Ramus, Petrus; Talon, Omer [Editor]; Episcopius, Eusebius [Oth.]: P. Rami Dialectica (Basileae: Per Evsebivm Episcopium, & Nicolai fratris hæredes, 1572) [VD16 L 470]

I I

^uidd:,m^
^dantenyj,
D ISTRI-

ls^'undearffl
:a«traqueafft,
omnino pto.
“m cum tot®
finito. Dife
Is in partes.?»
artes. Pars,ell
9 ut distindic
itio, sic colit,
mdum totum,
butio straita
iem consenta.
itaneis.Itaqite
tanto patrium
inter sedilTffl

'butionis &defi«
jumentis, &ori«
dunr, quamcon*
misenim&dtsi*
uuntur parentes
vndc

DIALE C T. LIB, !•
vnde orta- & procreatae sint, sicuti ex earum par
tibus intelligetur: necf dubitatio ulla esse po»
test, quin topica haec c primis oriantur. Est uero
distributionis & definitionis tanta vis & facuI-
saSjUt disciplinarsi tractationem pene solx com £
pledlanrur. Na qui definierit,distribuerit,exem
piis illustrarit, nihil admodum videtur habere
reliquum in artibus,prarfertim reCic & ex ordia:
nepropositis & explicatii.Itaq? ars distribuen*
di definiendicf, valde aphilosophis proposita io
6C tradata est;& Aristoteles,qui aliquando Lo-
gica? inventionem sibi videtur attribuere, atta-
men 4. cap. 3. Philosop. hanc distribuendi defit
niendiq; logicamj videtur ad Socratem princi»
pem arq,’ ausnorem referre.Duovero sunt (ait) tjj
quae quiipiam attribuerit Socrati merito, id est
induCivas rationes, Scimiversatem definitio»
nem. Denicp laudes desiniendi & distribuendi,
& ratiocinandi,visx sunt logicam tota comple-
Ci. qux opinio erii falsa est: nihil enim delogi» 20
ca reliquorum tot argumentorum, de logica e«
nunriati,delogica methodi loquitur: osteditta
men maximi! srequentissimu in his argumen
tis disseredi usum ver sari. Quapropter distribu
tionis & desinitionis vis 3c sacultas est eximia. 2$
Propria] Vitia divisioi^is duo notatur cap.
z.Poster.si quidin ea redundet,si quid desit:
itaque convertitur in legitima divisione totum
cum partibus, estq; reciprocum & arquale par*
tibus, De definitione idem docetur 2. cap. 2.30
H 4 Postcr,