nostro Petro
in catalogo Sandtorum Italiae VII. Maij p. 1$ 7*
rP. sine pagina totius & huius
hifiorioe.
Vna quaedam pars hujus de S. Emmerammo narrationis
magnam habet difficultatem propter quaedam in se di<5ta pu-
gnantia, quaedam etiam prope fide parum digna» primum quod
potestatemfeceritreisSigibaldoinquam&Vtae criminis in sede-
riuandi, perinde ac si iple Vtam yiolaslet, grauidamquefecisiet.
Deinde quod id apud Lantbertuminficiatus sit, omnemquecul-
S pam